[b]TRYTON[/b] [img]http://zegluga.szympanstudio.pl/albums/userpics/normal_GLI_%C5%81ab%C4%99dy_1973copy.jpg[/img] TYP: Statek pasażerski typu SP-150 ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1963; Gdańska Stocznia Rzeczna w Gdańsku. NR. BUDOWY: B1/20 WYMIARY długość:30,27 m; szerokość:6,10 m, zanurzenie:0,72 m SILIKI GŁÓWNE 1 silnik wysokoprężny typu DM-150 Wola ; 6-cylindrowy o mocy łącznej 150 KM; prod. Zakłady Mechaniczne im. M. Nowotki, Warszawa. PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 12 km/godz. ILOŚĆ PASAŻERÓW; 204; ZAŁOGA: 4 osoby PRZEBIEG SŁUŻBY 1963: TRYTON - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga na Odrze, Wrocław. 1993: - sprzedany do Holandii.

[b]NEPTUN[/b] TYP: Statek pasażerski typu SP-150 ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1963; Gdańska Stocznia Rzeczna w Gdańsku. NR. BUDOWY: B1/19 WYMIARY długość:30,20 m; szerokość:6,06 m, zanurzenie:0,80 m SILIKI GŁÓWNE 1 silnik wysokoprężny typu DM-150 Wola ; 6-cylindrowy o mocy łącznej 150 KM; prod. Zakłady Mechaniczne im. M. Nowotki, Warszawa. PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 12 km/godz. ILOŚĆ PASAŻERÓW; 200; ZAŁOGA: 4 osoby PRZEBIEG SŁUŻBY 1963: NEPTUN - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga na Odrze, Wrocław. 1969: - do Ekspozytury Kędzierzyn-Kożle. 1993: - sprzedany do Holandii

[b]ROŚ[/b] [img]http://zegluga.szympanstudio.pl/albums/pasazerki/inne/normal_wojciech_ketrzynski.jpg[/img] [b] Statek pasażerski "Wojciech Kętrzyński" na Kanale Kula[/b] TYP: Statek pasażerski typu SPJD ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1966; Gdańska Stocznia Rzeczna w Gdańsku. NR. BUDOWY: B 093/SPJD/5 WYMIARY długość:33,57 m; szerokość:6,08 m, zanurzenie:0,88 m SILIKI GŁÓWNE 1 silnik wysokoprężny typu 6L110PNS ; 6-cylindrowy o mocy łącznej 190 KM; prod. CZNM ©koda, Praha. PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 12 km/godz.; ILOŚĆ PASAŻERÓW: 220; ZAŁOGA: 4 osoby PRZEBIEG SŁUŻBY 1966: ROŚ - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga Mazurska, Giżycko. 1968: WOJCIECH KĘTRZYŃSKI - zmiana nazwy. 1999: WOJCIECH KĘTRZYŃSKI - Żegluga Mazurska Sp. z o.o, Giżyck - liczbę pasażerów ustalono na 140 osób. 2008: ROŚ - zmiana nazwy 2015: - w eksploatacji

[b]TAŁTY[/b] TYP: Statek pasażerski typu SPJD ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1965; Gdańska Stocznia Rzeczna w Gdańsku. NR. BUDOWY: B 093/SPJD/4 WYMIARY długość:33,60 m; szerokość:6,10 m, zanurzenie:1,10 m SILIKI GŁÓWNE 1 silnik wysokoprężny typu 6L110PNS ; 6-cylindrowy o mocy łącznej 190 KM; prod. CZNM ©koda, Praha. PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 18 km/godz.;ILOŚĆ PASAŻERÓW; 220; ZAŁOGA: 4 osoby PRZEBIEG SŁUŻBY 1965: TAŁTY - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga Mazurska, Giżycko. 1999: TAŁTY - Żegluga Mazurska Sp. z o.o., Giżycko. 2001: - zdolność przewozową ustalono na 140 osób. 2005: - zdolność przewozową ustalono na 114 osób 2008: - w marcu nastąpiła wymiana silnika głównego na typ D7CTA Volvo Penta o mocy 230 KM statek w eksploatacji. 2015: - w eksploatacji

[b]VISLA[/b] [img]http://zegluga.szympanstudio.pl/albums/pasazerki/spjd/normal_Visla.jpg[/img] [b] Powitanie w Pradze przybyłego z Polski statku "Visla". Zbiór Waldemar Danielewicz[/b] TYP: Statek pasażerski typu SPJD ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1964; Gdańska Stocznia Rzeczna w Gdańsku. NR. BUDOWY: B-093/SPJD/3 WYMIARY długość:33,54 m; szerokość: 6,07 m, zanurzenie: 1,00 m SILIKI GŁÓWNE 1 silnik wysokoprężny typu 6L110PNS ; 6-cylindrowy o mocy łącznej 190 KM; prod. CZNM ©koda, Praha. PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 19 km/godz.; ILOŚĆ PASAŻERÓW; 285; ZAŁOGA: 4 osoby PRZEBIEG SŁUŻBY 26.8.1965: VISLA - Dopravni Podnik Hlavnego Mesta Praha, Praha 2000: - jeszcze w eksploatacji.

Tak pływał ale ja nie potrafie kiedy to było ale spróbuje coś się dowiedzieć

[b]ŚNIARDWY[/b] TYP: Statek pasażerski typu SPJD ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1964; Tczewska Stocznia Rzeczna w Tczewie. NR. BUDOWY: B-093/SPJD/2 WYMIARY długość-34,05 m; szerokość - 6,07 m, zanurzenie - 0,94 m SILIKI GŁÓWNE 1 silnik wysokoprężny typu 6L110PNS ; 6-cylindrowy o mocy łącznej 190 KM; prod. CZNM ©koda, Praha. PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 17 km/godz.; ILOŚĆ PASAŻERÓW; 275; ZAŁOGA: 4 osoby PRZEBIEG SŁUŻBY 1964: ŚNIARDWY - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga Mazurska, Giżycko. 1999: ŚNIARDWY - Żegluga Mazurska Sp. z o.o., Giżycko. 2001: - liczba pasażerów: 140 osób. 2008: - w marcu wymiana silnika głównego na typ D7CTA Volvo-Penta o mocy 230 KM statek w eksploatacji. 2015: - w eksploatacji

[b]WIGRY[/b] [img]http://zegluga.szympanstudio.pl/albums/userpics/normal_Wigry_31082002.jpg[/img] [b] statek pasażerski "Wigry" na pochylni w stoczni remontowej, Giżycko 31/08/2002 fot. Piotrek Zamiecki (zamek) [/b] TYP: Statek pasażerski typu SPJD ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1964; Tczewska Stocznia Rzeczna, Tczew. NR. BUDOWY: B-093/SPJD/1 WYMIARY długość: 33,56 m; szerokość: 6,08 m, zanurzenie: 1,01 m SILIKI GŁÓWNE 1 silnik wysokoprężny typu 6L110PNS ; 6-cylindrowy o mocy łącznej 190 KM; prod. CZNM ©koda, Praha. PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 17 km/godz.; ILOŚĆ PASAŻERÓW; 305; ZAŁOGA: 4 osoby PRZEBIEG SŁUŻBY 1964: WIGRY - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga Mazurska, Giżycko. 1985: - liczba pasażerów: 220 osoby 1999: WIGRY - Żegluga Mazurska Sp. z o.o., Giżycko. 2001: - liczba pasażerów: 140 osoby 2015: - w eksploatacji.

Mistrzu Valdemaras'ie, wiem, że PERKOZ pływał po jeziorze Wigry. Czy mozna ustalic w jakich to było latach? Dopiero z fotografii z lat 90. widac go w Augustowie. Pozdrawiam. Acorus

[b]I. GENEZA[/b] W 1968 roku Biuro Projektów i Studiów Taboru Rzecznego we Wrocławiu opracowało projekt statku pasażerskiego przeznaczonego do obsługi sztucznych zbiorników wodnych, małych jezior i rzek szczególnie płytkich. Miał on również spełniać funkcję statku komunikacyjnego. Ponieważ spodziewano się, że ten typ statku będzie dość atrakcyjny dla armatorów poświecono mu wiele uwagi. Jednak nie wzbudził on takiego zainteresowania jak się spodziewano a w zasadzie przeszedł bez echa i rozgłosu. Poważnym mankamentem typu SP 75 było to, że siłownię umieszczono w części dziobowej i wał przechodził poprzez pomieszczenia pasażerskie powodując zwiększony hałas i wibrację kadłuba. Budowę prototypu zlecono Krakowskiej Stoczni Rzecznej w Krakowie. Zbudowano go w 1970 roku i przetransportowano do Soliny gdzie zwodowano go. Z powodu braku zainteresowania zbudowano tylko cztery jednostki tego typu: Nr bud. Nazwa Rok bud. Stocznia Armator B210/01 [i]BIESZCZADY[/i] 1970 Krakowska Stocznia Rzeczna, Kraków Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Turystyczne Bieszczady w Lesku B210/02 [i]ALICJA[/i] 1970 Krakowska Stocznia Rzeczna, Kraków Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Turystyczne, Koszalin B210/03 [i]ŻUBR[/i] 1971 Krakowska Stocznia Rzeczna, Kraków Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Turystyczne Bieszczady w Lesku B210/04 [i]PERKOZ[/i] 1971 Krakowska Stocznia Rzeczna, Kraków P.P. Żegluga Mazurska, Giżycko [b] II. KADŁUB[/b] Kadłub zbudowano ze stali metodą spawania w systemie wiązań poprzecznym. Odstęp wręgów wynosi 400 mm na dziobie i rufie i 480 mm na śródokręciu. Statek posiada 3 grodzie wodoszczelne, które dzielą go na 4 przedziały licząc od rufy: 1. skrajnik rufowy 2. pomieszczenia pasażerskie i sanitarne 3. siłownia 4. skrajnik dziobowy Statek jest jednopoziomowy, wejście do pomieszczeń znajduję się z przodu statku poprzez drzwi przesuwane schodkami na poziom pokładu głównego gdzie znajduje się salon pasażerski na 40 osób. Miejsca siedzące zapewniają kanapy. Widok i światło dzienne zapewniają okna półopuszczane typu kolejowego na zaobleniach nadbudówki. Okna stałe umieszczone są w gumie i wykonane z plexi. W pokładzie nadbudówki znajdują się okna nawiewowe identyczne jak w autobusach. Z każdej z burt znajdują się po cztery okna. Za pomieszczeniem pasażerskim znajdują się po obu burtach sanitariaty. Salon pasażerski oddzielony jest od bloku sanitarnego drzwiami wahadłowymi. Za sanitariatami na rufie znajduje się pomieszczenie pasażerskie dla 30 osób osłonięte daszkiem bez ścian bocznych. Miejsca siedzące zapewniają ławki. W dachu przewidziany duży otwór chroniony przesuwanym daszkiem wykonanym z tworzyw sztucznych i aluminium. Z przodu salonu pasażerskiego w części dziobowej znajduje się bufet serwujący napoje zimne i produkty paczkowane. Z kiosku znajduje się przejście do sterówki zlokalizowanej nad siłownią. Podstawowe dane techniczne: Długość całkowita - 21,20 m Długość między pionami - 20,60 m Szerokość całkowita - 4,20 m Wysokość boczna - 4,08 m Wysokość nierozbieralna - 3,00 m Zanurzenie - 0, 65 m Prędkość - 16,5 km/h Ilość pasażerów - 70 osób W części dziobowej znajduje się siłownia, wejście do niej znajduje się przez klapę w pokładzie przed sterówką. Statek posiada rufę tunelową celem odpowiedniej pracy śruby. Dno małe podoblone, dziobnica wychylona. SP 75 posiada dwa stery typu wypornościowego częściowo zrównoważonych. [b]III. SIŁOWNIA[/b] znajduje się jak już wspomniano w części dziobowej. Do napędu użyto silnik wysokoprężny typu Sirius UE400/43/2 produkcji firmy Leylands Motor Ltd. Osiągał on moc 105 KM przy 2.200 obr./min.. Rozruch silnika elektryczny, sterowanie ze sterówki. Przełożenie obrotów z linii wałów na śrubę za pomocą przekładni redukcyjno-nawrotnej w stosunku 1:2. Jako pędnik zastosowano śrubę napędową mosiężną trzyskrzydłową o średnicy 600 mm. Oprócz silnika przewidziano jeszcze pompę zęzową i ogólnego użytku napędzane przez silnik główny. Źródłem energii jest prądnica napędzana przez silnik główny 24 V, 840 V. Do rozruchu silnika służy bateria akumulatorów o pojemności 170 Ah. Siłownia chroniona jest przed pożarem instalacją Co2. Podczas eksploatacji statków SP 75 dokonano wymiany silników na różne typy. [b]IV. WYPOSAŻENIE[/b] 1. kotwiczne - jedna kotwica z łapami odchylnymi, podwieszona w kluzie. Winda ręczna do podnoszenia kotwicy o uciągu 475 kG i łańcuch kotwiczny o średnicy 13 mm. 2. sygnałowe - jeden składany maszt sygnałowy, komplet lamp nawigacyjnych, syrena okrętowa i rozgłośnia statkowa. 3. ratunkowy - kamizelki ratunkowe, koła ratunkowe i ponton gumowy 2 osobowy. [b]ALICJA[/b] [img]http://zegluga.szympanstudio.pl/albums/pasazerki/sp75/normal_Alicja.jpg[/img] [b] "Alicja" . zbiór Janusz Dziaczko[/b] TYP: Statek pasażerski typu SP-75 ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1970; Krakowska Stocznia Rzeczna w Krakowie. NR. BUDOWY: B210/02 WYMIARY długość - 21,16 m; szerokość - 4,23 m, zanurzenie - 0,65 m SILIKI GŁÓWNE 1 silnik wysokoprężny typu: UE400/43/2; 6 cylindrowy; prod.:Leylands Motors Ltd.; moc: 105 KM PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 15 km/godz. ILOŚĆ PASAŻERÓW; 70; ZAŁOGA: 3 osoby PRZEBIEG SŁUŻBY 1971: ALICJA - Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Turystyczne w Koszalinie. - statek eksploatowany na jez. Jamno z bazą w Mielnie. 1976: - w sierpniu podczas manewrów cumowania statku, źle założona lina stalowa ześliznęła się z dalby na skutek naprężenia i uderzyła w twarz turystkę NRD, która doznała poważnych obrażeń głowy i ran twarzy. 1980: - nowy silnik typu S530; 6 cylindrowy; prod.: Fabryka Samochodów Ciężarowych w Starachowicach; moc: 110 KM. 1986: ALICJA - Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji, Kołobrzeg. port mac. Dźwirzyno. - nowy silnik typu: 6TC107/A3 Andoria; prod. Wytwórnia Silników Wysokoprężnych, Andrychów; moc: 150 KM. 1992: POSEJDON - Henryk Skoczek, Kazimierz Dolny. 2004: POSEJDON - Bank PH PBK SA I/Odz. w Giżycku. Użytkownik Piotr Konstantynowicz, Giżycko. Nowy silnik SW 400/R3/4 „Rekin” 6 cylindrowy prod. Wytwórnia Silników Wysokoprężnych, Andrychów; moc: 95 KM [b]BIESZCZADY[/b] [img]http://zegluga.szympanstudio.pl/albums/pasazerki/sp75/normal_Bieszczady.jpg[/img] [b] "Bieszczady" na Solinie. Zbiór W.Danielewicz[/b] TYP: Statek pasażerski typu SP-75 ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1969; Krakowska Stocznia Rzeczna w Krakowie. NR. BUDOWY: B210/01 WYMIARY długość - 21,12 m; szerokość - 4,26 m, zanurzenie - 0,65 m SILIKI GŁÓWNE 1 silnik wysokoprężny typu: UE400/43/2; 6 cylindrowy; prod.:Leylands Motors Ltd.; moc: 105 KM PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 15 km/godz. ILOŚĆ PASAŻERÓW; 70; ZAŁOGA: 3 osoby PRZEBIEG SŁUŻBY 1970: BIESZCZADY - Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Turystyczne Bieszczadyw Lesku. - statek eksploatowany na zbiorniku wodnym w Solinie. 198.: - nowy silnik typu SW 400/M1; 6 cylindrowy; prod.: Puckie Zakłady Mechaniczne w Pucku.; moc: 95 KM 1994: BIESZCZADY - Biała Flota Jerzy Czerwski, Solina. 2006: - w eksploatacji. [b]PERKOZ[/b] [img]http://zegluga.szympanstudio.pl/albums/pasazerki/sp75/normal_Perkoz02.jpg[/img] [b] "Perkoz" w Augustowie. Fot: Janusz Miszewski[/b] TYP: Statek pasażerski typu SP-75 ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1971; Krakowska Stocznia Rzeczna w Krakowie. NR. BUDOWY: B210/04 WYMIARY długość - 21,40 m; szerokość - 4,12 m, zanurzenie - 0,70 m SILIKI GŁÓWNE 1 silnik wysokoprężny typu: UE400/43/2; 6 cylindrowy; prod.: Leylands Motors Ltd.; moc: 105 KM PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 15 km/godz. ILOŚĆ PASAŻERÓW; 70; ZAŁOGA: 3 osoby PRZEBIEG SŁUŻBY 1971: PERKOZ - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga Mazurska, Giżycko. Ekspozytura w Augustowie. 1986: - nowy silnik typu SW 400/M1; 6 cylindrowy; prod.: Puckie Zakłady Mechaniczne w Pucku.; moc: 95 KM 1991: PERKOZ - Żegluga Augustowska Sp. z o.o., Augustów. 2006: - w eksploatacji. [b]ŻUBR[/b] [img]http://zegluga.szympanstudio.pl/albums/pasazerki/sp75/normal_Zubr02.jpg[/img] [b] "Żubr" na Solinie - Fot: M Wideryński. Zbiór: W. Danielewicz[/b] TYP: Statek pasażerski typu SP-75 ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1971; Krakowska Stocznia Rzeczna w Krakowie. NR. BUDOWY: SP75/03 WYMIARY długość - 21,24 m; szerokość - 4,26 m, zanurzenie - 0,73 m SILIKI GŁÓWNE 1 silnik wysokoprężny typu: UE400/43/2; 6 cylindrowy; prod.: Leylands Motors Ltd.; moc: 105 KM PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 15 km/godz. ILOŚĆ PASAŻERÓW; 70; ZAŁOGA: 3 osoby PRZEBIEG SŁUŻBY 1972: ŻUBR - Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Turystyczne Bieszczady w Lesku. - statek eksploatowany na zbiorniku wodnym w Solinie. 1984: - nowy silnik typu SW 400/M1; 6 cylindrowy; prod.: Puckie Zakłady Mechaniczne w Pucku.; moc: 95 KM 1994: ŻUBR - Biała Flota Jerzy Czerwski, Solina. 2006: - w eksploatacji. © opracował: Waldemar Danielewicz, Gdańsk grudzień 2006.

[b]I. GENEZA[/b] Na początku lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku Biuro Studiów i Projektów Taboru Rzecznego we Wrocławiu przystąpiło do projektowania statku przeznaczonego na drogę wodną Elbląg-Ostróda, która obsługiwały jeszcze statki poniemieckie. Zespół projektowy w składzie T. Miklaszewski, J. Zych i E. Małecki musiał przy projektowaniu uwzględnić specyficzne warunki tej drogi wodnej a mianowicie: - długość statku nie mogła przekraczać 26 m. ze względu na wózki obsługujące pochylnie - szerokość nie mogła być większa niż 3,20 m ze względu na wymiary śluz i przęseł licznych mostów - zanurzenie mniejsze niż 1 m - waga statku nie mogła przekroczyć 50 ton, tyle wynosił udźwig wózków na pochylni. - statki miały zabierać do 70 pasażerów - odpowiednia prędkość miała zapewnić pokonanie trasy Elbląg- Ostróda liczącą przeszło 70 km w ciągu 12 godzin łącznie z czasem śluzowania. - zapewnienie dobrej widoczności pasażerom. W rezultacie powstała dokumentacja na nowoczesny jak na tamte czasy statek określany jako typ SPJK czyli statek pasażerski jeziorowo-kanałowy. Spotyka się też oznaczenie SJK. Budowę prototypu zlecono Krakowskiej Stoczni Rzecznej w Krakowie, która nie miała doświadczenia w budowie statków pasażerskich. W rezultacie zbudowano pięć jednostek: Nr. bud. Nazwa Rok budowy Stocznia Armator B103/201 [b]KORMORAN[/b] 1965 Krakowska Stocznia Rzeczna, Kraków P.P. Żegluga Gdańska, Gdańsk B103/202 [b]ŁABĘDZ[/b] 1965 Krakowska Stocznia Rzeczna, Kraków P.P. Żegluga Gdańska, Gdańsk B103/203 [b]PINGWIN[/b] 1966 Krakowska Stocznia Rzeczna, Kraków P.P. Żegluga Gdańska, Gdańsk B103/204 [b]BIRKUT[/b] 1966 Krakowska Stocznia Rzeczna, Kraków P.P. Żegluga Gdańska, Gdańsk B103/205 [b]MARABUT[/b] 1966 Krakowska Stocznia Rzeczna, Kraków P.P. Żegluga Mazurska, Giżycko Początkowo wszystkie pięć statków miało trafić na linię Ostróda -Elbląg lecz w trakcie budowy ostatni zbudowanych pasażerów trafił na Pojezierze Augustowskie. Nazywane popularnie ptaszkami. [b]II. KADŁUB[/b] dwupoziomowy wykonany ze stali okrętowej St 37s całkowicie spawany o układzie wiązań mieszanym to znaczy poprzeczno-wzdłużny. Odstęp wręg wynosi 400 mm na całej długości. Kadłub podzielony jest na 3 przedziały przez dwie grodzie wodoszczelne, które zawierają licząc od rufy: 1. Maszynownia, pomieszczenia załogowe 2. pomieszczenia pasażerskie, bufet, sanitariaty 3. skrajnik dziobowy Rufa krążownicza. Wejście na statek z poziomu pokładu górnego z obu burt za sterówką. Na pokładzie górnym znajdują się ławki drewniane mogące pomieścić do 30 osób. Za ławkami znajduje się wolna przestrzeń i zejście do pomieszczeń na pokładzie głównym oraz zejście do pomieszczeń służbowych załogowych i maszynowni. Zejście z pokładu górnego schodami gdzie znajdują się sanitariaty dalej ponownie schodami do pomieszczeń pasażerskich. Podzielone one są na dwa jak gdyby pomieszczenia. Pierwsze od strony rufy zawiera bufet przy oknach znajdują się miejsca siedzące oraz stoliki. Idąc w kierunku dziobu wchodzimy do saloniku dziobowego. Dostęp światła dziennego zapewnia po 7 okien typu kolejowego z każdej burt. Natomiast w części dziobowej okna tworzące werandę. Po trzy z każdej burty i trzy w części przedniej w tym dwa na zaobleniu nadbudowy. W maszynowni oraz pomieszczeniach służbowych światło dzienne zapewniają okienka w maszynowni dodatkowo świetlik. W pomieszczeniach pasażerskich sufit podtrzymywany jest pilersami. Z werandy znajduje się wyjście awaryjne na pokład przed sterówką poprzez właz. Sterówka znajduje się w części dziobowej i jest opuszczana ręcznie celem umożliwienia przejścia pod niskimi mostami, jest ona spawano-nitowana. Oświetlenie elektryczne w pomieszczeniach pasażerskich zapewniają plafoniery. Podstawowe dane techniczne: nośność - 5 ton długość - 24,90 m szerokość - 3,15 m wysokość burt - 1,45 m wysokość nierozbieralna - 3,10 m zanurzenie - 0,98 m prędkość - 14 km/godz. [b]III. MASZYNOWNIA[/b] znajduje się w części rufowej, jako napędu głównego użyto jeden silnik wysokoprężny czterosuwowy czterocylindrowy typu 4L-110 produkcji C.Z.N.M. ©koda w Pradze. Jego moc maksymalna wynosiła 65 KM przy 1.500 obrotach na minutę. Przełożenie 2:1. Sterowanie silnikiem ze sterówki a awaryjne z maszynowni. Średnica cylindra 110 mm. Statek posiadał dwie prądnice napędzane silnikiem głównym dające prąd stały o napięciu 24 V. Moc prądnic wynosiła 1,5 kW i 0,3 kW. W czasie postoju prąd pobierany był z lądu poprzez tablicę rozdzielczą. Na silniku głównym zamontowana była również pompa pożarowa. W latach osiemdziesiątych wysłużone silniki zastąpiono nowymi rodzimej konstrukcji typu SW400/112 „Rekin” produkowane przez Wytwórnię Sprzętu Komunikacyjnego w Mielcu i dostosowane do statków przez Puckie Zakłady Mechaniczne w Pucku. Osiąga on moc 95 KM przy 2.100 obrotach/minutę. Przełożenie 4:1. Wymiana objęła wszystkie statki. [b]IV. WYPOSAŻENIE[/b] a. urządzenia sterowe: Statki posiadają dwa sprzężone stery wypornościowe o łącznej powierzchni 1 m2 założyskowane dołem, poruszane są kołem sterowym ze sterowni za pomocą linek sterowych i rolek. Maksymalny kąt wychylenia steru wynosi 35 stopni. Sterowanie awaryjne za pomocą rumpla zakładanego na trzon steru. Znajduje się on na rufie statku. b. urządzenia kotwiczne Statki typu SP-150 wyposażono w jedną dziobową kotwicę patentową o ciężarze 100 kG. Podnoszoną i opuszczaną ręcznie za pomocą kabestanu. c. środki sygnałowe Jednostki wyposażono w obowiązujący przepisami zestaw lamp sygnałowo-nawigacyjnych oraz postojowych. Do rejsów nocnych statki posiadają jeden reflektor o mocy 150 W. d. środki ratunkowe Na wyposażenie ratunkowe składają się pasy ratunkowe, pływaki ratunkowe 14 osobowe typu Roś i koła ratunkowe. e. urządzenia cumownicze 4 podwójne polery cumownicze po dwie na każdej burcie na dziobie i rufie.

[b]DZIEWANNA[/b] [img]http://zegluga.szympanstudio.pl/albums/userpics/normal_Dziewanna2.JPG[/img] TYP: Statek pasażerski typu SP-150 ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1962; Gdańska Stocznia Rzeczna w Gdańsku. NR. BUDOWY: B1/18 WYMIARY długość: 30,72 m; szerokość: 5,42 m, zanurzenie: 0,75 m SILIKI GŁÓWNE 1 silnik wysokoprężny typu DM-150 Wola ; 6-cylindrowy o mocy łącznej 150 KM; prod. Zakłady Mechaniczne im. M. Nowotki, Warszawa. PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 19 km/godz. ILOŚĆ PASAŻERÓW; 203; ZAŁOGA: 4 osoby PRZEBIEG SŁUŻBY 1962: DZIEWANNA - Przedsiębiorstwo Państwowe Warszawska Żegluga na Wiśle, Warszawa. 1964: DZIEWANNA - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga Warszawska, Warszawa. 1991: DZIEWANNA - Trojan Sp. z o.o., Warszawa. 1996: - sprzedana do Szczecina ale do 1998r. w Płocku nie eksploatowana. 1999: DZIEWANNA - Usługi Morskie Tadeusz Wolski, Szczecin. 2006: - w eksploatacji.

[b]WANDA[/b] [img]http://zegluga.szympanstudio.pl/albums/pasazerki/sp150/normal_WANDA.jpg[/img] TYP: Statek pasażerski typu SP-150 ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1962; Gdańska Stocznia Rzeczna w Gdańsku. NR. BUDOWY: B1/17 WYMIARY długość: 29,16 m; szerokość: 6,07 m, zanurzenie: 0,75 m SILIKI GŁÓWNE 1 silnik wysokoprężny typu DM-150 Wola ; 6-cylindrowy o mocy łącznej 150 KM; prod. Zakłady Mechaniczne im. M. Nowotki, Warszawa. PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 18 km/godz. ILOŚĆ PASAŻERÓW; 204; ZAŁOGA: 4 osoby PRZEBIEG SŁUŻBY 1963: WANDA - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga Krakowska, Kraków. 1992: WANDA - Usługi Żeglugowe "Trans-Wod" Czesław Błocki, Zielonka. Port mac. Warszawa. 1998: - nowy silnik typu SW 680/193; 6 cylindrowy; prod. Puckie Zakłady Mechaniczne w Pucku; moc: 165 KM, przebudowa 1999: - eksploatowany w Toruniu. 2006: - w eksploatacji.

[b]I. GENEZA[/b] Po opracowaniu projektu i wdrożeniu do produkcji statku typu SP 150, Biuro Projektów i Studiów Taboru Rzecznego we Wrocławiu przystąpiło do projektowania statku pasażerskiego mogącego pływać po jeziorach mazurskich w żegludze portowej oraz wodach Zalewu Wiślanego i Szczecińskiego. Postanowiono wykorzystać do tego projekt SP-150. Powstała dokumentacja statku, która jest wydłużoną odmiana SP 150. Wyróżnia się ona korzystniejszym położeniem sterówki, przez co pasażerowie nie zasłaniają widoczności sternikowi gdyż nie maja tam dostępu. Statek posiada też większą siłownię oraz pomieszczenia załogowe. Zwiększono też jego zanurzenie. Nowy projekt otrzymał oznaczenie SPJD, co oznacza statek pasażerski jeziorowy duży. Spotyka się też oznaczenie SJD-190. Budowę prototypu zlecono w 1963 roku Tczewskiej Stoczni Rzecznej w Tczewie. W sumie wybudowano 13 statków tego typu: Nr. bud. Nazwa Rok bud. Stocznia Armator SPJD/1 WIGRY 1964 Tczewska Stocznia Rzeczna Żegl. Mazurska, Giżycko SPJD/2 ŚNIARDWY 1964 Tczewska Stocznia Rzeczna Żegl. Mazurska, Giżycko SPJD/3 VISLA 1964 Gdańska Stocznia Rzeczna C.S.R.S SPJD/4 TAŁTY 1965 Gdańska Stocznia Rzeczna Żegl. Mazurska, Giżycko SPJD/5 ROŚ 1965 Gdańska Stocznia Rzeczna Żegl. Mazurska, Giżycko SPJD/6 MAŁGORZATA 1966 Tczewska Stocznia Rzeczna Żegl. Gdańska, Gdańsk SPJD/7 DANUTA 1966 Tczewska Stocznia Rzeczna Żegl. Gdańska, Gdańsk SPJD/8 MARTA 1966 Gdańska Stocznia Rzeczna Żegl. Gdańska, Gdańsk SPJD/9 BEŁDANY 1967 Tczewska Stocznia Rzeczna Żegl. Mazurska, Giżycko SPJD/10 ELŻBIETA 1967 Gdańska Stocznia Rzeczna Żegl. Gdańska, Gdańsk SPJD/11 AGATA 1967 Tczewska Stocznia Rzeczna Żegl. Szczecińska, Szczecin SPJD/12 ANITA 1967 Tczewska Stocznia Rzeczna Żegl. Gdańska, Gdańsk SPJD/13 ODRA 1968 Tczewska Stocznia Rzeczna C.S.R.S. Statki te jak widać budowały dwie stocznie, praktycznie Tczew budował kadłuby, które przeholowywano do Gdańska gdzie statek doposażono. Tam także przechodziły próby zdawczo odbiorcze przed przekazaniem armatorowi. [b]II. KADŁUB[/b] dwupoziomowy zbudowano ze stali okrętowej St 41 metodą spawaną o poprzecznym systemie wiązań. Grubość blach poszycia wynosi 3 do 5 mm. Posiada on jednakowy odstęp wręgów 550 mm na całej długości. Podzielony na cztery przedziały przez 3 grodzie wodoszczelne, które zawierają od rufy: 1. skrajnik rufowy 2. siłownia, pomieszczenia załogowe 3. pomieszczenia pasażerskie, załogowe, sanitariaty i bufet 4. skrajnik dziobowy Wejście znajduje się z obu burt na śródokręciu poprzez drzwi rozsuwane skąd schodami można się dostać na pokład główny lub słoneczny. Na pokładzie głównym znajduje się korytarz z kabinami mechanika i kapitana oraz pomieszczeniem służbowym. Poprzez drzwi wahadłowe w części dziobowej, które odgradzają korytarz dostajemy się do salonu dziobowego z bufetem mogący pomieścić 40 pasażerów. Bufet serwuje napoje zimne oraz ciepłe i żywność paczkowaną. Salon rufowy może pomieścić 56 osób. Dostęp światła dziennego do pomieszczeń na pokładzie głównym zapewniają okna typu kolejowego po 7 na każdej burcie. Salon dziobowy posiada werandę, która jednak w późniejszym okresie zajął powiększony bufet. Górna kondygnacja na pokładzie głównym osłonięta jest daszkiem chroniącym pasażerów przed deszczem lub słońcem. Sterówka znajduje się w części dziobowej statku. Na statkach eksploatowanych przez Żeglugę Mazurską jest ona opuszczana ręcznie celem umożliwienia przechodzenia pod niskimi mostami. Na pokładzie słonecznym znajdują się ławki wykonane z laminatu. Na rufie znajduje się zejście do siłowni. Dziobnica jest wychylona a rufa tzw. krążownicza płaska. Urządzenie sterowe składa się z dwóch sterów wypornościowych częściowo zrównoważonych, ręcznej maszynki sterowej i zespołu sterociągów z rolkami. Dane techniczne: - długość całkowita - 33,60 m - długość między pionami - 31,50 m - szerokość całkowita - 6,06 m - szerokość na wodnicy - 5,48 m - wysokość boczna - 1,55 m - wysokość nierozbieralna - 3,60 m dla statków Żeglugi Mazurskiej i 4,05 dla statków Żeglugi Gdańskiej - zanurzenie - 0,96 m - prędkość - 17 km/godz. Statki te nazywane są popularnie "patelniami". Sprawiają one pewne trudności podczas manewrów dobijania przy silnym wietrze gdzie ich długość, małe zanurzenie i nie wystarczająca moc silnika powodują że nie słuchają się sterów i zwłaszcza dobijanie jest odczuwalne przez pasażerów. [b]III. SIŁOWNIA[/b] znajduje się w części rufowej, jako napęd zastosowano silnik wysokoprężny czterosuwowy typu 6L160 PNS produkcji CZNM Skoda, Praha. Jest to silnik 6 cylindrowy ze sprzęgłem redukcyjno-nawrotnym o mocy 190 KM przy 750 obrotach na minutę o przełożeniu 1:1. Średnica cylindra wynosi 160 mm, skok tłoka 225 mm. Głównym źródłem energii elektrycznej jest zespół prądotwórczy prądu zmiennego 380 V o mocy 7,5 kVA, i drugi o mocy 17,5 kVA firmy BUKH. Sterowanie silnikiem odbywa się ze sterowni, sam silnik chłodzony jest wodą zaburtową w układzie pośrednim natomiast silniki pomocnicze w układzie bezpośrednim. W siłowni znajduje się również pompa p.poż. Jako pednik zastosowano śrubę o średnicy 850 mm wykonana jako odlew mosiężny. [b]IV. WYPOSAŻENIE[/b] 1. kotwiczne - 2 kotwice Halla, z których jedna umieszczona jest na dziobie, druga na rufie. Do wyciągania i opuszczania służą dwa ręczne kabestany. Łańcuch ma średnicę 13 mm. 2. cumownicze - 4 podwójne polery cumownicze na każdej burcie oraz jeden pojedynczy na dziobie statku. 3. sygnalizacyjno-nawigacyjny - komplet latarń nawigacyjnych, znaków sygnalizacji dziennej, środki pirotechniczne, wyrzutnia linki, kompas magnetyczny, maszt sygnałowy i syrena okrętowa. 4. radiowy - radar, radiotelefon, rozgłośnia radiowa. 5. ratunkowy - kamizelki ratunkowe dla 100% pasażerów, koła ratunkowe, pływaki ratunkowe typu Roś, przez pewien czas również pneumatyczne tratwy ratunkowe i łódź ratunkowa 4 osobowa.

[b]SERWY[/b] [img]http://zegluga.szympanstudio.pl/albums/pasazerki/sp150/normal_Serwy03.jpg[/img] TYP: Statek pasażerski typu SP-150 ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1961; Gdańska Stocznia Rzeczna w Gdańsku. NR. BUDOWY: B1/16 WYMIARY długość: 30,72 m; szerokość: 5,59 m, zanurzenie: 0,75 m SILIKI GŁÓWNE 1 silnik wysokoprężny typu DM-150 Wola ; 6-cylindrowy o mocy łącznej 150 KM; prod. Zakłady Mechaniczne im. M. Nowotki, Warszawa. PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 19 km/godz. ILOŚĆ PASAŻERÓW; 200; ZAŁOGA: 4 osoby PRZEBIEG SŁUŻBY 1961: SERWY - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga Mazurska, Giżycko. Ekspozytura w Augustowie. 1991: SERWY - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga Augustowska, Augustów. 1997: SERWY - Żegluga Augustowska Sp. z o.o., Augustów. 2001: - nowy silnik wysokoprężny typu SW680/193/1; 6 cylindrowy prod. PZM Puck/WSK, Mielec; moc: 165 KM 2006: - w eksploatacji.

[b]ODYLIA[/b] [img]http://zegluga.szympanstudio.pl/albums/userpics/normal_SP_Odylia_0707_1.JPG[/img] TYP: Statek pasażerski typu SP-150 ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1961; Gdańska Stocznia Rzeczna w Gdańsku. NR. BUDOWY: B1/15 WYMIARY długość: 29,00 m; szerokość: 5,40 m, zanurzenie: 0,75 m SILIKI GŁÓWNE 1 silnik wysokoprężny typu DM-150 Wola ; 6-cylindrowy o mocy łącznej 150 KM; prod. Zakłady Mechaniczne im. M. Nowotki, Warszawa. PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 19 km/godz. ILOŚĆ PASAŻERÓW; 200; ZAŁOGA: 4 osoby PRZEBIEG SŁUŻBY 1961: ODYLIA - Przedsiębiorstwo Państwowe Warszawska Żegluga na Wiśle, Warszawa. 1964: ODYLIA - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga Warszawska, Warszawa. 1987: - wycofany. 1992: ODYLIA - Żegluga Mazurska Sp. z o.o., Giżycko. 2004: - 30 sierpnia podczas rejsu statek wpływając do śluzy Guzianka na skutek awarii wstecznego biegu uderzył we wrota śluzy uszkadzając je. Przy okazji wyszło na jaw że kapitan ma 0,67 promila alkoholu w organizmie. 2007: - w lutym zamontowano nowy silnik typu D7A-TA o mocy 177 KM. 2012.07.01: DARGIN - zmiana nazwy.

[b]ODETTA[/b] [img]http://zegluga.szympanstudio.pl/albums/userpics/Grazyna_201107_01.JPG[/img] TYP: Statek pasażerski typu SP-150 ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1961; Gdańska Stocznia Rzeczna w Gdańsku. NR. BUDOWY: B1/14 WYMIARY długość: 30,18 m; szerokość: 6,10 m, zanurzenie: 0,75 m SILIKI GŁÓWNE 1 silnik wysokoprężny typu DM-150 Wola ; 6-cylindrowy o mocy łącznej 150 KM; prod. Zakłady Mechaniczne im. M. Nowotki, Warszawa. PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 19 km/godz. ILOŚĆ PASAŻERÓW; 200; ZAŁOGA: 4 osoby PRZEBIEG SŁUŻBY 1961: ODETTA - Przedsiębiorstwo Państwowe „Warszawska Żegluga na Wiśle”, Warszawa. 1964: ODETTA - Przedsiębiorstwo Państwowe „Żegluga Warszawska”, Warszawa. 1985: - zmniejszono liczbę pasażerów do 150 osób. 1991: ODETTA - Trojan Sp. z o.o., Warszawa. 1994: ODETTA - Przedsiębiorstwo Wypoczynkowe „Gis”, Stróżewo. - statek eksploatowany w Płocku. 1996: GRAŻYNA - Hotel Gołębiewski, Mikołajki. - przebudowa statku, ilość pasażerów 150 osób. 2000: - nowy silnik typu Delfin 45A 6 cylindrowy o mocy 165 KM; prod. Puckie Zakłady Mechaniczne, Puck. 2006: w eksploatacji.

[b]NEREIDA[/b] [img]http://zegluga.szympanstudio.pl/albums/userpics/normal_Nereida4.JPG[/img] [b]Zalew Zegrzyński 13/07/2006 fot. Piotrek Zamiecki (zamek)[/b] TYP: Statek pasażerski typu SP-150 ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1961; Gdańska Stocznia Rzeczna w Gdańsku. NR. BUDOWY: B1/13 WYMIARY długość: 30,34 m; szerokość: 6,10 m, zanurzenie: 0,72 m SILIKI GŁÓWNE 1 silnik wysokoprężny typu DM-150 Wola ; 6-cylindrowy o mocy łącznej 150 KM; prod. Zakłady Mechaniczne im. M. Nowotki, Warszawa. PĘDNIK: 1 śruba; PRĘDKOŚĆ: 12 km/godz. ILOŚĆ PASAŻERÓW; 200; ZAŁOGA: 4 osoby PRZEBIEG SŁUŻBY 1962: NEREIDA - Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga na Odrze, Wrocław. 1993: - przebudowa statku, której nie dokończono, nie eksploatowany. 1998: - zakupiony przez H. Skoczka z Kazimierza Dolnego, dokończenie remontu, nowy silnik typu SW680 Delfin o mocy 165 KM; prod. Puckie Zakłady Mechaniczne, Puck. 1999: NEREIDA - Henryk Skoczek, Kazimierz Dolny. 2006: - w eksploatacji.

Nie chcę donosić, ale w sierpniu 2006 r. byłem w Szczecinie i pływała.

Dziękuję za uzupełnienia. "Ondyna" miała też rejsy regularne do Torunia z Bydgoszczy a także do Solca Kujawskiego. Co do "Joanny" to jesteś pewny że pływała w tym roku bo wedlug PRS nie miała w tym roku ważnego Świadectwa Klasy ?.