Komunikat końcowy Komisji Wspólnot Europejskich w sprawie promocji żeglugi śródlądowej (NAIADES - Zintegrowany Europejski Program Działań na Rzecz Żeglugi Śródlądowej) przewiduje, że należy w tym celu prowadzić szeroko rozumianą edukację przybliżającą wiedzę o korzyściach z żeglugi płynących. Poprzez upowszechnienie tej wiedzy można kształtować korzystny wizerunek branży, który zwłaszcza w Polsce mocno zniekształcony jest przez lobby samochodowe i niektórych ekologów.

Po roku 1945 kiedy pozbyliśmy się terroru jawnego (Imperium Germanicum) a pojawił się niezauważalnie skryty terror podstępny (Imperium Sovieticum), do pracy przy odbudowie gospodarki Kraju zgłaszali się przedwojenni wybitni specjaliści (na Zachodzie w systemie unijnym nazywa się takich ludzi „profesjonalistami” – „professionals”), których cechował etos służby nabyty w II. Rzeczypospolitej, traktowany jako najwyższe dobro Rei Publicae.

Rzeki i inne akweny śródlądowe są dobrem ogólnym - nie są własnością polityków, ekologów czy pseudo-ekologów lecz nas wszystkich! Wszyscy chcemy mieć do nich nieskrępowany dostęp, prowadzić różnorodną działalność związaną z wodą oraz wypoczywać na niej i nad nią. Nasi reprezentanci w samorządach, sejmie i rządzie muszą więc brać pod uwagę interesy swoich wyborców na równi z interesami innych gatunków zamieszkujących określony obszar. Takie jest przesłanie zrównoważonego rozwoju.

Żegluga śródlądowa w Polsce zamiera. Resztka mocno przestarzałej floty jeszcze wprawdzie przewozi towary w ruchu pomiędzy Polską a Europą Zachodnią, ale czy mowa tu o żegludze w Polsce? Kursowanie na odcinku kilku kilometrów rzeki jednego statku trudno nazwać żeglugą. Pływanie znacznej większości tych statków poza granicami Polski trudno nazwać "polską żeglugą", skoro wozi się ładunki innych krajów na ich terenie.

Drogi wodne z jednej strony stanowią część ogólnej gospodarki wodnej, z drugiej zaś strony wchodząc do całokształtu sieci komunikacyjnej, stanowią część systemu krwionośnego organizmu państwowego. Przywróćmy śródlądowym drogom wodnym gospodarza!

Ten prowokacyjny tytuł skrywa w swojej treści kilka ważnych, a przy tym bardzo interesujących zależności, które to są ciekawym sygnałem dla naszej marynarskiej Braci. Rzecz się sprowadza do bardzo prostej ale bardzo ważnej relacji, na płaszczyźnie; środowisko-żegluga-społeczeństwo.

Rewitalizacja, to obecnie pospołu ze zwrotem "pijar" jedno z najbardziej modnych i powszechnie stosowanych w mediach "nowych" słów. Jak więc rozumieć magiczne słowo "rewitalizacja". Pochodzi z ze zwrotu łacińskiego "re vita" czyli dosłownie znaczy przywrócenie do życia, ożywienie.

Co można wozić po naszych rzekach skoro są w tak złym stanie, skoro ludzie odpowiedzialni za ich stan zamykając oczy i usta odwracają się do naszych rzek plecami ? Czy tylko węgiel i kruszywa, czy tylko złom i nawozy ?

Pan Adrian Frugalski – dyrektor Zespołu Doradców Gospodarczych TOR w Rzeczpospolitej z 12 października 2007 s. B5 zadał pytanie: Dlaczego Polacy całkowicie zapomnieli o swoich rzekach ? Autor przedstawił złożoną sytuację transportu rzecznego w Polsce. Poddaje w wątpliwość możliwość rozwoju tego rodzaju transportu w kraju.

Artykuł jest fragmentem szerszego opracowania pod tytułem
STANOWISKO SPOŁECZNOŚCI LOKALNYCH W SPRAWIE
ŻEGLUGI ODRZAŃSKIEJ I JEJ ROZWOJU.