Barka "wrocławka" w jednej z wersji niosła ok 612 ton przy gabarytach L-55 B-8 T-1,75m. Były to barki konstrukcji drewnianej lub mieszanej.
Nic nie mogę powiedzieć o "małej wrocławce", bo nie spotkałem się z takim określeniem, ale domyślam się, że chodzi o drugą - nieco mniejszą "wrocławkę". Była to konstrukcja całkowicie stalowa o identycznych wymiarach, ale o mniejszym współczynniku pełnotliwości kadłuba - stąd o niższej nośności wynoszącej 546 ton.
Niemiecka nazwa "Grossbreslauer" (wielka wrocławka, największa na Wrocław) odnosiła się do obu typów i raczej dotyczyła tego, że była to największa barka mogąca przechodzić w razie czego przez małe odrzańskie śluzy (nie te "pociągowe" o dł. 186 m) i o "odrzańskim" zanurzeniu. Głębokość tranzytowa Odry była wówczas na całej długości zapewniona na minimum 1,8 m.
Jej rozmiary i nośność niemal dokładnie powtórzyła po latach barka motorowa BM-500, bo chodziło dokładnie o to samo: aby mieściła się w małych komorach śluz odrzańskich (56 x 9,6 m).
Na odrze użytkowano także barki typu Finow (od Finowkanal) o ładowności 500 ton, długości 40,0 m, szerokości 4,5 m, i wysokości w burcie 1,9 m. oraz nierzadko także łabskie "plauerki" o ładowności 700 ton, długości 65,0 m i szerokość 8,11 m. Mogły chodzić z zanurzeniem 2 m.