We wrześniu 2008, podczas demontażu elektrowni atomowej "Obrigheim" w powiecie Neckar - Odenwald w Badenii - Württembergii, zdecydowano się przetransportować dwa wytwarzacze pary z własnego portu rzecznego na Neckarze, aż do Lubmina koło Greifswaldu w Meklemburgii. Zatrudnono do tego celu zestaw pchany składający sie z pchacza "Alfred Uhr" i barki RoRo o nazwie "Lastdräger 40".

Droga wiodła w dół Neckaru i Renu, następnie kanałami Rhein - Herne, Dortmund - Ems i Mittelland, poprzez Łabę do Haweli, następnie Odrą Zachodnią, Zalewem Szczecińskim, przez Peenestrom i Zatokę Greifswalder Bodden do punktu przeznaczenia, czyli do portu przemysłowego w Lubminie.

Wysłużone wytwarzacze pary ważyły po 177 ton przy długości 17 metrów i średnicy 3,60 metra. Całkowity ładunek łącznie z wielokołową przyczepą, na której go umieszczono, ważył ok. 500 ton. Droga wiodła w dół Neckaru i Renu, następnie kanałami Rhein - Herne, Dortmund - Ems i Mittelland, poprzez Łabę do Haweli, następnie Odrą Zachodnią, Zalewem Szczecińskim, przez Peenestrom i Zatokę Greifswalder Bodden do punktu przeznaczenia, czyli do portu przemysłowego w Lubminie. Tam wyładowano cięzar, który następnie drogą lądową udał się do pobliskiego Rubenow, do zakładów Energie - Werken Nord (EWN). W grupie EWN zrzeszone są przedsiębiorstwa specjalizujące sie w rozbiórce urządzeń pochodzących z elektrowni jądrowych. Ponadto EWN utworzyła z byłej elektrowni atomowej w Greifswaldzie wiodący ośrodek energii i technologii w Meklemburgii.

Wtaczanie zużytych wytwarzaczy pary na zestaw pchany "Alfred Uhr"/ "Lastdräger 40" w porcie elektrowni jądrowej "Obrigheim".
Pchacz "Alfred Uhr" należący do armatora Deutsche Binnenreederei z Berlina nosił uprzednio nazwy "Elbe", Sch 2706 i STB 9. Zbudowany został w 1972 roku i ma wymiary 23,65 x 8,20 x 1,20 m oraz moc 2 x 600 KM.

Natomiast barka pchana przeznaczona do transportu ładunków ciężkich "Lastdräger 40", należy do firmy Spezial- und Schwergutransport-Unternehmer Felbermayr. Ma wymiary 81,60 x 9,22 x 3,15 m i może zabrać 1611 ton ładunku. Uprzednio należała ta specjalna jednostka do holenderskiego armatora Van der Wees Gruppe B.V. z Dordrechtu, a jeszcze przedtem pływała na Dunaju dla Bayerischer Lloyd z Regensburga jako BL SL 40. A w ogóle to zbudowano ją w Szczecinie w 1987 roku dla ówczesnej czechosłowackiej CSPLO z Pragi, o oznaczeniu CSPLO-1701-RoRo i zatrudniono na Łabie i Odrze. Dzisiaj zestaw pchany "Alfred Uhr" / "Lastdräger 40" operuje na wszystkich dostępnych drogach wodnych Europy, a w szczególności na Renie i Dunaju. Neckar odwiedzają rzadko, ale mimo to "Alfred Uhr" przytransportował kiedyś statek muzeum do Sztutgartu, a "Lastdräger 40" była nawet w Obrigheim w 1993 roku, wtedy jeszcze jako BL SL 40 z pchaczem "Florian" na służbie u Bawarskiego Lloyda.

Z powodu nieznacznie większej długości niż dopuszczalne 105 metrów dla Neckaru, zestaw pchany musiał uzyskać specjalne zezwolenie administracji wodnej. Mając tak niecodzienny ładunek jak zużyte elementy elektrowni atomowej, zestaw na całej swojej trasie eskortowany był przez Wasserschutzpolizei, także na terenie Polski. Transport odbywał się tylko za dnia, a przerwy nocne były z góry zaplanowane i uzgadniane z miejscowymi władzami. Prowadziło to do wydłużenia czasu podróży. Całe jedenaście dni potrzebnych było aby ten egzotyczny transport z Neckaru przycumował wreszcie w porcie przeznaczenia, czyli w Lubminie nad Bałtykiem.

Mapka z Peenestrom i portem docelowym Lubmin
Elektrownia atomowa w Obrigheim (Obrigheim leży między Heilbronn i Heidelbergiem), była najstarszą komercyjną elektrownią jądrową w Niemczech. Została oddana do użytku 1 kwietnia 1969 roku po czteroletnim okresie budowy. Wyłączono ją z sieci 11 maja 2005 w ramach programu odchodzenia od energii jądrowej.