W cawrtej klasie technikum przedmiotu zawodowego uczył nas Pan W.Chojnacki.
W owym czasie był Dyrektorem d/s Technicznych w Żegludze na Odrze.
Na początku lekcji zwyczajowo , po sprawdzeniu obecności przepytywanka z poprzednich wykładów. Mial taki sympatyczny zwyczaj . Po zadanym pytaniu
nieszczęśnikowi, który trafil przed oblicze wykladowcy mówil:
- No to wal Pan !!
I w tym momencie odpytywany sprzedawał / jak umial / swoją wiedzę na zadane pytanie.
Taki ceremonial powtarzał się prawie na kazdej Jego lekcji.
Jednegoż razu scenariusz lekcji przebiega normalnie, do momentu w którym Pan W.Chojnacki powtórzyl swoje niezmienne :
- No to wal Pan !!
A tu cisza , moment i
- No to wal Pan !!! - powtórka polecenia nauczyciela i nagle ze środka klasy slychać:
- ta ta ta ta ta ta ta ta - odgłos z kasetowego Grundiga - salwa z ciężkiego karabinu
maszynowego. Konsternacja w klasie jakaż to będzie reakcja Pana Chojnackiego.
Patrzy na nas zaskoczony i wybucha śmiechem
- No Panowie pyszny zart - uśmiecha się dalej i rozradowany zwraca się do naszego kolegi przy tablicy:
-No to wal Pan!!!
Niestety nie uratowaliśmy kolegi od przepytywanki.
P,S.
Ten magnetofon miał nam posłurzyć do nagrania CYRY /Stanisława Waszczyńskiego /
na lekcji histori. Tego dnia nasze umijętności wypuszczenia STACHA spełzły na niczym, Zachowywał się , jakby czuł że coś knujemy i byl przez cała lekcję czujny.

Doskonale, ale mnie wtedy chyba nie bylo na lekcji bo nie pamietalem tego zdarzenia.
Znalem jednak Chojnackiego i jego sytuacyjne dowcipy.
Moglem sobie wyobrazic ta fantastyczna scene.
To jest przeciez Bareizm stosowany.Rozsmieszyles mnie do lez.
Piekny PRL w TZS.
Gratulacje Wladyslawie dawaj dalej.
I Oficer-KiniolB)