"Nereida" przy przystani Zwierzynieckiej we Wrocławiu
Pocztówka

I. PROJEKT

W latach 1953-1959 opracowano program rozwoju nowego taboru śródlądowego. W założeniach przewidywano również wprowadzenie nowych typów statków pasażerskich. Początkowo brano pod uwagę cztery typy tych statków, jednym z nich miał być duży statek pasażerski przeznaczony na Odrę i Wisłę. Jednak podczas opracowywania projektu postanowiono zmienić założenia konstrukcyjne. Zakwestionowano celowość budowy dużego statku, ponieważ uważano, że nie będą one w pełni wykorzystano. Ponadto przy projektowaniu dużego statku okazało się, że jego zanurzenie znacznie przekroczy dopuszczalne wymogi panujące na Wiśle. Ostatecznie przyjęto założenia, że będzie to statek wycieczkowy z małym zanurzeniem działający w oparciu o duże aglomeracje miejskie i tylko w rejsach kilkugodzinnych w porze dziennej. Miał on zabierać do 200 pasażerów, zanurzenie nie mogło przekroczyć 0,75 cm a wysokość konstrukcji nierozbieralnej 4,00 m.
Na podstawie tych założeń Biuro Konstrukcyjne Taboru Rzecznego we Wrocławiu przystąpiło do opracowania dokumentacji technicznej. Projekt oznaczono symbolem P-020A. Głównymi projektantami byli: Jerzy Stanisławski i Andrzej Żylicz. Przy projektowaniu statku punktem wyjścia była prędkość 19 km/h, szerokość obliczono z wymiarów mebli i przejść. Pod uwagę brano również:
a. maksymalną powierzchnię użytkową dla pasażerów przy minimalnych wymiarach statku.
b. wszyscy pasażerowie powinni mieć miejsca siedzące.
c. możliwość przebywania wszystkich pasażerów jednocześnie na pokładzie słonecznym lub w pomieszczeniach pod pokładem głównym.
d. możliwość obserwacji szlaku, zabaw tanecznych na pokładzie, spożywania posiłków małej gastronomii w barze.
e. łatwość obsługi statku przez załogę.
Mimo usilnych starań nie udało się zrealizować wszystkich założeń a mianowicie: w
a. miejsc siedzących dla wszystkich pasażerów
b. w razie deszczu tylko część pasażerów mogła schronić się pod pokładem głównym, pozostali jedynie pod daszkiem na pokładzie głównym.
c. możliwości obserwacji trasy z pomieszczeń pasażerskich została ograniczona przez falochron dziobowy.
Po zatwierdzeniu dokumentacji wybudowanie prototypu zlecono ówczesnej Gdańskiej Stoczni Rzecznej w Gdańsku-Stogach. Pierwszy statek przeznaczony był dla Żeglugi na Odrze we Wrocławiu i po zwodowaniu otrzymał nazwę GOPLANA. W sumie zbudowano 20 jednostek tego typu określanego jako SP 150.

L.p. Nazwa Nr bud. Rok bud. Armator
1. GOPLANA B13/1 1958 Żegluga na Odrze, Wrocław
2. SYRENA B39/2 1958 Warszawska Żegluga na Wiśle
3. RUSAŁKA B39/3 1959 Żegluga na Odrze, Wrocław
4. WODNIK B39/4 1959 Warszawska Żegluga na Wiśle
5. NIMFA B39/5 1959 Żegluga Krakowska, Kraków
6. DZIWOŻONA B1/6 1960 Bydgoska Żegluga na Wiśle
7. MARZANNA B1/7 1960 Warszawska Żegluga na Wiśle
8. ŚWITEZIANKA B1/8 1960 Warszawska Żegluga na Wiśle
9. DRIADA B1/9 1960 Żegluga na Odrze, Wrocław
10. MAJKA B1/10 1961 Żegluga Krakowska, Kraków
11. WARS B1/11 1961 Warszawska Żegluga na Wiśle
12. ONDYNA B1/12 1961 Bydgoska Żegluga na Wiśle
13. NEREIDA B1/13 1961 Żegluga na Odrze, Wrocław
14. ODETTA B1/14 1961 Warszawska Żegluga na Wiśle
15, ODYLIA B1/15 1961 Warszawska Żegluga na Wiśle
16. SERWY B1/16 1962 Żegluga Mazurska, Giżycko
17. WANDA B1/17 1962 Żegluga Krakowska, Kraków
18. DZIEWANNA B1/18 1962 Warszawska Żegluga na Wiśle
19. NEPTUN B1/19 1962 Żegluga na Odrze, Wrocław
20. TRYTON B1/20 1962 Żegluga na Odrze, Wrocław

Jak widać statki te oznaczono trzema symbolami budowy. Pierwszy prototyp oznaczono jako B 13, Kolejne cztery jednostki jako B 39 różnica polegała, że na prototypie zamontowano silnik produkcji niemieckiej i innym usytuowaniu baru na Goplanie znajdował się on w głębi salonu a na B 39 silniki produkcji krajowej. Kolejne oznaczenie B 1 oznaczało zmiany w rozmieszczeniu wnętrz na statku.

II. KADŁUB

Kadłub statku wykonano ze stali metodą spawaną o poprzecznym systemie wiązań. Grubość blach o grubości od 3 do 5 mm. Denniki są pełne i umiejscowione co trzeci wręg. Odstępy między wręgami wynoszą 550 mm. Kadłub podzielony jest na cztery przedziały poprzez 3 grodzie porzeczne. Zawierają one od rufy:
a. skrajnik rufowy
b. siłownia
c. pomieszczenia pasażerskie i załogowe
d. skrajnik dziobowy
Na pokładzie głównym w części dziobowej znajduje się stalowa sterówka, pokład słoneczny ciągnie się od sterówki ku rufie i jest częściowo osłonięty daszkiem.
Podstawowe dane techniczne:
długość całkowita - 30,50 m
długość konstrukcyjna - 29,00 m
szerokość całkowita - 6,00 m
szerokość konstrukcyjna - 5,40 m
wysokość boczna - 1,40 m
wysokość nierozbieralna - 3,96 m
zanurzenie - 0,75 m

Wejście na statek znajduje się z obu burt na poziom pokładu głównego poprzez drzwi rozsuwane lub bezpośrednio na pokład słoneczny. Na pokładzie słonecznym znajdują się ławki o stałych oparciach wykonane z laminatu. Pokład jest częściowo osłonięty daszkiem. Z pokładu można się dostać do sterówki oraz maszynowni i pomieszczeń załogowych oraz WC dla załogi. Dwa zejścia na pokład główny prowadzą do dwóch sanitariatów oraz do salonu dziobowego i rufowego a także kabiny dla matek z dziećmi oraz kabinę brydżową. Na tym poziomie znajdowała się też kabina kapitana. W salonie dziobowym mieszczącym 40 osób znajdował się bar oraz weranda dziobowa, salon rufowy mógł pomieścić 50 osób Światło zapewniały duże okna typu kolejowego. Meble wykonano z tworzyw sztucznych i drewna. W czasie eksploatacji statków dokonano wiele przeróbek. W początkowym okresie zlikwidowano salon brydżowy i kabinę dla matek z dziećmi powiększając salon rufowy lub przebudowano je na kabiny załogowe. Zlikwidowano werandę dziobową powiększając bar. W chwili obecnej w zależności od inwencji i zasobności armatora dokonano wielu istotnych zmian w rozplanowaniu i wystroju pomieszczeń, przebudów sterówek co do prowadziło w niektórych eksploatowanych statkach do sporych zmian w sylwetce statku.

III. SIŁOWNIA

Na prototypowej Goplanie zastosowano silnik produkcji RFN firmy Deutz Klöckner z Kolonii. Był to silnik czterosuwowy, wysokoprężny, ośmiocylindrowy typu Deutz SA8M 517 o mocy 155 KM przy 1.350 obrotach na minutę. Średnica cylindrów wynosiła 139 mm a skok tłoka 170 mm. Obroty przenoszone były na linię wału za pomocą przekładni redukcyjno-nawrotnej sterowanej hydraulicznie o przełożeniu 1,5:1. Dawało to ilość obrotów na śrubę 890/min. Śruba trzyskrzydełkowa o średnicy 720 mm. Silnik umieszczony był na elastycznym fundamencie na podkładkach gumowych. Zapobiegało to przed przenoszeniem drgań na kadłub. Na próbach Goplana na wodzie stojącej o głębokości 8 m osiągnęła prędkość 18 km/godz. Wylot spalin wyprowadzono na rufę. Ponadto w siłowni umieszczono: prądnicę napędzaną przez silnik główny o mocy 2 kW dającą prąd stały o napięciu 30 V i pompę ppoż. również napędzaną przez silnik główny o wydajności 18 t/godz. Główny zbiornik paliwa o pojemności 2.700 l znajdował się w dnie pomiędzy wręgami 28 - 32 a zbiornik rozchodowy na 200l pod schodami. Na prototypie zainstalowano również ogrzewanie wodne pompowe, z kotłem opalanym olejem.
Począwszy od drugiego statku z serii dokonano zmiany napędu głównego montując silniki produkcji Zakładów Mechanicznych im. M. Nowotki w Warszawie Wola DM-150 o mocy 150 KM przy obrotach 1.500 min. Był to silniki czterosuwowy, wysokoprężny 6 cylindrowy o średnicy tłoka 150 mm, skok tłoka wynosił 180 mm. Zmieniono również przekładnie o przełożeniu 2:1 w ruchu naprzód i 3:1 w ruchu wstecz. O ile na Goplanie zastosowano sprzęgło elastyczne to następnych jednostkach było ono palcowe. Również zmieniono prądnice teraz były ich dwie, pierwsza o mocy 2,5 kW i druga o mocy 0,9 kW dawały prąd stały o napięciu 24 V. Rezerwowym źródłem prądu były baterie akumulatorów 24 V 128 Ah. W latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku na kilku jednostkach dokonano wymiany silników na typ SW680 Delfin o mocy 165 KM, produkcji Puckich Zakładów Mechanicznych i Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego w Mielcu. Są to silniki czterosuwowe, wysokoprężne 6 cylindrowe. Osiągają one moc 165 KM przy 2.000 obr./min.

IV. WYPOSAŻENIE

a. urządzenia sterowe:
Statki posiadają dwa sprzężone stery wypornościowe o łącznej powierzchni 1,4 m2 założyskowane dołem, poruszane są kołem sterowym ze sterowni za pomocą linek sterowych i rolek. Maksymalny kąt wychylenia steru wynosi 35 stopni. Sterowanie awaryjne za pomocą rumpla zakładanego na trzon steru. Znajduje się on na rufie statku.
b. urządzenia kotwiczne
Statki typu SP-150 wyposażono w jedną dziobową kotwicę patentową o ciężarze 100 kG. Podnoszoną i opuszczaną ręcznie za pomocą kabestanu.
c. środki sygnałowe
Jednostki wyposażono w obowiązujący przepisami zestaw lamp sygnałowo-nawigacyjnych oraz postojowych. Do rejsów nocnych statki posiadają jeden reflektor o mocy 250 W.
d. środki ratunkowe
Na wyposażenie ratunkowe składają się pasy ratunkowe, pływaki ratunkowe 14 osobowe typu Roś i koła ratunkowe. W początkowym okresie były jeszcze na wyposażeniu łodzie towarzyszące umiejscowione na żurawikach w części rufowej oraz dwa pontony gumowe.
e. urządzenia cumownicze
4 podwójne polery cumownicze po dwie na każdej burcie na dziobie i rufie a na śródokręciu 4 pojedyncze knagi po obu burtach zamienione potem na 4 podwójne polery.
Na statkach tego typu znajdują się instalacje oświetlenia normalnego, alarmowego za pomocą dzwonków oraz rozgłośni statkowej składającej się z odbiornika radiowego, adaptera, wzmacniacza i mikrofonu oraz głośników rozmieszczonych w pomieszczeniach pasażerskich. W chwili obecnej uległo to na pewno zmianie.
W początkowym okresie bufet serwował tylko najprostsze posiłki oraz napoje zimne i gorące a także słodycze. Potem armatorzy zrezygnowali z prowadzenia bufetów.

Opracował: Waldemar Danielewicz Gdańsk XII. 2006

GOPLANA

TYP: Statek pasażerski typu SP-150
ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1958; Gdańska Stocznia Rzeczna w Gdańsku.
NR. BUDOWY: B020/1
WYMIARY
długość: 30,36 m; szerokość: 6,15 m; wysokość burt: 1,42 m; wysokość: 4,15 m; zanurzenie: 1,25 m.
SILNIKI GŁÓWNE
1 silnik wysokoprężny; typ: SA8M517; 8 cylindrowy; prod.: Kloeckner Humbold Deutz, Köln; moc: 155 KM; rok produkcji: 1958; numer fabryczny: 2429802/809; średnica cylindrów: 130 mm; skok tłoka: 170 mm; ilość obrotów silnika: 1350/min.; ilość obrotów śruby: 790 min.
1 prądnica 2 kV = 24 V
PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 12 km/godz. ILOŚĆ PASAŻERÓW; 203; ZAŁOGA: 4 osoby.
NUMERY REJESTRACYJNE: Wr-I-104

PRZEBIEG SŁUŻBY

1958: GOPLANA - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga na Odrze, Wrocław.
1976: - nowy silnik wysokoprężny typu DM-150 Wola ; 6-cylindrowy o mocy łącznej 150 KM; prod. Zakłady Mechaniczne im. M. Nowotki, Warszawa.
1992: GOPLANA - Przewozy Pasażerskie Statkami S.C., Wrocław.
1999: - przebudowa, nowy silnik SW680; 6 cylindrowy; prod.: Puckie Zakłady Mechaniczne, Puck; moc: 165 KM; numer fabryczny: 067300003.
2000: GOPLANA - Żegluga Pasażerska Joanna Nowakowska-Sus, Wrocław.
2005: GOPLANA - Żegluga Pasażerska „Flis”, Wrocław.
2008: - w eksploatacji.

SYRENA

TYP: Statek pasażerski typu SP-150
ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1959; Gdańska Stocznia Rzeczna w Gdańsku.
NR. BUDOWY: B039/1/2
WYMIARY
długość: 30,29 m; szerokość: 6,06 m; wysokość burt: 1,41 m; wysokość: 4,15 m; zanurzenie: 1,25 m.
SILNIKI GŁÓWNE
1 silnik wysokoprężny typu DM-150 Wola ; 6-cylindrowy o mocy łącznej 150 KM; prod. Zakłady Mechaniczne im. M. Nowotki, Warszawa.; rok produkcji: 1959; nr. fabryczny: 3078P; średnica cylindrów:150 mm; skok tłoka: 180 mm; ilość obrotów: 1500/min.; ilość obrotów śruby: 750/min.
1 prądnica: 0,9 kV=24 V
1 prądnica 2 kV=24 V
PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 12 km/godz. ILOŚĆ PASAŻERÓW; 200; ZAŁOGA: 4 osoby.
NUMERY REJESTRACYJNE: 300; Wa-I-30; GŻ-01-0062

PRZEBIEG SŁUŻBY

1959: SYRENA - Przedsiębiorstwo Państwowe Warszawska Żegluga na Wiśle, Warszawa.
1963: SYRENA - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga Warszawska, Warszawa.
1991: SYRENA - Trojan Sp. z o.o., Warszawa.
1995: SYRENA - Robert Śliwiński, Stare Sady
2001: - remont, wymiana silnika na typ UE680/193/1; 6 cylindrowy; prod. WSK Mielec/PZM Puck o mocy 165 KM. Ilość pasażerów 150.
2003: - Daniela Śliwińska, Stare Sady.
2006: - w eksploatacji.
2008: SZEHEREZADA - 13 maja zmiana nazwy statku oraz wystroju wnętrz na zaiście bajkowy odpowiedni do nazwy statku.
2015: MIKOŁAJKI - zmiana nazwy



Syrena na jez. Śniardwy fot: W. Danielewicz VIII 2006

RUSAŁKA

TYP: Statek pasażerski typu SP-150
ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1959; Gdańska Stocznia Rzeczna w Gdańsku.
NR. BUDOWY: B39/2/3
WYMIARY
długość: 30,18 m; szerokość: 5,92 m; wysokość burt: 1,23 m; wysokość: 4,06 m; zanurzenie: 0,70m.
SILNIKI GŁÓWNE
1 silnik wysokoprężny typu 3D6; 6-cylindrowy o mocy łącznej 150 KM; prod. ZSRR.; rok produkcji: 1959; nr. fabryczny: 6896; średnica cylindrów:150 mm; skok tłoka: 180 mm; ilość obrotów: 1500/min.; ilość obrotów śruby: 745/min.
1 prądnica: 0,9 kV=24 V
1 prądnica 2,5 kV=24 V
PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 12 km/godz. ILOŚĆ PASAŻERÓW; 203; ZAŁOGA: 4 osoby.
NUMERY REJESTRACYJNE: Wr-I-103

PRZEBIEG SŁUŻBY

1960: RUSAŁKA - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga na Odrze;, Wrocław.
1992: RUSAŁKA - Przewozy Pasażerskie Statkami S.C., Wrocław.
1999: RUSAŁKA - Andrzej Zięba Firma Handlowo-Usługowa Patryk, Płock.
2005: RUSAŁKA - Andrzej Zięba Firma Handlowo-Usługowa, Płock.
2008: - w eksploatacji.

WODNIK

TYP: Statek pasażerski typu SP-150
ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1959; Gdańska Stocznia Rzeczna w Gdańsku.
NR. BUDOWY: B39/3/4
WYMIARY
długość: 30,29 m; szerokość: 6,06 m; wysokość burt: 1,42 m; wysokość: 4,06 m; zanurzenie: 0,70m.
SILNIKI GŁÓWNE
1 silnik wysokoprężny typu DM-150 Wola ; 6-cylindrowy o mocy łącznej 150 KM; prod. Zakłady Mechaniczne im. M. Nowotki, Warszawa.; rok produkcji: 1958; nr. fabryczny: 3080; średnica cylindrów:150 mm; skok tłoka: 180 mm; ilość obrotów: 1500/min.; ilość obrotów śruby: 750/min.
1 prądnica: 0,9 kV=24 V
1 prądnica 2 kV=24 V
PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 19 km/godz. ILOŚĆ PASAŻERÓW; 200; ZAŁOGA: 4 osoby.
NUMERY REJESTRACYJNE: 304; Wa-I-…..; Bg-I-…..; GŻ-01-0048

PRZEBIEG SŁUŻBY

1960: WODNIK - Przedsiębiorstwo Państwowe Warszawska Żegluga na Wiśle, Warszawa.
pływał w rejonie Kazimierza Dolnego.
1963: WODNIK - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga Warszawska;, Warszawa.
1968: WODNIK - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga Bydgoska, Bydgoszcz.
eksploatowany w Toruniu i Grudziądzu.
1992.IX.02: WODNIK - Przedsiębiorstwo Wycieczkowe Alma, Rzepin.
- statek był eksploatowany w Szczecinie.
1995: WODNIK - Albatros S.C., Gorzów Wielkopolski.
1998: - kupiony przez firmę Żegluga Pasażerska w Mikołajkach.
- remont i wymiana silnika na typ SW 680/193/1 prod. Puckie Zakłady Mechaniczne w Pucku; moc: 165 KM.
1999: MIKOŁAJKI - Żegluga Pasażerska Robert Śliwiński, Mikołajki.
2014: MARIANNA - Jerzy Pielaciński, Wyszogród
eksploatowany w Płocku





Wodnik na Wiśle w Toruniu - foto W.Danielewicz VII 1982



Mikołajki ex Wodnik na jez. Śniardwy - foto W. Danielewicz VIII 2006

Panie Waldku!!! Bardzo dziękuje za życiorysy moich ulubionych pasażerów z serii SP-150.

Małe uzupełnienie:

WODNIK
W Żegludze Warszawskiej pływał w z Kazimierza Dolnego, a w Żegludze Bydgoskiej w Toruniu.
W połowie lat 90. armatorem jest spółka cywilna Albatros. Portem macierzystym był wówczas Gorzów Wielkopolski. Statek pływa po Warcie z Gorzowa do Santoka.

Tak wiem o tym ale już tak się nie rozpisuję. Dodam że ŻW pływał także z Włocławka do Torunia a w ŻB także w Grudziądzu. Co do SC "Albatros" wymknęła mi się. Dziękuje za podpowiedż
Pozdrawiam.

NIMFA


"Nimfa" na próbach stoczniowych w Gdańsku. Zbiór W.Danielewicz

TYP: Statek pasażerski typu SP-150
ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1959; Gdańska Stocznia Rzeczna w Gdańsku.
NR. BUDOWY: B39/5
WYMIARY
długość: 29,16 m; szerokość: 6,07 m, zanurzenie: 0,75 m
SILIKI GŁÓWNE
1 silnik wysokoprężny typu DM-150 Wola ; 6-cylindrowy o mocy łącznej 150 KM; prod. Zakłady Mechaniczne im. M. Nowotki, Warszawa.
PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 18 km/godz. ILOŚĆ PASAŻERÓW; 203; ZAŁOGA: 4 osoby

PRZEBIEG SŁUŻBY

1960: NIMFA - Przedsiębiorstwo Państwowe „Żegluga Krakowska”, Kraków.
1994: NIMFA - Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe Anex, Kraków
2000: NIMFA - Artur Kierczyński Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe Anex, Kraków
2001: - wymiana silnika na typ UE680/193/1; 6 cyl. prod. WSK Mielec/PZM Puck; moc: 165 KM
2002: NIMFA - Przedsiębiorstwo Prywatne Żegluga Krakowska, Kraków.
2008: NIMFA - Marek Morawiec, Kraków.

DZIWOŻONA


TYP: Statek pasażerski typu SP-150
ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1960; Gdańska Stocznia Rzeczna w Gdańsku.
NR. BUDOWY: B1/6
WYMIARY
długość: 30,24 m; szerokość: 5,97 m, zanurzenie: 0,67 m
SILIKI GŁÓWNE
1 silnik wysokoprężny typu DMa-150 Wola ; 6-cylindrowy o mocy łącznej 150 KM; prod. Zakłady Mechaniczne im. M. Nowotki, Warszawa.
PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 12 km/godz. ILOŚĆ PASAŻERÓW; 203; ZAŁOGA: 4 osoby

PRZEBIEG SŁUŻBY

1960: DZIWOŻONA - Przedsiębiorstwo Państwowe Bydgoska Żegluga na Wiśle, Bydgoszcz.
1964: DZIWOŻONA - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga Bydgoska, Bydgoszcz.
- pływała w Gorzowie Wlkp., Poznaniu, Grudziądzu i Gdańsku Sobieszewie.
1986: DZIWOŻONA - Dyrekcja Przedsiębiorstwa Budowy Elektrowni i Przemysłu Energoblok, Konin.
1998: DZIWOŻONA - P.P.H. Art- Servis, Konin.
2012: DZIWOŻONA - Zbigniew Witkowski właściciel, natomiast operatorem jest Ośrodek Szkoleniowo-Wypoczynkowy "WITYNG" w Mikorzynie koło Konina
2013: - w eksploatacji.
dziękuje za informacje Panu A. Balcerzakowi

MARZANNA



TYP: Statek pasażerski typu SP-150
ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1960; Gdańska Stocznia Rzeczna w Gdańsku.
NR. BUDOWY: B1/7
WYMIARY
długość: 29,87 m; szerokość: 6,01 m, zanurzenie: 0,75 m
SILIKI GŁÓWNE
1 silnik wysokoprężny typu DM-150 Wola ; 6-cylindrowy o mocy łącznej 150 KM; prod. Zakłady Mechaniczne im. M. Nowotki, Warszawa.
PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 18 km/godz. ILOŚĆ PASAŻERÓW; 203; ZAŁOGA: 4 osoby

PRZEBIEG SŁUŻBY

1960: MARZANNA - Przedsiębiorstwo Państwowe Warszawska Żegluga na Wiśle, Warszawa.
1964: MARZANNA - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga Warszawska, Warszawa.
1987: - w lipcu podczas rejsu wycieczkowego po Wiśle w Warszawie statek wszedł na mieliznę, a następnie uderzył rufą w filar mostu Śląsko-Dąbrowskiego na skutek nietrzeźwości kapitana i sternika.
1991: MARZANNA - Trojan Sp. z o.o., Warszawa.
1994: MARZANNA - Henryk Skoczek, Kazimierz Dolny.
1998: - nowy silnik typu SW680 6 cylindrowy o mocy 165 KM; prod. Puckie Zakłady Mechaniczne, Puck.
2006: - w eksploatacji.

ŚWITEZIANKA

TYP: Statek pasażerski typu SP-150
ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1960; Gdańska Stocznia Rzeczna w Gdańsku.
NR. BUDOWY: B1/8
WYMIARY
długość: 29,91 m; szerokość: 6,06 m, zanurzenie: 0,75 m
SILIKI GŁÓWNE
1 silnik wysokoprężny typu DM-150 Wola ; 6-cylindrowy o mocy 150 KM; prod. Zakłady Mechaniczne im. M. Nowotki, Warszawa.
PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 19 km/godz. ILOŚĆ PASAŻERÓW; 200; ZAŁOGA: 4 osoby

PRZEBIEG SŁUŻBY

1960: ŚWITEZIANKA - Przedsiębiorstwo Państwowe Warszawska Żegluga na Wiśle, Warszawa.
1963: ŚWITEZIANKA - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga Warszawska, Warszawa.
1974: SAJNO - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga Mazurska, Giżycko. Ekspozytura w Augustowie.
1991: SAJNO - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga Augustowska, Augustów.
1998: SAJNO - Żegluga Augustowska Sp. z o.o., Augustów.
2003: - nowy silnik typu UE680/193; 6 cylindrowy produkcji WSK, Mielec/PZM Puck; moc: 165 KM
2006: - w eksploatacji.

DRIADA

TYP: Statek pasażerski typu SP-150
ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1960; Gdańska Stocznia Rzeczna w Gdańsku.
NR. BUDOWY: B1/9
WYMIARY
długość:30,40 m; szerokość:6,04 m, zanurzenie:0,59 m
SILIKI GŁÓWNE
1 silnik wysokoprężny typu DM-150 Wola ; 6-cylindrowy o mocy łącznej 150 KM; prod. Zakłady Mechaniczne im. M. Nowotki, Warszawa.
PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 12 km/godz. ILOŚĆ PASAŻERÓW; 204; ZAŁOGA: 4 osoby

PRZEBIEG SŁUŻBY

1960: DRIADA - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga na Odrze, Wrocław.
1993: - sprzedany do Holandii, dalszy los nieznany

MAJKA

TYP: Statek pasażerski typu SP-150
ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1961; Gdańska Stocznia Rzeczna w Gdańsku.
NR. BUDOWY: B1/10
WYMIARY
długość: 28,91 m; szerokość: 5,40 m, zanurzenie: 0,75 m
SILIKI GŁÓWNE
1 silnik wysokoprężny typu DM-150 Wola ; 6-cylindrowy o mocy łącznej 150 KM; prod. Zakłady Mechaniczne im. M. Nowotki, Warszawa.
PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 18 km/godz. ILOŚĆ PASAŻERÓW; 203; ZAŁOGA: 4 osoby

PRZEBIEG SŁUŻBY

1962: MAJKA - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga Krakowska, Kraków.
1993: MAJKA - Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe Anex, Kraków.
199.: DRIADA - Tadeusz Hordejuk Retman Żegluga Pasażerska, Wrocław.
Nowy silnik typu SW680/195; 6 cylindrowy, prod.: WSK Mielec/PZM Puck o mocy 165 KM; dopuszczalna ilość pasażerów: 100 osób.
2006: - w eksploatacji.

WARS


"Wars" w Warszawie podczas rejsu. Zbiór W.Danielewicz


TYP: Statek pasażerski typu SP-150
ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1960; Gdańska Stocznia Rzeczna w Gdańsku.
NR. BUDOWY: B1/11
WYMIARY
długość:29,00 m; szerokość:5,40 m, zanurzenie:0,75 m
SILIKI GŁÓWNE
1 silnik wysokoprężny typu DM-150 Wola ; 6-cylindrowy o mocy łącznej 150 KM; prod. Zakłady Mechaniczne im. M. Nowotki, Warszawa.
PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 19 km/godz. ILOŚĆ PASAŻERÓW; 193; ZAŁOGA: 4 osoby

PRZEBIEG SŁUŻBY

1960: WARS - Przedsiębiorstwo Państwowe Warszawska Żegluga na Wiśle, Warszawa.
1964: WARS - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga Warszawska, Warszawa.
1993: WARS - Trojan Sp. z o.o., Warszawa.
1999: WARS - Transport Wodny Międzynarodowy Sp. z o.o., Warszawa.
- remont i wymiana silnika na typ SW 680/193/1 prod. Puckie Zakłady Mechaniczne w Pucku; moc: 165 KM.
2002: WARS - Żegluga Stołeczna Sp. z o.o., Warszawa.
2006: - w eksploatacji.

ONDYNA

TYP: Statek pasażerski typu SP-150
ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1961; Gdańska Stocznia Rzeczna w Gdańsku.
NR. BUDOWY: B1/12
WYMIARY
długość: 30,27 m; szerokość: 6,10 m, zanurzenie: 0,72 m
SILIKI GŁÓWNE
1 silnik wysokoprężny typu DM-150 Wola ; 6-cylindrowy o mocy łącznej 150 KM; prod. Zakłady Mechaniczne im. M. Nowotki, Warszawa.
PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 12 km/godz. ILOŚĆ PASAŻERÓW; 200; ZAŁOGA: 4 osoby

PRZEBIEG SŁUŻBY

1961: ONDYNA - Przedsiębiorstwo Państwowe Bydgoska Żegluga na Wiśle, Bydgoszcz.
1964: ONDYNA - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga Bydgoska, Bydgoszcz.
1992.IV: JOANNA - Jan Kowaleski, Janczewo.
- eksploatowany w Gorzowie Wielkopolskim.
2000: JOANNA - Jerzy Dec Sea Horse Obsługa Statków, Gorzów.Wlkp.
2002: - wymiana silnika na typ D6C-150; 6 cylindrowy prod. ZSRR; moc:150 KM
2006: - w eksploatacji.

W uzupełnieniu:

ONDYNA - rejsy w Bydgoszczy po Brdzie i Wiśle.

JOANNA - w latach 1993 - 1998 pływa po Warcie, głównie w Poznaniu (w Gorzowie była zbyt niska frekwencja). Od 2000 r. w Szczecinie na liniach wolnocłowych (co tam się działo!!!). Obecnie nadal eksploatowana w Szczecinie w rejsach turystycznych dla grup zorganizowanych. Portem macierzystym nadal jest Gorzów Wlkp.

Cześć Acorus, serdecznie witam ziomala !!
A dla uzupełnienia fotka nadesłana przez Waldka

"Joanna" ex " Ondyna" w Poznaniu - zbiór W.Danielewicz

Dziękuję za uzupełnienia. "Ondyna" miała też rejsy regularne do Torunia z Bydgoszczy a także do Solca Kujawskiego. Co do "Joanny" to jesteś pewny że pływała w tym roku bo wedlug PRS nie miała w tym roku ważnego Świadectwa Klasy ?.

Nie chcę donosić, ale w sierpniu 2006 r. byłem w Szczecinie i pływała.