O nie! Gdzie jest JavaScript?
Twoja przeglądarka internetowa nie ma włączonej obsługi JavaScript lub nie obsługuje JavaScript. Proszę włączyć JavaScript w przeglądarce internetowej, aby poprawnie wyświetlić tę witrynę, lub zaktualizować do przeglądarki internetowej, która obsługuje JavaScript.

DUNAJEC

Ostatnia aktualizacja 17 lat temu
ValdemarasValdemarasAdministrator Administrator
Dodano 17 lat temu
Poniżej życiorys statku "Dunajec". Zdjęcia oraz ten sam życiorys w galerii

"DUNAJEC"

POPRZEDNIE NAZWY: ex. "WYSPIAŃSKI"; ex."RHEIN"; ex."WYSPIAŃSKI"; ex."KRYSTYNA".
TYP STATKU: HOLOWNIK PAROWY BOCZNOKOŁOWY
ROK BUDOWY: 1903
STOCZNIA: Schiffswerft; Linz. [Austro-Węgry] NR. BUD.:460

DANE TECHNICZNE:
1904 r.
długość całkowita: 36,40 m; szerokość całkowita: 10,50; szerokość: 5,25 m; zanurzenie: 0,65 m.
wyporność: t.
1923 r.
długość całkowita: 36,40 m; szerokość całkowita: 10,50 m; szerokość: 5,25 m; zanurzenie: 0,65 m
wyporność: 176 t.
1936 r.
długość całkowita: 36,35 m; szerokość całkowita: 10,54; szerokość: 5,38 m; zanurzenie: 0,65/0,85 m.
uciąg 900 t.; ładunki; 100 m2
wyporność: t.
1954 r.
długość całkowita: 39,50 m; szerokość całkowita: 10,54 m; szerokość: 5,38 m; wysokość burt: 2,40 m; wysokość całkowita: 4,95 m; zanurzenie: 0,80/1,10 m.; nośność: t
SILNIKI GŁÓWNE:
1 maszyna parowa stojąca dwucylindrowa podwójnego rozprężania prod.: nieznanej o mocy 150 KM; rok produkcji: nieznany
KOTŁY PAROWE:
1 kocioł parowy o ciśnieniu 8 atm. [1923r.]
INNE DANE:
materiał budowy: dno: stal; burt: stal; pokład: stal
kadłub nitowany o poprzecznym systemie wiązań.
napęd: dwa koła łopatkowe boczne; prędkość: 14 km/h.; załoga: 7 osób
PORT MACIERZYSTY:
Warszawa
ARMATOR:
P.P. Warszawska Żegluga na Wiśle, Warszawa Zamoyskiego 2
NUMERY REJESTRACYJNE:
452 [od 1953] 213 [od 1954]

RYS HISTORYCZNY

Zbudowany na zamówienie K.u.k. Galizische Staathalterei, Krakau . Przewieziony w częściach koleją z Linzu do Krakowa i tam zmontowany. Otrzymał nazwę "KRYSTYNA". Pływał jako holownik w rejonie Krakowa i Nadbrzezia. W lipcu 1914 roku wobec kryzysu politycznego w Europie został zmobilizowany dla potrzeb K.u.k. Weichselflottille 1 Korps-Komando. W tym celu najważniejsze części kadłuba jak sterówka, rejon kotłowni opancerzono blachą 5 mm. Dodatkowo otrzymał uzbrojenie w 4 działka lądowe kalibru 37 mm z maską ochronną oraz 2 karabiny maszynowe. Załogę cywilną powiększono o marynarzy i żołnierzy piechoty jej stan ilościowy nie jest znany. "Krystyna" z chwilą wybuchu wojny w sierpniu 1914 roku patrolowała rejon Wisły w na linii Kraków - Tyniec. Po odparciu wojsk rosyjskich, które podeszły w rejon Krakowa statek patrolował rejon Nadbrzezie - Puławy - Dęblin holując również galary z zaopatrzeniem lub rannymi. Koniec I wojny światowej zastał holownik w Nadbrzeziu gdzie w listopadzie 1918 roku przejęty został początkowo przez Ministerstwo Komunikacji a potem Robót Publicznych. W 1919 roku nazwany został "WYSPIAŃSKI". Po rozbrojeniu i remoncie trafił do Zarządu Rzeki Wisły w Krakowie. Jednak już w lipcu 1919 roku wcielony został do Dowództwa Okręgu Linii Wodnych i przebazowany do Włocławka. Użyty do holowania barek z żywnością przekazaną przez USA Polsce. Odbierał je od jednostek niemieckich wyczarterowanych w Gdańsku przez Ministerstwo Aprowizacji na ówczesnej granicy niemiecko - polskiej w Silnie koło Torunia. W 1920 roku brał udział w przejmowaniu portów wiślanych w dawnym zaborze pruskim. W sierpniu 1920 roku został uzbrojony w 8 karabinów maszynowych i wcielony do II Dyonu Flotylli Wiślanej. Załoga składała się z 17 marynarzy i oficerów. Początkowo patrolował rejon Włocławek-Płock zagrożony ofensywą Armii Czerwonej a potem brał udział rodzin żołnierskich z twierdzy w Modlinie do Torunia. Dowódcą był w tym okresie kpt. mar. Świerczyński Stanisław. W 1921 roku został zdemobilizowany i zwrócony Ministerstwu Robót Publicznych. Te z kolei przekazało go Zarządowi Rzeki Wisły we Włocławku. W 1923 roku przeszedł remont kapitalny i przebudowę. Rok później trafia do Zarządu Rzeki Wisły w Płocku, który w 1928 roku zmienia nazwę na Zarząd Dróg Wodnych, a w kwietniu 1933 r. na Państwowy Zarząd Wodny. Miejsce stacjonowania nie zmienia się. Po zajęciu Polski przez hitlerowskie Niemcy holownik zmienia nazwę na "RHEIN". Pływa w Reichswasserstrasseamt Plock a od 1941 roku Schrottersburg, bo tak nazwano Płock. W 1945 roku po wyparciu Niemców powrócił do nazwy „Wyspiański”. Używany był jako holownik początkowo utrzymywał komunikację pomiędzy Płockiem a lewobrzeżnym Radziwiem będąc na usługach Armii Czerwonej zajmującą stocznię na Radziwiu, potem holował prom na tej samej trasie. W tym okresie malowany był na czarno. Nazwę miał koloru czerwonego na białym tle tamboru. Od 1951 roku w Rejonie Dróg Wodnych w Płocku. Z dniem 25 czerwca 1954 roku zgodnie z zarządzeniem Zarządu Okręgowego Dróg Wodnych w Warszawie przekazany P.P. Żegluga na Wiśle. Ekspozytura Rejonowa w Warszawie. W tym samym roku przeszedł remont w stoczni na Czerniakowie w Warszawie. W 1955 roku zmieniono mu nazwę na "DUNAJEC". Pływał jako holownik głównie na trasie Warszawa-Płock holując barki odbierane od holowników z Bydgoszczy. W 1960 roku został wycofany, trzy lata później wymontowano maszynę parową, zdemontowano koła łopatkowe i usunięto kocioł. Ogołocony kadłub przejął w 1964 roku Okręgowy Zarząd Żeglarski w Warszawie i znów w stoczni na Czerniakowie w Warszawie przebudowano go na przystań. Na pokładzie dolnym umieszczono pomieszczenia hotelowe, a w jego środkowej części obszerną żaglownię. Dodano na pokładzie większe nadbudówki na dziobie i rufie, a w nich znalazły się dwie duże sale. Nad nimi wykonano na niemal całej długości kadłuba pokład górny.
W 1965 roku został przeholowany Kanałem Żerańskim do Nieporętu nad świeżo powstały Zalew Zegrzyński. Przez niemal 40 lat stał zacumowany cały czas w tej samej zatoce w Pilawie służąc jako baza szkoleniowa i egzaminacyjna WOZŻ oraz bar. Na początku XXI wieku zaniedbany osiadł na dnie. Po utraceniu przez WOZŻ bazy w Nieporęcie, uniknął planowanego pocięcia na złom, dzięki sprzedaniu go w 2003 roku Licencjonowanej Szkole Żeglarstwa PZŻ "ACADEMIA NAUTICA" z Warszawy. Po trwającej obecnie renowacji statek ma pełnić funkcję żeglarskiej bazy szkoleniowej jako przystań pływająca. Ponieważ nowy administrator terenów w Nieporęcie nie zgodził się na pozostanie statku w zatoce, w której stał od początku istnienia Zalewu Zegrzyńskiego, statek będzie musiał być ustawiony w nowym miejscu. Obecnie ma 37,50 m długości, 5,25 m szerokości, zanurzenie poniżej 0,55 m, a wyporność 148 ton. Obecnie stoi w Zegrzu.

© OPRACOWAŁ: Waldemar Danielewicz Gdańsk 4 marca 2007.
Powielanie dozwolone po podaniu żródła.
Waldemar Danielewicz
B
BorsukPoczątkujący użytkownik Początkujący użytkownik
Dodano 17 lat temu
rok 1938: dane jak z roku 1936, ale długość 36,55 m. Maszyna parowa dwucylindrowa, leżąca ;) z kondensatorem, moc indykowana 226 KM.
ValdemarasValdemarasAdministrator Administrator
Dodano 17 lat temu
Czy mogę poznać żródło tych informacji, ponieważ mam rysunki tego statku i tam jest maszyna stojąca o mocy 150 KM. Co do długości to różnice kilku centymetrów nie stanowią problemu. Był jeszcze jeden "Dunajec", który miał maszynę leżąca o mocy 200 KM i indykowanej 226 KM ale to zupełnie inny statek znacznie większy.
Waldemar Danielewicz
ValdemarasValdemarasAdministrator Administrator
Dodano 17 lat temu
A domyślam się dane te chyba są z folderu Vistuli ?. Jeżeli tak to rozmawiamy o innym statku.
Waldemar Danielewicz
B
BorsukPoczątkujący użytkownik Początkujący użytkownik
Dodano 17 lat temu
Pisałem o statku WYSPIAŃSKI z P.Z.W. Płock. Dane z Archiwum Akt Nowych, z dokumentów Biura Wojskowego Ministerstwa Komunikacji. Czy jest możliwe, że przy spisie w 1938 roku coś pokręcono?
Pozdrowienia od JB
ValdemarasValdemarasAdministrator Administrator
Dodano 17 lat temu
Raczej tak. Jeżeli w 1936 jest 150 KM to skąd w 1938 r. 226 KM a w 1953 r. 140 KM.
Waldemar Danielewicz
B
BorsukPoczątkujący użytkownik Początkujący użytkownik
Dodano 17 lat temu
W spisie z 1936 roku jest rzeczywiście podana wartość 150 KM, dwa lata później napęd jest opisany bardziej szczegółowo (jak zacytowałem wyżej) i podana jest moc 150 KM. Natomiast jest dopisek ręczny moc ind. 226 iKM.
Edytowany przez Borsuk dnia 09.07.2007, 17 lat temu
B
BorsukPoczątkujący użytkownik Początkujący użytkownik
Dodano 17 lat temu
Jeszcze raz sprawdziłem w dokumentach i chyba nie ma pomyłki. W wykazie na dzień 1 kwietnia 1938 roku trzy statki będące własnością P.Z.W. w Płocku miały podane następujące wartości mocy maszyny parowej: SMOLKA - 280 KM, WYSPIAŃSKI - 150 KM, CHODKIEWICZ - 40 KM. W 1939 roku poprawki i uzupełnienia (na 1.04.1939 r.) do spisu z 1938 roku przyniosły nowe wartości (ale mocy indykowanej): SMOLKA - 317 iKM, WYSPIAŃSKI - 226 iKM, CHODKIEWICZ - 43 iKM.
Ten sam dokument z 1939 roku podaje opis maszyny parowej WYSPIAŃSKIEGO i jest napisane, że to maszyna parowa leżąca.
możesz przeglądać wszystkie wątki dyskusji na tym forum.
możesz rozpocząć nowy wątek dyskusji na tym forum.
nie możesz odpowiadać na posty w tym wątku dyskusji.
nie możesz rozpocząć ankietę na tym forum.
nie możesz dodawać załączniki w tym forum.
nie możesz pobierać załączniki na tym forum.
Moderator: Administrator
Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na nasze ustawienia prywatności i rozumiesz, że używamy plików cookies. Niektóre pliki cookie mogły już zostać ustawione.
Kliknij przycisk `Akceptuję`, aby ukryć ten pasek. Jeśli będziesz nadal korzystać z witryny bez podjęcia żadnych działań, założymy, że i tak zgadzasz się z naszą polityką prywatności. Przeczytaj informacje o używanych przez nas Cookies