O nie! Gdzie jest JavaScript?
Twoja przeglądarka internetowa nie ma włączonej obsługi JavaScript lub nie obsługuje JavaScript. Proszę włączyć JavaScript w przeglądarce internetowej, aby poprawnie wyświetlić tę witrynę, lub zaktualizować do przeglądarki internetowej, która obsługuje JavaScript.

BARKI BEZ NAPĘDU

Ostatnia aktualizacja 16 lat temu
ValdemarasValdemarasAdministrator Administrator
Dodano 16 lat temu
Temat poświęcony barkom bez napędu, które można powiedzieć wyginęły z naszych śródlądowych dróg wodnych a warto im poświęcić trochę miejsca gdyż pozostają zapomniane w cieniu jednostek z napędem tak jak ich właściciele dla których były nie tylko żródłem utrzymania ale i bardzo często domem. Niestety ustawa PRL-owska o upaństwowieniu zabrała im bez ceromonialnie ich własność na który pracowali latami. Do dziś nie dostali żadnego odszkodowania.
Waldemar Danielewicz
ValdemarasValdemarasAdministrator Administrator
Dodano 16 lat temu
"HORTENSJA" [Ż-4003]

barka towarowa holowana konstrukcji mieszanej. Dno drewniane, burty żelazne łączone metodą nitowania. Zbudowana w 1936 roku w Bydgoszczy w stoczni Bronisława Czarry.
nośność: 523 t; długość: 51,92 m; szerokość: 7,12 m, wysokość burt: 2,13 m; zanurzenie: 1,93 m.

Zbudowana przez Bronisława Czarrę w Bydgoszczy dla własnych potrzeb. Był on właścicielem wraz z żoną Teklą Czarrą z domu Mirecka. Portem macierzystym była Bydgoszcz. Aby wybudować tę barką p. Czarrowie zaciągneli kredyt w wysokości 28.000 zł w Banku Gospodarstwa Krajowego Oddział w Bydgoszczy. Otrzymała nazwę "HORTENSJA". Niestety wybuch wojny we wrześniu 1939 roku i okupacja Polski przez hitlerowców spowodował że w styczniu 1940 roku barkę odebrano właścicielom na rzecz der Komisärische Verwalter der Haupttreuhandstelle Ost, Binnenschiffahrt des Weichselgebiet, Danzig. Ten z kolei odsprzedał ją 25 kwietnia 1940 r. gdańskiemu armatorowi Gustavowi Pohlmann, który zmienił nazwę na "INGRID". W marcu 1945 roku barka stała się zdobyczą Armii Czerwonej. Na skutek interewncji rządu R.P. oddana w Bydgoszczy jako mienie należące do właścicieli polskich powróciła do nazwy "HORTENSJA". Wspomniana wcześniej przeze mnie ustawa Ministra Komunikacji o ustaleniu przymusowego zarządu państwowego nad taborem rzecznym z 7 marca 1945 roku spowodowała że właściciele nie mogli dysponować swoim taborem lecz wykonywać usługi na rzecz państwa. W tym wypadku była to Państwowa Żegluga na Wiśle. Ekspozytura w Bydgoszczy. W 1949 roku barkę przejęła na własność Państwowa Żegluga Śródlądowa we Wrocławiu Ekspozytura w Bydgoszczy zmieniając nazwę na "Ż-5003". Po przejęciu barki przez P.P. Żegluga na Wiśle Ekspozytura Rejonowa w Bydgoszczy w 1951 roku nazwę zmieniono na "Ż-4003". Od 1954 roku w Bydgoskiej Żegludze na Wiśle w Bydgoszczy a w 1956 roku skierowana do Ekspozytury Bydgoskiej Żeglugi na Wiśle w Gdańsku. Od 1957 roku w P.P. Żegluga Gdańska w Gdańsku.Pływała do 196. po czym złomowana.

Nr rejestracyjne: 14956 - Bydgoszcz; 955 - Danzig; 3632 -Tczew; Gd-III-204; Gdańsk.

może ktoś posiada więcej informacji lub sprostuje moje.
Waldemar Danielewicz
Edytowany przez Valdemaras dnia 26.01.2009, 16 lat temu
ValdemarasValdemarasAdministrator Administrator
Dodano 16 lat temu
"GEORGETA" [Ż-2118]

barka holowana konstrukcji stalowej zbudowana w 1935 roku w stoczni A & W. Wojan Schiffswerft, Danzig [Wolne Miasto Gdańsk]. Nośność: 303 t. długość: 43,33 m; szerokość: 4,89 m; wysokość burt: 2,20 m; zanurzenie max.: 2,20 m.

Zbudowana na zamówienie Aleksa Drążkowskiego z Bydgoszczy, nazwana została "GEORGETA". Byla to barka stalowa tzw. "kanałówka", kadłub wykonano metodą nitowano-spawaną. Do eksploatacji weszła w lipcu 1935 r. W 1940 r. przejęta przez w styczniu 1940 roku barka została przejęta na rzecz der Komisärische Verwalter der Haupttreuhandstelle Ost, Binnenschiffahrt des Weichselgebiet, Danzig, pozostawiając ją w użytkowaniu Drążkowskim. "Georgeta" przetrwała szczęśliwie zawieruchę wojenną. Ustawa Ministra Komunikacji o ustaleniu przymusowego zarządu państwowego nad taborem rzecznym z 7 marca 1945 roku spowodowała że właściciele nie mogli dysponować swoim taborem lecz wykonywać usługi na rzecz państwa. W tym wypadku była to Państwowa Żegluga na Wiśle. Ekspozytura w Bydgoszczy. W 1951 r. barkę upaństwowiono zmieniając jej nazwę na "Ż-3013" a następnie na "Ż-2118". Pływała w P.P. Żegluga na Wisle. Ekspozytura Rejonowa w Bydgoszczy a od 1954 r. w Bydgoskiej Żegludze na Wiśle w Bydgoszczy. Szyprem był na niej do 1965 roku Edmund Drążkowski syn właściciela. Od 1963 roku w P.P. Żegluga Bydgoska w Bydgoszczy, złomowana w Chełmnie nad Wisłą w latach siedemdziesiątych XX w.
Waldemar Danielewicz
Edytowany przez Valdemaras dnia 26.01.2009, 16 lat temu
ValdemarasValdemarasAdministrator Administrator
Dodano 16 lat temu
"PROWIDENCE" [Ż-2117]

barka towarowa bez napędu holowana konstrukcji stalowej zbudowana w 1935 r. w stoczni A & W. Wojan Schiffswerft, Danzig [Wolne Miasto Gdańsk]
nośność: 312 t.; długość: 42,44 m; szerokość: 4,88 m; wysokość burt: 2,20 m; zanurzenie: 2,05 m.

Zbudowana w Gdańsku na zamówienie Feliksa Rychlickiego ze Świecia nad Wisłą. Nazwana "PROVIDENCE" jej portem macierzystym był ówczesny Danzig [Gdańsk]. Była to tzw. "kanałówka" kadłub wykonano metodą nitowano-spawaną. Pływała z takimi towarami jak cukier z Kruszwicy do Gdańska a odwrotnie woziła kakao. A także z tarcicą z ówczesnego Konigsberga [dz. Kaliningrad] do Berlina. W 1940 r. w styczniu 1940 roku barka została przejęta na rzecz der Komisärische Verwalter der Haupttreuhandstelle Ost, Binnenschiffahrt des Weichselgebiet, Danzig, Niemcy pozostawili ją w użytkowaniu F. Rychlickiego.Barka przetrwała szczęśliwie zawieruchę wojenną w Berlinie i tam została zajęta przez Armię Czerwoną. Zwrócona na skutek interwencji rządu RP Polsce. Ustawa Ministra Komunikacji o ustaleniu przymusowego zarządu państwowego nad taborem rzecznym z 7 marca 1945 roku spowodowała że właściciele nie mogli dysponować swoim taborem lecz wykonywać usługi na rzecz państwa. W tym wypadku była to Państwowa Żegluga na Wiśle. Ekspozytura w Bydgoszczy. W 1951 r. barkę upaństwowiono zmieniając jej nazwę na "Ż-3012" a następnie na "Ż-2117". Pływała w P.P. Żegluga na Wisle. Ekspozytura Rejonowa w Bydgoszczy a od 1954 r. w Bydgoskiej Żegludze na Wiśle w Bydgoszczy. Szyprem na niej był syn właściciela Rychlicki Franciszek, który wsród barkarzy miał przezwisko 'Gizia'. W 1963 r. barkę przejmuje P.P. Żegluga Bydgoska w Bydgoszczy. Od 1976 roku szyprem na "Ż-2117" był Erwin Schmidt. Data złomowania nie znana.
Waldemar Danielewicz
Edytowany przez Valdemaras dnia 26.01.2009, 16 lat temu
ValdemarasValdemarasAdministrator Administrator
Dodano 16 lat temu
"ORA ET LABORA" [Ż-4432]

barka towarowa bez napędu holowana konstrukcji stalowej zbudowana w 1935 r. w stoczni A & W. Wojan Schiffswerft, Danzig [Wolne Miasto Gdańsk]
nośność: 313 t.; długość: 43,44 m; szerokość: 5,01 m; wysokość burt: 2,19 m; zanurzenie: 1,99 m.

Zbudowana w Gdańsku na zamówienie Antoniego Nuszkowskiego z Gdańska. Nazwana "ORA ET LABORA" jej portem macierzystym był ówczesny Danzig [Gdańsk]. Była to tzw. "kanałówka" kadłub wykonano metodą nitowano-spawaną. W styczniu 1940 roku barka została przejęta na rzecz der Komisärische Verwalter der Haupttreuhandstelle Ost, Binnenschiffahrt des Weichselgebiet, Danzig, Niemcy pozostawili ją w użytkowaniu A. Nuszkowskiego .Barka przetrwała szczęśliwie zawieruchę wojenną w Berlinie i tam została zajęta przez Armię Czerwoną. Zwrócona na skutek interwencji rządu RP Polsce. Ustawa Ministra Komunikacji o ustaleniu przymusowego zarządu państwowego nad taborem rzecznym z 7 marca 1945 roku spowodowała że właściciele nie mogli dysponować swoim taborem lecz wykonywać usługi na rzecz państwa . W tym wypadku była to Państwowa Żegluga na Wiśle. Ekspozytura w Bydgoszczy. W 1951 r. barkę upaństwowiono zmieniając jej nazwę na "Ż-4432" Pływała w P.P. Żegluga na Wiśle. Ekspozytura Rejonowa w Bydgoszczy a od 1954 r. w P.P. Żegluga na Odrze we Wrocławiu. Data złomowania nie znana.
Waldemar Danielewicz
Edytowany przez Valdemaras dnia 30.01.2009, 16 lat temu
ValdemarasValdemarasAdministrator Administrator
Dodano 16 lat temu
"ST. MONIKA" [Ż-6453]

barka towarowa bez napędu holowana konstrukcji stalowej zbudowana w 1936 r. w stoczni A & W. Wojan Schiffswerft, Danzig [Wolne Miasto Gdańsk]
nośność: 676 t.; długość: 56,95 m; szerokość: 8,17 m; wysokość burt: 2,14 m; zanurzenie: 1,99 m.

Zbudowana w Gdańsku na zamówienie Edwarda Hinze z Bydgoszczy. Nazwana "ST. MONIKA" jej portem macierzystym była Bydgoszcz. Kadłub wykonano metodą nitowania blach. W styczniu 1940 roku barka została przejęta na rzecz der Komisärische Verwalter der Haupttreuhandstelle Ost, Binnenschiffahrt des Weichselgebiet, Danzig jako mienie polskie. Niemcy pozostawili ją w użytkowaniu E. Hinze. Barka przetrwała szczęśliwie zawieruchę wojenną w Gorzowie Wlkp. i tam została zajęta przez Armię Czerwoną. Zwrócona na skutek interwencji rządu RP Polsce. Ustawa Ministra Komunikacji o ustaleniu przymusowego zarządu państwowego nad taborem rzecznym z 7 marca 1945 roku spowodowała że właściciele nie mogli dysponować swoim taborem lecz wykonywać usługi na rzecz państwa, w tym wypadku była to Państwowa Żegluga na Wiśle. Ekspozytura w Bydgoszczy. W 1951 r. barkę upaństwowiono zmieniając jej nazwę na "Ż-6453". Pływała w P.P. Żegluga na Wisle. Ekspozytura Rejonowa w Bydgoszczy. W połowie lat pięćdziesiątych XXw. przekazana do P.P. Żegluga na Odrze we Wrocławiu. Wycofana około 1974 roku. Obecnie znajduje się w Szczecinie jako linia cumownicza na Kanale Odyńca.

zegluga.szympanstudio.pl/albums/userpics/normal_StMonikaMariacopy.jpg
Waldemar Danielewicz
Edytowany przez Valdemaras dnia 22.03.2009, 16 lat temu
ValdemarasValdemarasAdministrator Administrator
Dodano 16 lat temu
"GOPŁO" [Ż-2074]

barka towarowa bez napędu holowana konstrukcji mieszanej, dno drewniane kadłub stalowy zbudowana w 1905 r. w stoczni Fritza Bliefert w Nipperwiese [Niemcy]
nośność: 231 t.; długość: 40,00 m; szerokość: 4,58 m; wysokość burt: 2,05 m; zanurzenie: 1,83 m.

Zbudowana dla Carla Sydowa z Nipperwiese. Była to tzw. "kanałówka" kadłub wykonano metodą nitowano. Nosiła numer będący jej nazwą "N °1270". W marcu 1912 roku barkę zakupił Johann Paul Zakrocki z Torunia. Zmianie uległa nazwa na "N°262". W 1925 roku Jan Zakrocki zmienił nazwę barki na "Gopło". W latach trzydziestych XX w. „Gopło” było w czarterze Żeglugi Wielkopolskiej Sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu. W styczniu 1940 roku barka została przejęta na rzecz der Komisärische Verwalter der Haupttreuhandstelle Ost, Binnenschiffahrt des Weichselgebiet, Danzig, Niemcy pozostawili ją w użytkowaniu Zakrockiego zmieniając nazwę na "Goplo". .Barka przetrwała szczęśliwie zawieruchę wojenną w Pakości i tam została zajęta przez Armię Czerwoną. Znajdowała się w remoncie kiedy została zwrócona na skutek interwencji rządu RP Polsce. Powróciła do nazwy "Gopło". Ustawa Ministra Komunikacji o ustaleniu przymusowego zarządu państwowego nad taborem rzecznym z 7 marca 1945 roku spowodowała że właściciele nie mogli dysponować swoim taborem lecz wykonywać odpłatnie usługi na rzecz państwa . W tym wypadku była to Państwowa Żegluga na Wiśle. Ekspozytura w Bydgoszczy. W 1951 r. barkę upaństwowiono zmieniając jej nazwę na "Ż-2074" Pływała w P.P. Żegluga na Wiśle. Ekspozytura Rejonowa w Bydgoszczy a od 1954 r. w P.P. Bydgoska Żegluga na Wiśle w Bydgoszczy a po kolejnej zmianie w 1963 roku w P.P. Żegluga Bydgoska w Bydgoszczy. W międzyczasie w 1953 roku przeszła remont kapitalny. Wykazywana jeszcze w 1980 roku. Data złomowania nie znana.

zegluga.szympanstudio.pl/albums/userpics/normal_Goplo2.jpg
Waldemar Danielewicz
Edytowany przez Valdemaras dnia 22.03.2009, 16 lat temu
ValdemarasValdemarasAdministrator Administrator
Dodano 16 lat temu
"LEMARA" ["Ż-2115"]

barka towarowa bez napędu holowana konstrukcji stalowej; zbudowana w 1937 r. w Stoczni i Warsztatach Mechanicznych Lloyda Bydgoskiego S.A., w Bydgoszczy.
nośność: 282 t.; długość: 43,00 m; szerokość: 4,87 m; wysokość burt: 2,08 m; zanurzenie: 1,88 m.


w dniu 26 maja 1936 roku Adolf Schmidt z Bydgoszczy podpisał umowę na budowę żelaznej barki typu "Gross Finow-Masskachn" czyli po polsku tzw. kanałówki za kwotę 40.000 ówczesnych zł. Barka otrzymała nazwę "LEMARA" [był to skrót imion rodziców właściciela Leona i Marii].
Kadłub wykonano metodą nitowaną. "Lemara" eksploatowana była na Brdzie, Noteci, Warcie i Odrze. W styczniu 1940 roku barka została przejęta na rzecz der Komisärische Verwalter der Haupttreuhandstelle Ost, Binnenschiffahrt des Weichselgebiet, Danzig, Niemcy pozostawili ją w użytkowaniu A. Schmidta. Barka przetrwała szczęśliwie zawieruchę wojenną w Pawłówku i tam została zajęta przez Armię Czerwoną. Została zwrócona na skutek interwencji rządu RP Polsce w Bydgoszczy”. Ustawa Ministra Komunikacji o ustaleniu przymusowego zarządu państwowego nad taborem rzecznym z 7 marca 1945 roku spowodowała że właściciele nie mogli dysponować swoim taborem lecz wykonywać odpłatnie usługi na rzecz państwa . W tym wypadku była to Państwowa Żegluga na Wiśle. Ekspozytura w Bydgoszczy. W swój pierwszy powojenny rejs popłynęła do Warszawy na holu holownika "Gdańsk". W 1951 r. barkę upaństwowiono zmieniając jej nazwę na "Ż-3007". Pływała w P.P. Żegluga na Wiśle. Ekspozytura Rejonowa w Bydgoszczy a od 1954 r. w P.P. Bydgoska Żegluga na Wiśle w Bydgoszczy jako już "Ż - 2115" a po kolejnej zmianie w 1963 roku w P.P. Żegluga Bydgoska w Bydgoszczy. Na początku lat osiemdziesiątych XX w. wycofano ją i przebudowano na hotel pływający dla załóg dźwigu wydobywającego kruszywo w okolicach Białej Góry i Tczewa. Potem trafiła do Szczecina na pływające biuro Żeglugi Bydgoskiej, cumowała na Regalicy. W styczniu 2006 roku dawna "Lemara" została wycofana i przeholowana do Czarnkowa. W chwili obecnej prowadzone są rozmowy pomiędzy miastem Bydgoszcz a Odrątrans o przekazanie barki Muzeum Miejskiemu w Bydgoszczy na obiekt muzealny. Co z tego wyniknie wkrótce się dowiemy ale myślę że rozsądek zwycięży i nie utracimy bezpowrotnie kolejnego zabytku.

zegluga.szympanstudio.pl/albums/userpics/normal_lemara_2copy.jpg
Waldemar Danielewicz
Edytowany przez Valdemaras dnia 29.03.2009, 16 lat temu
ValdemarasValdemarasAdministrator Administrator
Dodano 16 lat temu
"URSULA"

[Ż- 5005]

barka towarowa bez napędu holowana konstrukcji mieszanej, dno drewniane kadłub stalowy zbudowana w 1909 r. w stoczni A & W. Wojan Schiffserft, Danzig. [Gdańsk]
nośność: 504 t.; długość: 54,80 m; szerokość: 7,84 m; wysokość burt: 1,91 m; zanurzenie: 1,68 m.

Zbudowana dla gdańsko-hamburskiej firmy Johannes Ick barka o konstrukcji mieszanej. Dno drewniane, kadłub stalowy łączony za pomocą nitów. Jej nazwa brzmiała "JOHANNES ICK N˚ 14". W tym okresie jej nośność określano na 521 t. W dniu 1 grudnia 1926 roku dyrektor firmy Friedrich Kaetelhold sprzedaje barkę Władysławowi Fabiańskiemu z Torunia i Bruno Fabiańskiemu z Gdańska w równych udziałach po 50 %. Barka zmienia nazwę na "URSULA" ale pozostaje w rejestrze statków gdańskich pod numerem 424. W 1931 roku jej portem macierzystym został Toruń. Na"Ursuli" urodziły się dwie córki Państwa Fabiańskich, Ursula w Gdańsku i Walpurgia gdzieś na Nogacie.
W styczniu 1940 roku barka została przejęta na rzecz der Komisärische Verwalter der Haupttreuhandstelle Ost, Binnenschiffahrt des Weichselgebiet, Danzig, Niemcy pozostawili ją w użytkowaniu Fabiańskiego. Barką transportowano głównie umundurowanie i wyposażenie dla niemieckich żołnierzy. Barka przetrwała szczęśliwie zawieruchę wojenną w Bydgoszczy i tam została zajęta przez Armię Czerwoną. Znajdowała się w remoncie kiedy została zwrócona na skutek interwencji rządu RP Polsce. Wtedy też otrzymała nazwę "URSZULA". Ustawa Ministra Komunikacji o ustaleniu przymusowego zarządu państwowego nad taborem rzecznym z 7 marca 1945 roku spowodowała że właściciele nie mogli dysponować swoim taborem lecz wykonywać odpłatnie usługi na rzecz państwa . W tym wypadku była to Państwowa Żegluga na Wiśle. Ekspozytura w Bydgoszczy. W 1947 roku zmarł Władysław Fabiański i barkę przejęła jego żona. W 1951 r. barkę upaństwowiono zmieniając jej nazwę na "Ż-5005" Pływała w P.P. Żegluga na Wiśle. Ekspozytura Rejonowa w Bydgoszczy a od 1954 r. w P.P. Bydgoska Żegluga na Wiśle w Bydgoszczy a po kolejnej zmianie w 1963 roku w P.P. Żegluga Bydgoska w Bydgoszczy. W międzyczasie w 1957 roku przeszła remont kapitalny. Złomowana w Czarnkowie w 1977 r.
Waldemar Danielewicz
ValdemarasValdemarasAdministrator Administrator
Dodano 16 lat temu
"URSUS" [Ż-2113]

barka towarowa bez napędu holowana konstrukcji stalowej, zbudowana w 1938 r. w Warsztacie Budowy Statków Wodnych Fabjan Macierzyński w Nakle nad Notecią. Nośność: 296 t.; długość: 42,46 m; szerokość: 4,87 m; wysokość burt: 2,09 m; zanurzenie: 1,92 m.

Zbudowana na zamówienie Wiktora Wilgórskiego z Torunia.. Nazwana "URSUS". Była to barka konstrukcji stalowej nitowana. W 1937 roku Wilgórski stracił w Gdyni na skutek zatopienia przez statek m/s "Oksywie" swoją barkę towarową o napędzie parowym "Transport". Za pieniądze otrzymane z odszkodowania zamówił właśnie barkę "Ursus". Eksploatowana na Brdzie, Kanale Bydgoskim, Wiśle i na wodach ówczesnych Prus Wschodnich i Wolnego Miasta Gdańska. W styczniu 1940 roku barka została przejęta na rzecz der Komisärische Verwalter der Haupttreuhandstelle Ost, Binnenschiffahrt des Weichselgebiet, Danzig, Niemcy pozostawili ją w użytkowaniu Wilgórskiego. Barka przetrwała szczęśliwie zawieruchę wojenną i została zajęta przez Armię Czerwoną w Bydgoszczy jako zdobycz wojenną. Zwrócona na skutek interwencji władz polskich. Ustawa Ministra Komunikacji o ustaleniu przymusowego zarządu państwowego nad taborem rzecznym z 7 marca 1945 roku spowodowała że właściciele nie mogli dysponować swoim taborem lecz wykonywać odpłatnie usługi na rzecz państwa . W tym wypadku była to Państwowa Żegluga na Wiśle. Ekspozytura w Bydgoszczy. W 1951 r. barkę upaństwowiono zmieniając jej nazwę na "Ż-3005" a następnie "Ż-2113". Pływała w P.P. Żegluga na Wiśle. Ekspozytura Rejonowa w Bydgoszczy a od 1954 r. w P.P. Bydgoska Żegluga na Wiśle w Bydgoszczy a po kolejnej zmianie w 1963 roku w P.P. Żegluga Bydgoska w Bydgoszczy. Złomowana w latach siedemdziesiątych XX w.
Waldemar Danielewicz
Edytowany przez Valdemaras dnia 28.03.2009, 16 lat temu
ValdemarasValdemarasAdministrator Administrator
Dodano 16 lat temu
"LEONORA" [ Ż-4012]

barka towarowa bez napędu holowana konstrukcji stalowej natomiast dno drewniane zbudowana w 1911 r. w stoczni A & W. Wojan Schiffswerft, Danzig [Wolne Miasto Gdańsk]
nośność: 344 t.; długość: 50,45 m; szerokość: 7,02 m; wysokość burt: 1,97 m; zanurzenie: 1,50 m.

Zbudowana w Gdańsku na zamówienie Maksymiliana Tietz z Torunia. Nazwana "LEONORA" jej portem macierzystym był ówczesny Thorn [Toruń]. Nazwę otrzymała na część najstarszej córki M. Tietz właśnie Leonory Tietz. Na początku 1921 roku barkę przejął Stanisław Tietz. Po jego śmierci w 1926 r. wspomnianą barkę odziedziczyli: Anna Tietz, Leonora Piasecka z domu Tietz i Antonina Felicja Tietz. Eksploatowana na Wiśle oraz Brdzie i Warcie. W lutym 1938 roku właściciele Anna Gęsikowska voto Tietz z domu Zmysłowska oraz Leonora Piasecka z domu Tietz przekazali swoje udziały na rzecz Antoniny Felicji Witkowskiej z doimu Tietz i jej męża Franciszka Witkowskiego. W styczniu 1940 roku barka została przejęta na rzecz der Komisärische Verwalter der Haupttreuhandstelle Ost, Binnenschiffahrt des Weichselgebiet, Danzig, Niemcy pozostawili ją w użytkowaniu Witkowskich. Barka przetrwała szczęśliwie zawieruchę wojenną w Bydgoszczy i tam została zajęta przez Armię Czerwoną. Zwrócona na skutek interwencji rządu RP Polsce. Ustawa Ministra Komunikacji o ustaleniu przymusowego zarządu państwowego nad taborem rzecznym z 7 marca 1945 roku spowodowała że właściciele nie mogli dysponować swoim taborem lecz wykonywać usługi na rzecz państwa. W tym wypadku była to Państwowa Żegluga na Wiśle. Ekspozytura w Bydgoszczy. W 1951 r. barkę upaństwowiono zmieniając jej nazwę na "Ż-4012". Pływała w P.P. Żegluga na Wisle. Ekspozytura Rejonowa w Bydgoszczy a od 1954 r. w Bydgoskiej Żegludze na Wiśle w Bydgoszczy. W 1960 roku w stoczni w Czarnkowie została przebudowana a 3 lata póżniej barkę przejmuje P.P. Żegluga Bydgoska w Bydgoszczy. Po przebudowie jej nośność określano na 414 t. Złomowana w połowie lat siedemdziesiątych XX w.

zegluga.szympanstudio.pl/albums/userpics/normal_Z4012a.jpg
Waldemar Danielewicz
Edytowany przez Valdemaras dnia 29.03.2009, 16 lat temu
ValdemarasValdemarasAdministrator Administrator
Dodano 16 lat temu
"ZOFIA" [Ż-5013]

barka towarowa bez napędu holowana konstrukcji stalowej, zbudowana w 1904 r. w stoczni W. Stutzera w Havelbergu.
nośność: 504 t.; długość: 55,25 m; szerokość: 7,83 m; wysokość burt: 1,91 m; zanurzenie: 1,70 m.

Zbudowana dla Wilhelma Golbel z Hamburga nazwana została "NICOLAUS". Pływała na Łabie. 17 czerwca 1915 roku barkę nabył hamburczyk Paul Georg Blawert i przemianował na "META-HERBERT". Cztery lata póżniej bo w marcu 1919 roku barkę nabył Władysław Engelhardt z Torunia i nazwał "SOPHIE". Od lipca 1920 roku portem macierzystym barki był Danzig {Gdańsk] ponieważ właściciel przeprowadził się do Gdańska.
Barka przetrwała szczęśliwie zawieruchę wojenną w Gdańsku i tam została zajęta przez Armię Czerwoną. Znajdowała się w remoncie kiedy została zwrócona na skutek interwencji rządu RP Polsce. Wtedy też otrzymała nazwę "ZOFIA". Ustawa Ministra Komunikacji o ustaleniu przymusowego zarządu państwowego nad taborem rzecznym z 7 marca 1945 roku spowodowała że właściciele nie mogli dysponować swoim taborem lecz wykonywać odpłatnie usługi na rzecz państwa . W tym wypadku była to Państwowa Żegluga na Wiśle. Ekspozytura w Bydgoszczy. W 1951 r. barkę upaństwowiono zmieniając jej nazwę na "Ż-5013". Pływała w P.P. Żegluga na Wiśle. Ekspozytura Rejonowa w Bydgoszczy a od 1954 r. w P.P. Bydgoska Żegluga na Wiśle w Bydgoszczy wtedy też przeszła remont w Chełmnie, a po kolejnej zmianie w 1963 roku w P.P. Żegluga Bydgoska w Bydgoszczy. W międzyczasie w 1957 roku przeszła remont kapitalny. Złomowana w latach osiemdziesiątych XX w.
Waldemar Danielewicz
ValdemarasValdemarasAdministrator Administrator
Dodano 16 lat temu
"ST.EDY" [Ż-2090]

barka towarowa bez napędu holowana konstrukcji mieszanej. Kadłub, pokład i burty były drewniane natomiast wręgi stalowe, zbudowana została w 1900 r. w przez Wilhelma Spiegelberga z Bellinchen/Oder. [dz. Bielinek]
nośność: 198 t.; długość: 40,29 m; szerokość: 4,62 m; wysokość burt: 2,18 m; zanurzenie puste: 0,39 m m. [dane z 1962 r.]

Zbudowana dla braci Hermanna i Ludwiga Matthesius z Gross Neudendorf. Nosiła nazwę "KÜSTRIN N° 8". Zarejestrowana była w ówczesnym Kostrzynie w tzw. Binnenschiffsregister pod numerem 118. Świadectwo pomiarowo określało jej nośność na 257,52 t. W listopadzie 1917 roku wspomnianą barkę nabył Andreas Omnieczyński z Gdańska. W dniu 2 września 1921 roku zarejestrował ją w Gdańsku pod numerem 678 zmieniając nazwę na "ST. EDY".
W styczniu 1940 roku barka została przejęta na rzecz der Komisärische Verwalter der Haupttreuhandstelle Ost, Binnenschiffahrt des Weichselgebiet, Danzig, Niemcy pozostawili ją w użytkowaniu Omnieczyńskich Andrzeja juniora i matki Walerii zmieniając jednak nazwę na "EDY". Barka przetrwała szczęśliwie zawieruchę wojenną w Bydgoszczy i tam została zajęta przez Armię Czerwoną. Znajdowała się w remoncie kiedy została zwrócona na skutek interwencji rządu RP Polsce. Powróciła dawnych spadkobierców do nazwy "ST. EDY". Ustawa Ministra Komunikacji o ustaleniu przymusowego zarządu państwowego nad taborem rzecznym z 7 marca 1945 roku spowodowała że właściciele nie mogli dysponować swoimi statkami według własnej woli lecz wykonywać odpłatnie usługi na rzecz państwa . W tym wypadku była to Państwowa Żegluga na Wiśle. Ekspozytura w Bydgoszczy. W 1951 r. barkę upaństwowiono zmieniając jej nazwę na "Ż-2090" Pływała w P.P. Żegluga na Wiśle. Nosiła wtedy numer rejestracyjny 2772.
W kwietniu 1959 roku trafiła do P.P. Żegluga Gdańska w Gdańsku gdzie pływała do kwietnia 1966 roku nosząc numer rejestracyjny 3662. Rozebrana w 1968 r.
Waldemar Danielewicz
ValdemarasValdemarasAdministrator Administrator
Dodano 16 lat temu
"SANTA MARIA" [Ż-2036]

barka towarowa bez napędu holowana konstrukcji stalowej, zbudowana została w 1896 r. w Lauenburgu.
nośność: 198 t.; długość: 39,92 m; szerokość: 4,66 m; wysokość burt: 1,90 m; zanurzenie: 1,36 m. [dane z 1962 r.]

Zbudowana w 1896 roku w Lauenburgu nazwana została "JUPITER". Niestety nie udało się ustalić jej właściciela. Około 1920 roku zostaje zakupiona przez firmę Hedwigshutte ze Szczecina gdzie zmieniła nazwę na "HEDWIG". W 1934 roku wspomnianą barkę nabył Feliks Tuszyński wraz z żoną Franciszką Marią z domu Engelhardt. Po remoncie w stoczni Wojana w Gdańsku została nazwana "SANTA MARIA" i zarejestrowana została w Gdańsku pod numerem 902.
W styczniu 1940 roku barka została przejęta na rzecz der Komisärische Verwalter der Haupttreuhandstelle Ost, Binnenschiffahrt des Weichselgebiet, Danzig, Niemcy pozostawili ją w użytkowaniu F. Tuszyńskiego. Barka przetrwała szczęśliwie zawieruchę wojenną w Łabiszynie i tam została zajęta przez Armię Czerwoną. Została zwrócona na skutek interwencji rządu RP Polsce. Ustawa Ministra Komunikacji o ustaleniu przymusowego zarządu państwowego nad taborem rzecznym z 7 marca 1945 roku spowodowała że właściciele nie mogli dysponować swoimi statkami według własnej woli lecz wykonywać odpłatnie usługi na rzecz państwa . W tym wypadku była to Państwowa Żegluga na Wiśle. Ekspozytura w Bydgoszczy. W 1951 r. barkę upaństwowiono zmieniając jej nazwę na "Ż-2036" Pływała w P.P. Żegluga na Wiśle. Nosiła wtedy numer rejestracyjny 2143. W 1953 roku została przebudowana.
W 1954 roku stała się własnością P.P. Bydgoska Żegluga na Wiśle w Bydgoszczy. A od 1963 roku P.P. Żegluga Bydgoska w Bydgoszczy. Od 1965 roku nosiła numer rejestracyjny Bg-III- 16. Istniała jeszcze na początku lat osiemdziesiątych XX w.
Waldemar Danielewicz
ValdemarasValdemarasAdministrator Administrator
Dodano 16 lat temu
"ZOFIA" [Ż-3002]

barka towarowa bez napędu holowana konstrukcji stalowej nitowana, zbudowana została w 1886 r. w stoczni Kette Uebigau w Dreznie.
nośność: 348 t.; długość: 50,46 m; szerokość: 6,03 m; wysokość burt: 1,94 m; zanurzenie: 1,63 m. [dane z 1962 r.]


Zbudowana w Dreżnie dla Augusta Neuberl z Drezna, pływała na Łabie pod nazwą "SOPHIE". W 1908 roku nabyta przez Wilhelma Mollenbeck z Arenburga, nazwy nie zmieniła. Pięć lat później zmieniła port macierzysty na Hamburg za sprawą nowego właściciela Fritza Heinricha Kalbitz. W ciągu 1926 roku aż dwukrotnie zmienia właścicieli najpierw kupuje ją Hermann Meyer z Berlina aby w grudniu odsprzedać ją Adolfowi Gerike z Marienwerder koło Poczdamu. Tam pływa pod nazwą "SOPHIE II". W czerwcu 1935 roku barkę nabył Heinrich Kurek z Gdańska gdzie zarejestrował ją pod nazwą" SOPHIE"; pod numerem rejestracyjnym 897. Tuż przed wybuchem wojny Henryk Kurek rejestruje barkę w Bydgoszczy pod nazwą "ZOFIA".
W styczniu 1940 roku barka została przejęta na rzecz der Komisärische Verwalter der Haupttreuhandstelle Ost, Binnenschiffahrt des Weichselgebiet, Danzig, Niemcy pozostawili ją w użytkowaniu H. Kurka lecz powróciła ona do nazwy "SOPHIA".. Barka przetrwała szczęśliwie zawieruchę wojenną w Bydgoszczy i tam została zajęta przez Armię Czerwoną. Została zwrócona na skutek interwencji rządu RP Polsce. Ustawa Ministra Komunikacji o ustaleniu przymusowego zarządu państwowego nad taborem rzecznym z 7 marca 1945 roku spowodowała że właściciele nie mogli dysponować swoimi statkami według własnej woli lecz wykonywać odpłatnie usługi na rzecz państwa . W tym wypadku była to Państwowa Żegluga na Wiśle. Ekspozytura w Bydgoszczy. W 1951 r. barkę upaństwowiono zmieniając jej nazwę z "ZOFIA" na "Ż-3002" Pływała w P.P. Żegluga na Wiśle. Nosiła wtedy numer rejestracyjny 4727.
W 1954 roku stała się własnością P.P. Bydgoska Żegluga na Wiśle w Bydgoszczy. A od 1963 roku P.P. Żegluga Bydgoska w Bydgoszczy. Od 1965 roku nosiła numer rejestracyjny Bg-III- 72. Istniała jeszcze na początku lat osiemdziesiątych XX w.
Waldemar Danielewicz
Edytowany przez Valdemaras dnia 26.04.2009, 16 lat temu
ValdemarasValdemarasAdministrator Administrator
Dodano 16 lat temu
"SATURN" [ Ż-5482]

barka towarowa bez napędu holowana konstrukcji stalowej , zbudowana w 1927 r. w stoczni A & W. Wojan Schiffswerft, Danzig [Wolne Miasto Gdańsk]
nośność: 639 t.; długość: 54,97 m; szerokość: 8,06 m; wysokość burt: 2,20 m; zanurzenie: 1,97 m.

Zbudowana w Gdańsku przez stocznię Wojana na własny użytek pod nazwą "A & W. WOJAN NR 2". W 1930 roku oferowana do sprzedaży. Nabyta w grudniu 1934 roku przez Józefa Gorzka z Gdańska nazwana została "SATURN". Barka przetrwała szczęśliwie zawieruchę wojenną w Modlinie i tam została zajęta przez Armię Czerwoną. Zwrócona na skutek interwencji rządu RP Polsce. Ustawa Ministra Komunikacji o ustaleniu przymusowego zarządu państwowego nad taborem rzecznym z 7 marca 1945 roku spowodowała że właściciele nie mogli dysponować swoim taborem lecz wykonywać usługi na rzecz państwa. W tym wypadku była to Państwowa Żegluga na Wiśle. Ekspozytura w Bydgoszczy. W 1951 r. barkę upaństwowiono i przekazano P.P. Żegludze na Odrze we Wrocławiu zmieniając jej nazwę na "Ż-5482". Data wycofania i złomowania nieznana.
Waldemar Danielewicz
ValdemarasValdemarasAdministrator Administrator
Dodano 16 lat temu
"KLARA" [Ż-3007]

barka towarowa bez napędu holowana konstrukcji mieszanej kadłub, pokład i burty drewniane wręgi stalowe; zbudowana w 1886 roku w stoczni F. Stutzer w Havelbergu.
nośność: 253 t.; długość: 44,87 m; szerokość: 6,44 m; wysokość burt: 1,80 m; zanurzenie: 1,43 m.

Zbudowana w Havelbergu dla Wilhelma Lehmanna z Neuendorf nad Odrą. Nazwana "CLARA". W dniu 20 sierpnia 1935 roku barkę nabyli Felix Küchler z Gdańska i Leopold Malak z Płocka. Nazwana została "KLARA". W lutym 1943 roku barkę nabył za 8.000 RM Bernard Malak.
Barka przetrwała szczęśliwie zawieruchę wojenną w Grudziądzu i tam została zajęta przez Armię Czerwoną. Została zwrócona na skutek interwencji rządu RP Polsce w Bydgoszczy. Ustawa Ministra Komunikacji o ustaleniu przymusowego zarządu państwowego nad taborem rzecznym z 7 marca 1945 roku spowodowała że właściciele nie mogli dysponować swoim taborem lecz wykonywać odpłatnie usługi na rzecz państwa . W tym wypadku była to Państwowa Żegluga na Wiśle. Ekspozytura w Bydgoszczy. W 1951 r. barkę upaństwowiono zmieniając jej nazwę na "Ż-2101". Pływała w P.P. Żegluga na Wiśle. Ekspozytura Rejonowa w Bydgoszczy a od 1954 r. w P.P. Bydgoska Żegluga na Wiśle w Bydgoszczy jako już "Ż - 3007" a po kolejnej zmianie w 1963 roku w P.P. Żegluga Bydgoska w Bydgoszczy. Wycofana i rozebrana w latach siedemdziesiątych XX w.
Waldemar Danielewicz
Edytowany przez Valdemaras dnia 01.05.2009, 16 lat temu
ValdemarasValdemarasAdministrator Administrator
Dodano 16 lat temu
"GRETA" [Ż-5487]

barka towarowa bez napędu holowana konstrukcji stalowej zbudowana w 1909 roku w miejscowości Brettin [Niemcy]; nośność: 602 t.; długość: 55,02 m; szerokość: 8,00 m; wysokość burt: 2,19 m; zanurzenie: 1,93 m.

Zbudowana na zamówienie Heinricha Hoppe i jego żony Margarette, nazwana została "GRETCHEN". W tym okresie jej nośność określano na 517,481 t. Zarejestrowana w rejestrze śródlądowym w Berlinie pod numerem 3351. W maju 1929 roku statek nabył hamburczyk Carl Friedrich Kachle. Jej nowy numer rejestracyjny z hamburskiego rejestru to 9396. Nazwa nie uległa zmianie. W 1931 roku w Szczecinie barkę przebudowano zwiększyła się jej nośność do 621,02 t. W kwietniu 1935 roku sprowadzona do Gdańska gdzie zarejestrował ją nowy właściciel Alfons Cichy. W gdańskim rejestrze nosiła numer 889.
Barka przetrwała szczęśliwie zawieruchę wojenną w Bydgoszczy. i tam została zajęta przez Armię Czerwoną. Zwrócona na skutek interwencji rządu RP Polsce. Ustawa Ministra Komunikacji o ustaleniu przymusowego zarządu państwowego nad taborem rzecznym z 7 marca 1945 roku spowodowała że właściciele nie mogli dysponować swoim taborem lecz wykonywać usługi na rzecz państwa. W tym wypadku była to Państwowa Żegluga na Wiśle. Ekspozytura w Bydgoszczy. W 1947 roku spolszczono nazwę "Gretchen" na "GRETA". W 1954 r. barkę upaństwowiono i przekazano do P.P. Żegluga na Odrze we Wrocławiu. Gdzie stała się "Ż-5487". Wycofana około 1974 roku.
Waldemar Danielewicz
Edytowany przez Valdemaras dnia 07.05.2009, 16 lat temu
ValdemarasValdemarasAdministrator Administrator
Dodano 16 lat temu
"DEONIA" [ No 1032, 14951, 53 ]

Barka towarowa holowana o konstrukcji mieszanej. Dno drewniane, burty stalowe, łączone metodą nitowaną. Zbudowana w 1890 roku. Brak informacji o miejscu budowy. Przebudowana w 1925r. w Bydgoszczy, Ludwikowo 5 w stoczni Franciszka Czarry.
Nośność 214761 kg; długość 43,62 m; szerokość 5,56 m.

Brak informacji o miejscu budowy i poprzednim armatorze lub armatorach. Po przebudowie i remoncie w Bydgoszczy odsprzedana 7 maja 1926r. mojemu ojcu Janowi Wójcikowi, który nazwał ją na cześć swojej córki Marii Deotymy "DEONIA". Portem macierzystym początkowo była Bydgoszcz.
Barka obsługiwała trasę Warszawa- Gdańsk i woziła towary masowe, drobnicowe oraz kolonialne.
Wybuch wojny 1 września 1939r. zastał barkę w Toruniu z ładunkiem towarów kolonialnych i kilkunastoma skrzynkami platyny, które miała przewieść na trasie Danzig - Warszawa. Platyna była rzekomo pomocą angielską dla Rządu Polskiego. Wobec grożby przejęcia jej przez Niemców, doholowując barkę do Włocławka w dniu 2 września 1939r., ojciec zgłosił sprawę do kierownictwa Ekspozytury "Vistuli" we Włocławku [ "Vistula" dzierżawiła barkę ] i platynę zabrano, natomiast pozostałe towary, z uwagi na ogólny chaos wojenny, zostały na barce. Były to między innymi, olej sojowy, pomarańcze , cytryny, wanilia, orzechy ziemne i.t.p.
Z braku holownika we Włocławku, najętymi końmi, barkę przeholowano do Murzynowa n/Wisłą i wprowadzono do naturalnego portu, jaki stanowiło ujście rzeki Skrwy do Wisły [z tego miejsca t.j. Murzynowo-Łęg , wywodziła się żona mojego ojca Jana Wójcika, Stanisława z Brząkalskich, którzy posiadali tam gospodarstwo rolne].
Towary zostały rozdane okolicznym mieszkańcom. Dopiero pod koniec 1940r., barkę odkryli Niemcy i ją zarekwirowali na rzecz der Komisärische Verwalter der Haupttreuhandstelle Ost, Binnenschiffahrt des Weichselgebiet, Danzig, Niemcy pozostawili ją w użytkowaniu Jana Wójcika razem z załogą, która stanowili: ojciec, mama, siostra i ja wtedy nie pełnoletni. W czasie całej okupacji niemieckiej, barka była eksploatowana na Wiśle i kanale Bydgoskim, wożąc materiały masowe na trasie Płock-Warszawa, a w ostatnim niemieckim rejsie Warszawa-Gorzów Wielkopolski wówczas Landsberg. Rejs do Landsberga był ostatnim rejsem w 1944r, hitlerowcy ewakuowali sklep bławatny z Warszawy, później szpital polowy z Płocka a na koniec ziemniaki do Rzeszy.
W drodze powrotnej zima zastała barkę w Brdyujściu, gdzie w styczniu 1945r., w czasie ofensywy radzieckich wojsk, brała udział jako jedna z kilkudziesięciu barek, na których zbudowano prowizoryczny most przez Wisłę w Grudziądzu, po którym przejechało kilkadziesiąt tysięcy pojazdów [ między innymi czołgi] dla sforsowania Wału Pomorskiego
Po zdemontowaniu przez Rosjan mostu, barka powróciła do właściciela przekazana przez Armię Czerwoną Komisariatowi Żeglugi Śródladowej ale bez ferdeków [ nakrycie luków ładownych] i ogólnie bardzo zdewastowana.
Własnym sumptem, wiosną 1945r, ojciec przeholował barkę do Płocka i tam ja wyremontował do eksploatacji jako barkę odkrytą.
W 1946r. została objęta przymusowym zarządem państwowym wożąc towary masowe po Wiśle.
W 1950r. skierowano ją do kapitalnego remontu do stoczni w Płocku, remontu jednak nie wykonano i barka do 1962r. stała w porcie płockim w oczekiwaniu na remont a właściciel przez te 12 lat wylewał własnoręcznie wodę deszczową.
W końcu 1962r. barkę rozebrano i pocięto na złom.

zegluga.szympanstudio.pl/albums/userpics/normal_Deonia.jpg

Tekst: Waldemar Wójcik.
Waldemar Danielewicz
Edytowany przez Valdemaras dnia 16.08.2009, 15 lat temu
ValdemarasValdemarasAdministrator Administrator
Dodano 16 lat temu
"GENETA"

Barka towarowa holowana o konstrukcji drewnianej. Zbudowana w 1897 roku w Oderbergu.
Nośność: 225 t. długość: 39,76 m; szerokość: 4,60 m; wysokość burt: 1,90 m; zanurzenie pełne: 1,65 m.

Zbudowana w 1897 roku w Oderbergu dla kogo nie udało się ustalić. Pierwsza wzmianka o barce pojawia się w listopadzie 1923 roku kiedy to kupił ją Władysław Fabiański z Torunia i zarejestrował w Gdańsku w rejestrze śródlądowym pod numerem 729. W listopadzie 1927 roku barkę kupił za 4.000 zł Maksymilian Fabiański z Torunia i zarejestrował w Bydgoszczy pod numerem 364. Kolejny właściciel to torunianin Edward Schmidt który w styczniu 1932 roku nabył ją za 3.500 zł. W lutym 1935 roku barkę "Geneta" nabyli Władysław i Maria Kamińscy z Włocławka za 4.000 zł. W lipcu 1936 roku nowi armatorzy zaciągnęli w Banku Gospodarstwa Krajowego na kwotę 8.000 zł na remont barki, który przeprowadzono w Płocku w stoczni Dominika.
W 1940r.Niemcy zarekwirowali barkę na rzecz der Komisärische Verwalter der Haupttreuhandstelle Ost, Binnenschiffahrt des Weichselgebiet, Danzig, pozostawiając ją W. Kamińskiemu w użytkowanie. W grudniu 1942 roku "Geneta" została zarekwirowana pod zastaw na rzecz Landeswirtschaft Bromberg.
W 1945 roku w Nakle Armia Czerwona zajęła barkę w Nakle nad Notecią, zwrócona Komisarzowi Żeglugi Śródlądowej w Bydgoszczy na skutek interwencji rządu R.P. Przekazana właścicielom pływała na Wiśle. W grudniu 1947 roku nastąpiło wykreślenie hipoteki. W 1951 roku ówczesne władze zażądały przekazania barki na rzecz Skarbu Państwa. Jednak jej właściciele nie zamierzali podporządkować się zaleceniom władz i rozebrali barkę. Drewno zostało użyte przy budowie domu we Włocławku.
Waldemar Danielewicz
możesz przeglądać wszystkie wątki dyskusji na tym forum.
możesz rozpocząć nowy wątek dyskusji na tym forum.
nie możesz odpowiadać na posty w tym wątku dyskusji.
nie możesz rozpocząć ankietę na tym forum.
nie możesz dodawać załączniki w tym forum.
nie możesz pobierać załączniki na tym forum.
Moderator: Administrator
Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na nasze ustawienia prywatności i rozumiesz, że używamy plików cookies. Niektóre pliki cookie mogły już zostać ustawione.
Kliknij przycisk `Akceptuję`, aby ukryć ten pasek. Jeśli będziesz nadal korzystać z witryny bez podjęcia żadnych działań, założymy, że i tak zgadzasz się z naszą polityką prywatności. Przeczytaj informacje o używanych przez nas Cookies