"ZGŁOWIĘDA"
POPRZEDNIE: "KOSZYKÓWKA"
TYP STATKU: ŁÓDŻ MOTOROWA PASAŻERSKA
ROK BUDOWY: nieznany
STOCZNIA: NR. BUD.:
DANE TECHNICZNE:
1948 r. -
długość całkowita: 16,67 m; szerokość: 3,20 m ; wysokość burt: 1,40 m; zanurzenie: 0,70 m.
1962 r.
długość całkowita: 16,67 m; szerokość całkowita: 3,46 m ; wysokość burt: 1,40 m; wysokość całkowita: 4,05 m zanurzenie: 0,80 m.
1966 r.
długość całkowita: 16,67 m; szerokość całkowita: 3,46 m ; wysokość burt: 1,20 m; wysokość całkowita: 3,15 m zanurzenie: 0,80 m.
1988 r.
długość całkowita: 16,59 m; szerokość całkowita: 3,46 m ; wysokość burt: 1,40 m; wysokość całkowita: 310 m zanurzenie: 0,80 m.
SILNIKI GŁÓWNE:
1948
1 silnik wysokoprężny sześciocylindrowy;Deutz; prod;Klöeckner Humboldt Deutz A.G, Köln; rok produkcji 1938 o mocy 90 KM.
1956
1 silnik wysokoprężny sześciocylindrowy typu 3D6; prod. ZSRR; rok produkcji 1953; Nr fabryczny: 9130; moc: 150 KM; średnica cylindra: 150 mm; skok tłoka: 180 mm; ilość obrotów max.: 1500 min.; obroty wału śrubowego: 500/min. póżniej 750 obrotów/min.
1 prądnica prądu stałego o mocy 0,9 kW dająca prąd o napięciu 28 V.
2006
1 silnik wysokoprężny"Iveco"o mocy 75 KM
INNE DANE:
materiał budowy: dno: stal; burt: stal; pokład: stal
kadłub nitowano-spawany o poprzecznym systemie wiązań.
napęd: 1 śruba ; prędkość: ?. km/h.; załoga: 2 osoby; 12 pasażerów
PORT MACIERZYSTY:
Pieczyska
ARMATOR:
Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe "Mat" Jerzy i Waldemar Matuszak, Bydgoszcz.
NUMERY REJESTRACYJNE:
5052 [P.Z.W., Toruń]; 459 [R.D.W. Płock]; 393 [R.D.W., Bydgoszcz]; Bg-I-98 [ I.Ż.Śr., Bydgoszcz]; BG-01-139 [U.Ż.Śr., Bydgoszcz]
RYS HISTORYCZNY:
Brak jest informacji o miejscu i dacie budowy. Podawany rok 1926 i miejsce Modlin nie znajdują potwierdzenia w dokumentach. Jedno jest pewne nie zbudowała go Stocznia Modlińska. W maju 1946 roku ekipy Państwowego Zarządu Wodnego w Toruniu wydobyły wrak statku z dna Wisły w rejonie Nieszawy. Według oceny komisji statek był zniszczony w 65 %. W spisie figuruje jako jednostka poniemiecka a rok budowy komisja podaje 1938 za pewnie na podstawie roku produkcji silnika. Odbudowany w Stoczni Rzecznej w Toruniu z kredytów inwestycyjnych. Przydzielony do Państwowego Zarządu Wodnego w Toruniu w 1948 roku otrzymał nazwę "KOSZYKÓWKA", którą rok póżniej zmieniono na "ZGŁOWIĘDA". Wykorzystywany był jako holownik. W 1951 roku trafił do Rejonu Dróg Wodnych w Płocku gdzie pływał do 1958 roku. W 1956 roku otrzymał silnik typu 3D6 o mocy 150 KM. W maju 1958 roku Centralny Zarząd Dróg Wodnych pismem TP-082/80/58 polecił przekazać holownik do RDW, Bydgoszcz. Tam też wykorzystywany był przy pracach hydrotechnicznych i przeholunkach. Od 1963 roku jego armatorem został Okręgowy Zarząd Wodny w Bydgoszczy a od 1973 roku Przedsiębiorstwo Budownictwa Wodnego w Bydgoszczy. W czasie eksploatacji statek był przebudowywany co zmieniło jego sylwetkę. W 1988 roku "Zgłowięda" została przez PBW wycofana a w dniu 15 lutego 1989 roku przekazana Urzędowi Miasta i Gminy w Barcinie. Tam pływał na jeziorze Mielno. W październiku 1991 roku statek nabył Włodzimierz Czechlowski . Opisuje to tak:
Cytat
Jeszcze kilka lat temu byłem właścicielem "Zgłowiędy". Uratowałem ją od fizycznej likwidacji kupując jej kadłub od Urzędu Miasta i Gminy w Barcinie. Posiadam dokumentację fotograficzną z akcji sprowadzania Zgłowiędy z mielizny na jeziorze Kierzkowskim. Udało mi się ją zakupić tylko dlatego,że już od kilku lat stała bez nadzoru i zdewastowana na mieliźnie. Przy pomocy moich synów Mirosława, Pawła oraz przyjaciół, udało się sprowadzić ją z mielizny.
Następnie rozpoczęliśmy jej remont. Jednak z powodu jego przeciągnięcia się w czasie, jak również konieczności pracy zawodowej w międzyczasie jednostka spełniała rolę domku letniskowego na slipie przystani YKP Inowrocław w Łącku nad jeziorem Mielno.
Gdy znalazł się nabywca, który zagwarantował zachowanie nazwy oraz przywrócenie jednostki do pływania zgodziłem się na jej sprzedaż. Po dokonaniu transakcji "Zgłowięda" pozostała na slipie bez opieki. Lecz po jakimś czasie "dobrzy ludzie" ją zwodowali, co przy zdemontowanych instalacjach i otwartych zaworach dennych zakończyło się jej podtopieniem. Po otrzymaniu wiadomości o tym zdarzeniu syn Paweł sprowadził ją z jeziora i osadził na mieliźnie w przystani YKP Inowrocław. Gdzie oczekiwała istotnie jako wrak do następnego roku na transport do remontu w Bydgoszczy.
W 2001 roku stojący na lądzie w Łącku koło Tuczna dawny holownik odnaleźli Jerzy i Waldemar Matuszakowie, był zdewastowany. Po dwuletnich poszukiwaniach odnaleźli oni dawnego właściciela i odkupili wrak. Remont i przebudowa na statek wycieczkowy trwała 18 miesięcy, między innymi w Fordonie gdzie został przewieziony na lawecie. Tam też nowy silnik. W 2005 roku statek trafił do Pieczysk nad Zalewem Koronowskim gdzie obecnie pływa.
OPRACOWAŁ: Waldemar Danielewicz Gdańsk 06 czerwca 2009 r.
przedruk za podaniem źródła i autora.
Bibliografia
Archiwum Państwowe w Gdańsku i Toruniu.
Księgi rejestracyjne statków żeglugi śródlądowej Rejonu Dróg Wodnych w Płocku i Bydgoszczy
Informacje udzielone przez Urząd Żeglugi Śródlądowej w Bydgoszczy
Informacje udzielone przez Waldemara Matuszaka z Bydgoszczy.