POPRZEDNIE NAZWY: "ADLER"; ex "SIENKIEWICZ", ex "ALLER" TYP STATKU: HOLOWNIK PAROWY BOCZNOKOŁOWY ROK BUDOWY: nieznany STOCZNIA: nieznana DANE TECHNICZNE: 1923 r.
długość całkowita: 31,50 m; szerokość kadłuba: 4,85 m; szerokość całkowita: 8,30 m; zanurzenie: 0,65 m.
wyporność: 87 t. 1936 r.
długość całkowita: 43,80 m; szerokość kadłuba: 4,85 m; zanurzenie: 0,57 m. 1953:
długość całkowita: 43,80 m; długość m.p.: 42,60 m; szerokość: 4,82 m, szerokość całkowita: 9,50 m; wysokość burt: 1,90 m; wysokość całkowita: 4,50 m; zanurzenie: 0,85 m.
SILNIKI GŁÓWNE:
1 maszyna parowa stojąca dwu cylindrowa podwójnego rozprężania nieznanej produkcji; moc: 100 KM INNE DANE:
materiał budowy: dno: stal; burt: stal; pokład: drewno
kadłub nitowany o poprzecznym systemie wiązań.
napęd; boczne stalowe koła łopatkowe siedmioszuflowe; prędkość: nieznana; załoga: 8 osób PORT MACIERZYSTY: Warszawa ARMATOR: Okręgowy Zarząd Wodny we Warszawie. NUMERY REJESTRACYJNE: 185 [od 1953 r.]
RYS HISTORYCZNY
Miejsce budowy i stocznia nieznana. Wiadomo, że właścicielem holownika o nazwie "ALLER" był A. Wesołowski z Gdańska. W 1917 roku statek został wcielony do Chef des Feldeienbahnwesenes Schiffahrtsgruppe Ost, Danzig. W sierpniu 1919 roku został wydzierżawiony za pośrednictwem Amerykańskiej Misji Żywieniowej w Gdańsku przez Ministerstwo Aprowizacji. Holował barki z towarami żywnościowymi do ówczesnej polskiej granicy z Niemcami w Silnie. Tam 15 września 1919 roku nielegalnie przekroczył granicę i jego właściciel poprosił Ministerstwo Aprowizacji o przerejestrowanie pod polską banderę. W 1920 roku nazwany "SIENKIEWICZ". Rok później odkupiony przez Ministerstwo Robót Publicznych i przekazany do Okręgowej Dyrekcji Regulacji Dróg Żeglownych w Warszawie. Od 1924 roku w Dyrekcji Dróg Wodnych w Warszawie, zatrudniony jako holownik inspekcyjno-objazdowy. W latach trzydziestych XX w. podłużony, pływał w Państwowym Zarządzie Wodnym w Warszawie. W latach okupacji hitlerowskiej nazywał się "ADLER" i pływał nadal w administracji wodnej. Zatopiony pod koniec wojny został wydobyty i odbudowany, wrócił do nazwy "Sienkiewicz". Pływał do 1951 roku w Państwowym Zarządzie Wodnym w Warszawie, od 1951 roku w Rejonie Dróg Wodnych. Zatrudniony przy odbudowie budowli regulacyjnych. Od 1963 roku w Okręgowym Zarządzie Wodnym w Warszawie. Wycofany w 1969 roku. W 1974 roku odstąpiony na przystań Klubowi Żeglarskiemu AZS w Nieporęcie, pozbawiony tamborów i nadbudówek został zabudowany na klub. Stoi tam do dziś.
"Sienkiewicz" to chyba następny z dawnych parowców, którego ostatnią przystanią stał się Zalew Zegrzyński. Kiedyś zacumowany był w porcie Wodnik , teraz zacumowany jest w Zegrzu południowym niedaleko "Dunajca", w porcie AZS-u. Jeśli macie materiały o jego historii, to z niecierpliwością czekam! Ja wiem, że Ktoś na pewno coś o Nim wie ;)
Oto fotografie:
Miejsce obecnego zacumowania, przystań AZS-u nad Zal. Zegrzyńskim fot. Piotrek Zamiecki
... oraz miejsce dawnego postoju, port Wodnik (Zal. Zegrzyński) fot. Nieznany
Zdjęcia w lepszej rozdzielczości są do zobaczenia (jak zwykle) w galerii floty
Pozdrawiam Piotr Zamiecki
Edytowany przez zamek dnia 19.10.2009, 14 lat temu
możesz przeglądać wszystkie wątki dyskusji na tym forum. możesz rozpocząć nowy wątek dyskusji na tym forum. nie możesz odpowiadać na posty w tym wątku dyskusji. nie możesz rozpocząć ankietę na tym forum. nie możesz dodawać załączniki w tym forum. nie możesz pobierać załączniki na tym forum.
Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na nasze ustawienia prywatności i rozumiesz, że używamy plików cookies. Niektóre pliki cookie mogły już zostać ustawione.
Kliknij przycisk `Akceptuję`, aby ukryć ten pasek. Jeśli będziesz nadal korzystać z witryny bez podjęcia żadnych działań, założymy, że i tak zgadzasz się z naszą polityką prywatności. Przeczytaj informacje o używanych przez nas Cookies