Na stronie 87/88 książki autorstwa Marka Michalskiego-Statki parowe na polskich wodach śródlądowych-bocznokołowce tom I wydanej przez Fundację Otwartego Muzeum Techniki we Wrocławiu w 2009 roku, autor opisuje holownik parowy "DUNAJEC". Nie było by w tym nic nadzwyczajnego gdyby nie to że to kolejna wpadka autora mieniącego się historykiem żeglugi śródlądowej. Autor nie wie gdzie statek zbudowano i kiedy a mieniąc się historykiem powinien dociec bowiem łatwo jest coś napisać korzystając od innych a samemu nie wnosząc prawie nic. Ale mniejsza z tym. I tak:
1. w latach 1927-1939 historia pisana przez autora jest nie prawdziwa. Dopiero w 1937 roku statek po przebudowie nazwano DUNAJEC a nie 10 lat wcześniej jak chce autor. M. Michalski podaje nieprawdziwe nazwiska nie Josel Rutkiewicz a Josel Ratkiewicz i nie Gołda Wolich lecz Golda Wolpin. Niby nic a jednak wiele. Nie było też trzeciego wspólnika Abrama Choroszczańskiego którego autor dodał.
2. Nie prawdą jest że w 1939 roku Johannes Ick przywłaszczył sobie jak to określa Michalski statek. To teoria autora. Statek został zakupiony przez HTO wprawdzie pod przymusem ale zakupiony co skwapliwie podtrzymały władze komunistyczne uznając w 1948 roku umowę z hitlerowcami za prawną [bez komentarza]. W 1940 roku statek został oddany w użytkowanie Magistratowi miasta Leslau czyli Włocławka. Pływał jako prom na trasie Włocławek-Szpetal Dolny. Autor zamieścił fotkę co prawda słabej jakości, którą otrzymał ode mnie a gdyby przyjrzał się kominowi to zobaczył by ze statek nie nosi opaski kominowej z oznaką Johannes Ick.
3. Autor myli się że statek wszedł do eksploatacji w 1947 roku w Warszawie, on od 1946 pływał już w Gdańsku a do Warszawy trafił w 1948 roku.
4. M. Michalski zarzuca mi że pomyliłem historię statków WYSPIAŃSKI i DUNAJEC ale to niestety autor pomylił się pisząc o tym statku.
5. Na końcu wywodów chcąc udowodnić swoją fachowość pisze że na podstawie sylwetki statku stwierdził że pochodzi on z Polesia lub Rosji. Pomijam bystrość autora co do sylwetek statków i ocenie skąd pochodzą ale z całym szacunkiem jeżeli został zbudowany przed rokiem 1918 na Polesiu to na pewno w Rosji a jeżeli po roku 1919 na Polesiu to na pewno w Polsce. Chyba że Polesie to odrębne państwo.
Poniżej prawdziwa historia statku.


NAZWA STATKU: "DUNAJEC"

POPRZEDNIE NAZWY: ex. "LESLAU"; ex "DUNAJEC"; ex "MINER".
TYP STATKU: TOWAROWO PASAŻERSKI PAROWY BOCZNOKOŁOWY
ROK BUDOWY: 1910
STOCZNIA: Stocznia M.Fajans i Synowie, Warszawa. [Rosja] NR. BUD.

DANE TECHNICZNE:
1910 r.
długość całkowita: 29,50 m; szerokość całkowita: 10,40 m; szerokość: 8,12 m; zanurzenie: 0,50 m.
wyporność: t.
1936 r.
długość całkowita: 43,50 m; długość m.p.: 42,50 m; szerokość całkowita: 12,13 m; szerokość: 8,12 m; wysokość burt: 2,05 m; wysokość statku: 5,00 m; zanurzenie: 0,36/1,40 m.
nośność:200 t.
SILNIKI GŁÓWNE:
1 maszyna parowa stojąca dwucylindrowa podwójnego rozprężania prod.: nieznanej o mocy 45 KM; rok produkcji: nieznany.
od 1936 roku 1 maszyna parowa potrójnego rozprężania 3 cylindrowa prod.: Leopold Zobel, Bromberg; rok produkcji 1912 o mocy 200 KM
KOTŁY PAROWE:
1 kocioł parowy.
od 1936 r.: 1 kocioł parowy szkocki prod. Harburg z 1921 roku o pow. ogrz. 60 m2, ciśnienie robocze: 12 atm.
INNE DANE:
materiał budowy: dno: stal; burt: stal; pokład: drewno
kadłub nitowany o poprzecznym systemie wiązań.
napęd: dwa koła łopatkowe boczne; prędkość: 15 km/h. z prądem i 10 km/h pod prąd; załoga: 10 osób; pasażerów 600 osób.
PORT MACIERZYSTY:
Warszawa
ARMATOR:
P.P. Żegluga na Wiśle. Ekspozytura Rejonowa w Warszawie.
NUMERY REJESTRACYJNE:
1203 [PZW Tczew]; BSR Dirschau 9; 4202 [PZW. Tczew]

RYS HISTORYCZNY

Zbudowany na polecenie wojskowych władz rosyjskich jako boczno kołowy prom minowy dla twierdzy w Nowogergiewsku [Modlin]. Niestety nazwa nie jest znana. Prawdopodobnie zatopiony przez Rosjan w sierpniu 1915 roku. Brak informacji o jego losach w czasie I wojny światowej. Po roku 1918 nazwany "MINER" przejęty został przez Wojsko Polskie. Stacjonował w Batalionie Mostowym w Modlinie. Wycofany około 1935 roku i sprzedany w drodze licytacji w prywatne ręce. Przebudowany na statek holowniczo-pasażerski w Płocku. Został podłużony i przystosowany do przewozu osób i ładunku, remont ukończono w 1937 roku. Nazwany "DUNAJEC" jego właścicielami byli: Josel Ratkiewicz i Golda Wolpin z Warszawy a portem macierzystym Tczew. Do 1939 roku w czarterze Polskiej Żeglugi Rzecznej "Vistula" Sp. z o.o. w Warszawie. W 1940r. jako mienie pożydowskie został odkupiony za kwotę 14.500 zł przez der Kommisärische Verwälter der Haupttreuhanstelle Ost für Binnenschiffahrt des Weichselstromgebietes. Abt. Danzig. Przydzielony Magistratowi Miasta Włocławek wówczas Leslau pływał jako prom osobowo-towarowy pod nazwą "LESLAU" na trasie Leslau-Szpetal Dolny. Po odbudowaniu zniszczonego przez wojsko polskie mostu we Włocławku jego zatrudnienie stało się zbyteczne. W dniu 21 kwietnia 1943 roku zakupiony przez firmę Johannes Ick, Danzig bez zmiany nazwy. Zatopiony pod koniec wojny w lutym lub marcu 1945 roku w Gdańsku. Wydobyty przez ekipy Głównego Urzędu Morskiego w Gdańsku i przekazany Komisarzowi Żeglugi Rejonowej w Gdańsku. Nazwany "DUNAJEC" został odholowany na remont do ówczesnej Stoczni Nr 1 w Gdańsku [dawn. Danziger Werft] a następnie do Stoczni Nr 4 w Gdańsku [dawn. Wojan Werft]. Remont objął:
- wymiana 30 % blach poszycia prawej i lewej burty.
- wykonanie grodzi dziobowej i maszynowej.
- naprawa sterów.
- zaspawanie 50 otworów.
- nowy pokład
- nowe nadburcie dziobowe.
Do służby wszedł 25 września 1946 roku w firmie Polskie Drogi Wodne-Żegluga Państwowa Oddział w Gdańsku. Od 1948 roku w Państwowej Żegludze na Wiśle Ekspozytura w Warszawie. Po kolejnej reorganizacji w Państwowej Żegludze Śródlądowej Oddział w Warszawie. Wycofany w 1952 roku. Data złomowania nieznana.

Opracował: Waldemar Danielewicz Gdańsk 15 listopada 2009 r.