[b]"SYLWESTER"[/b] TYP STATKU: holownik ROK I MIEJSCE BUDOWY: 1964 Krakowska Stocznia Rzeczna, Kraków. NR. BUDOWY: 126 NOŚNOŚĆ: WYMIARY: długość całkowita: 19,26 m; długość m.p.:18,68 m; szerokość- 3,80 m; wysokość burt/całkowita- 1,30/3,00 m; zanurzenie-0,65 m SILNIKI GŁÓWNE: 1 silnik spalinowy typ: DM 150 Wola; 6 cylindrowy; prod.: Zakłady Mechaniczne im. M. Nowotki w Warszawie o mocy 150 KM; rok produkcji:1964; numer fabryczny: 3440 PĘDNIK: 2 śruby; PRĘDKOŚĆ: 13 km/godz.; ZAŁOGA: 3-4 ludzi. NUMERY REJESTRACYJNE: 413 [R.D.W. i I.Ż.Śr., Warszawa]; Wa-I-82 [I.Ż.Śr. Warszawa] PRZEBIEG SŁUŻBY 1964: SYLWESTER - Warszawskie Zakłady Eksploatacji Kruszywa, Warszawa. 1975: SYLWESTER - Olsztyńskie Przedsiębiorstwo Produkcji Kruszyw, Olsztyn. 1988: - brak informacji o dalszych losach.

Zastanawiałem się czy nie założyć tematu "Holowniki z demobilu" ale w końcu uznałem że tu można je też umiescić. [color=navy][b] "GÓRAL"[/b][/color] [b]POPRZEDNIE NAZWY[/b]: ex. "913" [b]TYP STATKU[/b]: HOLOWNIK MOTOROWY ŚRUBOWY [b]ROK BUDOWY[/b]: 1942 przebudowa 1947 [b]STOCZNIA[/b]: Higgins Industries, New Orleans. [USA] ; przebudowa: Państwowe Warsztaty i Stocznia w Plenienie. [b]NR. BUD[/b].: [b]DANE TECHNICZNE:[/b] [u]1944 r. [/u] długość całkowita: 16,00 m; szerokość całkowita: 4,60 m ; zanurzenie puste: 0,75 m; zanurzenie pełne: 1,4 m; wyporność: 22 t; pełna 52 t. [u]1953 r.[/u] długość całkowita: 15,88 m; długość m.p.: 15,60 m; szerokość całkowita: 4,60 m ; zanurzenie puste: 0,75 m; zanurzenie pełne: 1,10 m.; nośność: 5 t. [u]1960 r.[/u] długość m.p.: 15,60 m; szerokość całkowita: 4,60 m ; wysokość burt: 1,68 m; wysokość statku: 3,65 m; zanurzenie puste: 0,75 m; zanurzenie pełne: 1,20 m.; nośność: 10 t. [b]SILNIKI GŁÓWNE:[/b] 1943: 2 silniki wysokoprężne dwusuwowe typu 64TL 1; 6 cylindrowe prod. Gray Marine Motor Company Detroit-Michigan [USA] o mocy łącznej 200 KM. Liczba obrotów silnika 1500/min.; śruby 500/min. [b]INNE DANE:[/b] materiał budowy: dno: stal; burt: stal; pokład: stal kadłub nitowany o poprzecznym systemie wiązań. napęd: 2 śruby; załoga: 4 osoby; prędkość około 10 km/godz. [b]PORT MACIERZYSTY[/b]: Kraków [b]ARMATOR[/b]: P.P. Żegluga Krakowska w Krakowie [b] NUMERY REJESTRACYJNE: [/b] 320 [R.D.W. Bydgoszcz] [u][b]RYS HISTORYCZNY[/b][/u] Amerykańska barka desantowa typu LCM Mk III dla przewozu sprzętu zmechanizowanego [ Landing Craft Mechanized ] zaprojektowana przez Higgins Andrews z Louisiany. Uzbrojona w 2 karabiny maszynowe kalibru 7,62 mm, osiągała prędkość około 16 km/godz. Zabierała pojazdy lub 36 żołnierzy. Zbudowano ich około 8 tys. sztuk. Brały udział w lądowaniu aliantów w Afryce Północnej, we Włoszech oraz na plażach Normandii. Po zakończeniu wojny barka oznaczona numerem taktycznym "913" pozostała w Belgii. Zakupiona przez Ministerstwo Komunikacji w 1947 roku z t.z.w. demobilu oprócz niej Polska zakupiła 28 sztuk tego typu barek. Do kraju przypłynęły w ładowniach statków do Szczecina i Gdańska. W 1948 roku Państwowe Warsztaty i Stocznia w Pleniewie wówczas koło Gdańska przystąpiła do przebudowy na holownik. W tym celu po wyslipowaniu zdemontowano klapę dziobową, sterówkę, mechanizmy sterowe i windę klapową, wycięto wewnętrzne ściany burt i dna. Następnie wykonano nowy dziób poprzez założenie 7 wręgów i pokrycie ich blachą stalową o grubości 4 mm. Założono też 5 m2 pokładu z blachy ryflowanej. Wykonano nową sterówkę, kabiny dziobowe i rufowe, kuchnię, sanitariatu i korytarza. Zainstalowano nową instalację elektryczną, hak holowniczy, urządzenia cumownicze, barierki, świetliki i maszty. Wyremontowano silniki. Zakres prac był olbrzymi i wyniósł około 1,5 mln. złotych. Holownik otrzymał nazwę "GÓRAL" i przydzielony został dla Przedsiębiorstwa Państwowego Robót Kolejowych Nr 5 w Warszawie. Zatrudniany był przy odbudowie mostów kolejowych w stolicy. W 1952 roku przekazany został Żegludze na Wiśle Przedsiębiorstwo Państwowe w Warszawie Ekspozytura Rejonowa w Bydgoszczy. Zatrudniony na Kanale Bydgoskim, Noteci i Warcie. Od 1956 roku w P.P. Bydgoska Żegluga na Wiśle. W marcu 1960 r. „Góral” trafił do P.P. Żeglugi Krakowskiej po czym został złomowany w 1965 roku. [img]http://zegluga.szympanstudio.pl/albums/userpics/normal_goral.jpg[/img] [b]© OPRACOWAŁ: Waldemar Danielewicz Gdańsk 25 sierpnia 2007. przedruk za podaniem źródła. [/b]

Waldku! Ja bezwzględnie zgadzam się z Twoimi informacjami, opartymi o znajomość dokumentów. Wydawało mi się natomiast, że jeśli ktoś woził tani węgiel z Jaworzna, to mógł nim palić pod kotłem, dlatego uznałem statki Sapoka za parowce. Jeśli chodzi o rzeczone barki, to moja wiedza z kolei ogranicza się do tych, które widywałem w Ekspozyturze Warszawskiej dawnej Żeglugi na Wiśle - a więc wspomnianą w artykule o "Gabarach" "Krakowiankę" - znaną wśród marynarzy jako "barkę szypra Machalicy", oraz "Małopolankę" i "Ślązaczkę". A Paweł Sapok urzędował w czasach GG na Nowym Zjeździe 6. Pozdrawiam - Adam.

Adam wszystko się zgadza oprócz tego że "KATOWICE" od samego początku miały silnik spalinowy podobnie jak "ŚW. JAN". Jeszcze jedno Paweł Sapok jako miejsce urodzenia ma podane Mysłowice działał z Machalicą który oficjalnie zameldowany był w Siemianowicach Śląskich, a Paweł w Toruniu przy ul. Kopernika. Barki budował jego kuzyn Andrzej ur. w Piotrawinie w swojej stoczni w Jęzorze. W Jęzorze wybudowano barki "Górnoślązaczka", "Krakowianka", "Przemsza", "Mysłowice" o "Małopolance' nic mi nie było wiadomo dokumenty mówią że stocznia A. Sapoka powstała w kwietniu 1926 roku i zbudowała do IX. 1929 cztery barki. Natomiast stocznia w Mysłowicach A. Machalicy zbudowała holownik "Katowice" i barki "Niepołomnice", "Wanda", "Pszczyna", "Von Pless". Tyle dokumenty. Stocznia A. Sapoka przestała istnieć około 1931roku. Adam jeszcze jedno wspomniany Paweł Sapok w czasie wojny Paul urzędował w Warszawie przy ul. Nowy Zjazd 6 czy Nowy Zajazd bo w dokumentach pieczątka jest rozmazana.

Zastrzegam, moja wiedza pochodzi głównie z informacji "zasłyszanych". W latach dwudziestych Paweł Sapok pochodzący z Piotrawina, budował w niewielkiej stoczni Augustyna Machalicy w Mysłowicach-Niwce n. Przemszą barki stalowe do transportu taniego węgla z Jaworzna do Krakowa, Sandomierza i Piotrawina . Trzy z tych barek „Krakowianka” , „Małopolanka” i „Górnoślązaczka” chodziły jeszcze do r. 1970 w Żegludze na Wiśle. Powszechnie uznawane za najlżej zbudowane statki wiślane . Do holowania tych barek rodzinna firma Sapoków i Machaliców Zjednoczona Żegluga na Dolnej Wiśle "Neptun" wykorzystywała bocznokołowe, parowe holowniki własne: „Katowice” [(ex „Kattowitz”, ex „Katowice”) 100 KM, L = 32,90 m, B = 5,00/8,70 m, T = 0,60 m; po roku 1948 holownik ten przejęła warszawska Żegluga na Wiśle; po remoncie wymieniono maszynę parową na silnik spalinowy, zmieniając nazwę na „Jaworzno”; statek ten nie sprawdził się w pracy i został złomowany w 1964 r.] i „Nadzieję” [140 KM zbudowaną w r. 1895 w stoczni Schultza w Mannheim; L = 42,00 m, B = 4,50/7,80 m, T = 0,45 m; (od r. 1939 „Hoffnung”); statek ten wyprowadzony przez Niemców na Dniepr uległ w r. 1943 zatopieniu podczas działań wojennych]. Podczas okupacji w latach 1941-1945 znający dobrze język niemiecki Paweł Sapok był kierownikiem działu ds. polskich załóg w warszawskiej filii gdańskiej firmy Johannes Ick, obsługującej całe Generalne Gubernatorstwo. Marynarze polscy pracujący w tej firmie dobrze Sapoka znali. Filia ta wysyłała też naszych marynarzy w zastępstwo powołanych do Kriegsmarine marynarzy niemieckich, m.i. na odległą linię Gdańsk-Królewiec-Kłajpeda-Tylża. Wielu z nich dostało się do niewoli sowieckiej, gdzie byli więzieni w syberyjskich łagrach. Przez kilka lat pod oknem mojego biura w Porcie Handlowym na Pradze w Warszawie cumowała barka, którą w Żegludze Warszawskiej nazywano „barką szypra Machalicy”. Machalica był ożeniony z Marią Sapokówną, która „Krakowiankę” dostała w r. 1937 od ojca jako wiano. Statek ten upaństwowiony w r. 1948, został odstawiony przez Żeglugę Warszawską w r.1980 i skasowany w r. 1985. Odwiedzający mnie często inż. Czesław Śladkowski wyglądając oknem z widokiem na basen portowy, barkę tę natychmiast rozpoznał. Jego zdaniem wszystkie te barki miały kadłuby zbudowane podobnie jak gabary: poszycie, dno i grodzie z cienkiej, wysokogatunkowej 2 mm. blachy nitowanej, a denniki, wręgi (usztywniane kątownikami stalowymi) i rozpornice (czyli duchty) drewniane. Na wiązaniach poszycia z dennikami i wręgami stosowano uszczelki ołowiane jako podkładki szczelne między blachą a łbami śrub. Inż. Śladkowski dobrze znał zarówno gabary jak i „sapokówki”, ponieważ jako kierownik PZW-Płock kilkakrotnie je remontował w stoczni PZW. Kiedy "Krakowianka" poszła do pocięcia do Portu na Żeraniu, kilkakrotnie jeździłem w to miejsce w celu zapoznania się z jej budową. Podziwiałem szczelność ołowianych podkładek i wytrzymałość części drewnianych. Zdaniem robotników stoczniowych barka ta była w dobrym stanie, zdolna do wykonywania zadań przewozowych. Niestety, Polski Rejestr Statków odmówił nadzoru tech. - zresztą czas barek holowanych na Wiśle kończył się. Adam Reszka - "Wiślak"

Kurna mam przeglądając teraz notatki zauważyłem że "Katowice" są w 1936 roku w składzie firmy Lloyd Toruński. Przeoczyłem ten fakt. No cóż nikt nie jest doskonały ja też:( .

Janku dziękuję za uzupełnienia w teczce statku nie ma wzmianki o epizodzie warszawskim cały czas podany jest port mac. Mysłowice. Widocznie nastąpiły jakieś tam zmiany trudno mi oceniać. Może akta są niekompletne. Inaczej mówiąc "Katowice" musiały mieć port macierzysty Warszawa a po wybuchu wojny powrócił do Mysłowic gdyż Warszawa była w Generalnej Gubernii a Mysłowice wcielone do Rzeszy. Andrzej Sapok cały czas figuruje jako współwłasciciel i jest on wpisany na liście okrętowym jako człowiek o największym udziale. Dodam że Stefan Sapok był upoważniony do składania podpisów w imieniu firmy. W czasie wojny jest zarejestrowany w Mysłowicach. Paweł Sapok był współudziałowcem firmy Lloy Toruński. Statek "Nadzieja" jak i Katowice" malowane były na zielono. W czasie okupacji jako Paul Sapok był w Warszawie przedstawicielem firmy Johannes Ick na GG.

Statek KATOWICE był zarejestrowany w krakowskim Państwowym Zarządzie Wodnym do 1936 roku. Potem pojawia się (zapewne po przebudowie) w wykazach warszawskiego P.Z.W. ( w spisie na dzień 1 października 1936 roku). Figuruje w nim, pod numerem [b]432[/b], jako własność Stefana Sapoka. Dane są podobne do tych, które podał Waldek (tak na marginesie to wykazy krakowskie podawały więcej danych niż warszawskie): [i]długość całkowita[/i] - 33,10 m; [i]szerokość kadłuba[/i] - 4,37 m; [i]zanurzenie pustego statku[/i] - 0,57 m; [i]zanurzenie załadowanego statku[/i] - 0,80 m; [i]ładunek[/i] - 25 t; [i]moc silnika[/i] - 160 KM; [i]zdolność holowania pod prąd[/i] - 600 T. Oszacowana przeze mnie masa pustego statku to około 60 ton. Na tej liście jest jeszcze inny statek, którego właścicielem jest armator o nazwisku Sapok (o imieniu Paweł). Jest to holownik parowy NADZIEJA (numer rejestracyjny P.Z.W. [b]436[/b]). Jego dane: [i]długość całkowita[/i] - 42,0 m; [i]szerokość kadłuba[/i] - 4,05 m; [i]zanurzenie pustego statku[/i] - 0,65 m; [i]zanurzenie załadowanego statku[/i] - 0,75 m; [i]ładunek[/i] - 12 t; [i]powierzchnia ładownicza[/i] - 50 m2; [i]moc maszyny parowej[/i] - 140 KM; [i]zdolność holowania pod prąd[/i] - 500 T.

Niema co gadać! Waldek jest niezastąpiony!

Umieszczając zdjęcie w galerii spodziewałem się odzewu ze strony Waldka, ale to co otrzymałem powyżej przekroczyło znacznie moje oczekiwania. Wielkie dzięki Waldek. Mam nadzieję że wkrótce dostanę więcej zdjęć związanych z rodem Sapoków.

[color=navy][b]"JAWORZNO"[/b][/color] [b]POPRZEDNIE NAZWY[/b]: ex. "KATOWICE"; ex "KATTOWITZ"; ex "KATOWICE" [b]TYP STATKU[/b]: HOLOWNIK MOTOROWY BOCZNOKOŁOWY [b]ROK BUDOWY[/b]: 1930 [b]STOCZNIA[/b]: Augustyn Machalica, Mysłowice-Brzęczkowice NR. BUD.: [b]DANE TECHNICZNE: [/b] [u]1936 r. [/u] długość całkowita: 33,10 m; długość m.p.: 32,00 m; szerokość całkowita: 4,35 m ; szerokość: 8,54 m; zanurzenie puste: 0,50 m; zanurzenie pełne: 0,80 m.; [u]1942 r. [/u] długość całkowita: 33,10 m; długość m.p.: 32,90 m; szerokość całkowita: 4,35 m ; szerokość: 8,54 m; zanurzenie puste: 0,50 m; zanurzenie pełne: 0,80 m.; nośność: 25 t. [u]1956 r.[/u] długość m.p.: 32,90 m; szerokość całkowita: 4,35 m ; szerokość: 8,70 m; wysokość burt: 2,38 m; wysokość statku: 6,58 m; zanurzenie puste: 0,70 m; zanurzenie pełne: 0,90 m.; nośność: t. [b]SILNIKI GŁÓWNE:[/b] 1 silnik wysokoprężny 6 cylindrowy typu MWM; produkcji: Motoren Werke, Mannheim 1928 rok; moc: 160 KM [b]INNE DANE:[/b] materiał budowy: dno: stal; burt: stal; pokład: stal kadłub nitowany o poprzecznym systemie wiązań. napęd: 2 boczne koła łopatkowe Morgana 7 szuflowe ; prędkość: nieznana.; załoga: 5 osób. uciąg 180 t; ładowność: 60m2 [b]PORT MACIERZYSTY[/b]: Warszawa [b]ARMATOR[/b]: P.P. Warszawska Żegluga na Wiśle, Warszawa. [b]NUMERY REJESTRACYJNE[/b]: 281 [PZW.Kraków] 432 [P.Z.W. W-wa]; 4 [BSR. Myslowitz] 252 [RDW. Warszawa] [b]RYS HISTORYCZNY[/b] Zbudowany w Mysłowicach nad brzegiem Przemszy w stoczni Andrzeja Sapoka jako statek holowniczo-towarowy. Nazwany "KATOWICE". Pływał na Przemszy i Górnej Wiśle w firmie Zjednoczona Żegluga na Górnej Wiśle-"Neptun" Andrzej Sapok i S-ka w Katowicach. Firma oprócz tego holownika posiadała drugi holownik "ŚW. JAN" zbudowany we własnej stoczni w Jęzorze oraz 5 berlinek [znane są 4 z nazwy jak: "GÓRNOŚLĄZACZKA", "KRAKOWIANKA", "MYSŁOWICE", "PRZEMSZA"] oraz 10 galarów drewnianych. W 1935 roku holownik przebudowano. Od 1936 roku w Lloyd Toruński Sp. z o.o. w Toruniu. Po zajęciu Śląska przez hitlerowców firma uległa rozwiązaniu, sam holownik zmienił nazwę na "KATTOWITZ". Jego właścicielami byli: Andrzej Sapok 31,1 %; Stefan Sapok 18,5 %; Anna Kielkowski z domu Sapok 7,2 %; Władysław Cebulak, Johann Cebulak, Stanisław Mokrzysz, Wanda Kurtz, Josef Jeschonek, Peter Jeschonek, Marta Skrzydło, Friedrich Sapok i Martha Sapok po 4,8 %. Holownik przetrwał szczęśliwie wojnę po której powrócił do nazwy "KATOWICE". W 1946 roku został przejęty pod przymusowy zarząd państwowy, ale pozostawał w użytkowaniu rodziny Sapoków, ale w 1948 roku przejęty na rzecz Państwowej Żeglugi na Wiśle w Krakowie bez prawa do odszkodowania. Od 1949 roku w Państwowej Żegludze Śródlądowej we Wrocławiu. Oddział w Krakowie. Po kolejnej reorganizacji w 1951 roku trafił do P.P. Żegluga na Wiśle Ekspozytura Rejonowa w Krakowie. W 1953 roku gdy miastu Katowice nadano nazwę Stalinogród holownik zmienił swoją nazwę na "JAWORZNO". W 1956 roku przekazany P.P. Warszawskiej Żegludze na Wiśle w Warszawie gdzie pływał do 1962 roku. Złomowany 1964 rok. [inf. Adam Reszka-Warszawa] [img]http://zegluga.szympanstudio.pl/albums/userpics/normal_001.jpg[/img] [color=red][b]© OPRACOWAŁ: Waldemar Danielewicz Gdańsk 19 sierpnia 2007. przedruk za podaniem źródła.[/b][/color]

W galerii floty w albumie Wodniackie rody zamieszczone zostało zdjęcie z wodowania nie ukończonego holownika "KATOWICE". Poniżej garść informacji o nim i o jego armatorze. Dość mało znane fakty. Może Adam Reszka coś uzupełni, sprostuje !.

Owszem jeszcze "pływa" utrzymując się na wodzie "Sęp" stojący obecnie przy wejściu do portu w Giżycku. Jest w fatalnym stanie technicznym, kiedy robiłem mu zdjęcia coś mnie ściskało w gardle. W roku ubiegłym kiedy też go fotografowałem stał w porcie PTTK też w Giżycku. Wyglądał trochę lepiej. Dziś wygląda tragicznie, opuszczony i zaniedbany 65 letni weteran II wojny światowej rodem z Wlk. Brytanii przybył do Polski w ramach zakupów Min. Komunikacji z tzw. demobilu. Był holownikiem do obsługi barek desantowych. A nie jak podaje się że kutrem desantowym dostarczonym nam przez UNRRA [M. Michalski - Biuletyn Bractwa Mokrego Pokładu] to jest mijanie się z prawdą. Dziś własność prywatna nazwiska nie podam. Podobno jego armator zamierza zabrać się za odbudowę. Czy to tylko słowa, czy zdąży przed zimą. Ten dawny holownik może czekać nakaz złomowania o ile jego stan będzie się pogarszał. A szkoda by było. zapraszam do galerii.

[color=blue][b]"RZĘDZIAN"[/b][/color] TYP STATKU: holownik ROK I MIEJSCE BUDOWY:1964r.;Krakowska Stocznia Rzeczna, Kraków. NR. BUDOWY: 125 NOŚNOŚĆ:5 t WYMIARY:. długość-18,68 m, szerokość- 3,80 m, wysokość burt/całkowita- 1,30/3,00 m, zanurzenie- 0,65 m. SILNIK GŁÓWNY: 1 silnik spalinowy typ DM-150 Wola;6 cylindrowy prod.: Zakłady Mechaniczne im. M. Nowotki w Warszawie ;moc:150 KM; nr fabryczny: 3422 PĘDNIK: 2 śruby; PRĘDKOŚĆ:11 km/godz.; ZAŁOGA: 4 osoby. NR. REJESTRACYJNE: Wr-I-120 PRZEBIEG SŁUŻBY: 1965: RZĘDZIAN - Okręgowy Zarząd Wodny, Wrocław. 1974: RZĘDZIAN - Przedsiębiorstwo Budownictwa Hydrotechnicznego "Odra 2" we Wrocławiu. 1986: - wycofany co dalej ?.

Na jeziorach konińskich pływał dawny holownik HR-150 o nazwie [b]MOJA ZGRYZOTA[/b]. Statek posiadał oznaczenie klubowe [KN-1-9]. W maju 2003 r. przebywał na lądzie w porcie Konin - Morzysław.

Ten "holownik" to pewien ewenement na polskich drogach wodnych. To cud, że nieposzedł na złom. Ciekawe czy w Polsce pływa jeszcze jakiś holownik tego typu.

Coś mi nie pasuje z BEKASEM. Jeszcze w zeszłym roku stał w Gorzowie Wlkp. prawie jak wrak. Slinik główny zdekompletowany i był to jeszcze DM150. Sprzedany owszem do Warszawy i wydawało mi się do dziś, że sprzedaży dokonał Poz-Bruk. Po przebudowie pływa aczkolwiek jeśli wierzyć moim informatorom to już nie ten statek. Pozdrawiam

Małe uzupełnienie do pozycji DELFIN. W latach 90-tych rozpoczęto przebudowę na dwa REKINY, prace przerwano silniki zdemontowano, jednostka została przeholowana? do Stoczni w Chełmnie. Sprzedana osobie prywatnej rok prawdopodobnie 1994, pływał po jeziorach ślesińskich. Aktualnie zmienił właściciela; chwilowe miejsce postoju - Stocznia w Bydgoszczy; cel remont. Ciekawe są pewne wprowadzone zmiany; po pierwsze dłuższa nadbudówka oraz napęd hydrauliczny z zastosowaniem silnika SW400 napędzającego dwie pompy. Troszkę mała sprawność. Zdjęcie bardzo ładne. W. Popławski

[color=navy][b]"RARÓG"[/b][/color] [b]POPRZEDNIE NAZWY[/b]: [b]TYP STATKU[/b]: HOLOWNIK MOTOROWY ŚRUBOWY [b]ROK BUDOWY[/b]: 1930 [b]STOCZNIA[/b]: Państwowe Zakłady Inżynierii w Warszawie; Stocznia w Modlinie. [b]NR. BUD[/b].: [b]DANE TECHNICZNE[/b] [u]1937 r.[/u] długość całkowita: 18,00 m; długość m.p.p.: 17,75 m; szerokość całkowita: 3,60 m ; zanurzenie puste: 0,45 m; zanurzenie max.: 0,68 m.; wyporność: 13 t. [u]1960 r. [/u] długość całkowita: 18,25 m; szerokość całkowita: 3,90 m ; wysokość burt: 1,30; wysokość całkowita: 3,50 m; zanurzenie: 1,00 m; nośność: 17 t. [u]1962 r.[/u] długość całkowita: 18,60 m; szerokość całkowita: 3,84 m ; wysokość burt: 1,33 m; wysokość nierozbieralna: 3,15 m; zanurzenie max.: 1,11 m; nośność: 17 t. [b]SILNIKI GŁÓWNE[/b] [u]1930 r.[/u] 1 silnik wysokoprężny czterosuwowy typu SFMS 117; 6 cylindrowy; produkcji Humbold-Deutz, Köln z roku 1929; moc: 60 KM. [u]194. r.[/u] 1 silnik wysokoprężny dwusuwowy typu 64TL1 Gray Marine; 6 cylindrowy produkcji: General Corporation, Detroit z 1944 r. o mocy 150 KM. Liczba obrotów silnika: 2500/min.; liczba obrotów śruby napędowej: 700/min. [u]1961 r.[/u] 1 silnik wysokoprężny czterosuwowy typu 3D6; 6 cylindrowy produkcji: Z.S.R.R. rok 1955; nr. silnika: 1129A; mocy 150 KM. Liczba obrotów silnika: 1500/min.; liczba obrotów śruby napędowej: 500/min. [b]INNE DANE:[/b] materiał budowy: dno: stal; burt: stal; pokład: stal kadłub nitowany o poprzecznym systemie wiązań. napęd: 1 śruba ; prędkość: 17 km/h.; załoga: 2 do 4 osób [b]PORT MACIERZYSTY[/b]: Wrocław [b]ARMATOR[/b]: Przedsiębiorstwo Budownictwa Hydrotechnicznego „Odra 2” we Wrocławiu. [b]NUMERY REJESTRACYJNE[/b]: 303 [RDW. Wrocław]; Wr-I-127 [I.Ż.Śr. Wrocław] [b]PRZEBIEG SŁUŻBY[/b]: Zbudowany jako jednostka holowniczo-inspekcyjna na zamówienie Dyrekcji Dróg Wodnych w Toruniu z przeznaczeniem na Dolną Wisłę. Jednostki bliźniacze "NUR" i "BEKAS". Holowniki te mogły bez potrzeby slipowania dokonywać wymiany śruby napędowej na jazdę szybką lub na holowniczą. Odbywało to się przez odkręcenie wodoszczelnej klapy na półtunelu. Po odbiorach "Raróg" trafił do Państwowego Zarządu Wodnego w Chełmnie gdzie stacjonował do wybuchu wojny we wrześniu 1939r. Jego losy jak i nazwa w okresie 1939-1945 nie są znane. Po roku 1945 był w składzie taboru P.Z.W. Chełmno. Pod koniec lat czterdziestych wymieniono silnik na amerykański Gray Marine. Po likwidacji Państwowego Zarządu Wodnego w Chełmnie został przekazany do Rejonu Dróg Wodnych we Wrocławiu. W 1962 roku przebudowany, otrzymał silnik produkcji radzieckiej o mocy 150 KM. Od 1963 roku w Okręgowym Zarządzie Wodnym we Wrocławiu. Po kolejnej reorganizacji administracji wodnej trafia do Przedsiębiorstwa Budownictwa Hydrotechnicznego „Odra 2” we Wrocławiu. Wycofany w 1976 roku i najprawdopodobniej złomowany w 1978 r. [color=red]© Opracował: Waldemar Danielewicz Gdańsk 6 sierpień 2007. wszelkie prawa zastrzeżone[/color] [img]http://zegluga.szympanstudio.pl/albums/userpics/normal_Rar%C3%B3gcop.jpg[/img]

[color=black][b]"NUR"[/b][/color] [b]POPRZEDNIE NAZWY[/b]: [b]TYP STATKU[/b]: HOLOWNIK MOTOROWY ŚRUBOWY [b]ROK BUDOWY[/b]: 1930 [b]STOCZNIA[/b]: Państwowe Zakłady Inżynierii w Warszawie; Stocznia w Modlinie. NR. BUD.: [b]DANE TECHNICZNE[/b] [u]1937 r.[/u] długość całkowita: 18,00 m; długość m.p.p.: 17,75 m; szerokość całkowita: 3,60 m ; zanurzenie puste: 0,45 m; zanurzenie max.: 0,68 m.; wyporność: t. [u]1952 r. [/u] długość całkowita: 18,80 m; długość mpp.: 18,22 m; szerokość całkowita: 3,80 m ; wysokość burt: 1,20; wysokość całkowita: 3,21 m zanurzenie: 0,70 m; nośność: 31 t. [u]1960 r.[/u] długość całkowita: 18,30 m; szerokość całkowita: 3,58 m ; wysokość burt: 1,51; wysokość: 2,56 m; zanurzenie: 0,80 m; nośność: 31 t. [b]SILNIKI GŁÓWNE[/b] [u]1930 r.[/u] 1 silnik wysokoprężny czterosuwowy typu SFMS 117; 6 cylindrowy; produkcji Humbold-Deutz, Köln z roku 1929; moc: 60 KM. [u]1947 r.[/u] 1 silnik wysokoprężny dwusuwowy typu 64TL1 Gray Marine; 6 cylindrowy produkcji: General Corporation, Detroit z 1940 r. o mocy 150 KM. Liczba obrotów silnika: 1500/min.; liczba obrotów śruby napędowej: 500/min. [u]1956 r.[/u] 1 silnik wysokoprężny czterosuwowy typu 3 D 6 ; 6 cylindrowy produkcji: Z.S.R.R. 1954 r. nr. silnika: 0296; mocy 150 KM. Liczba obrotów silnika: 1500/min.; liczba obrotów śruby napędowej: 500/min. [u]1975 r.[/u] 1 silnik wysokoprężny czterosuwowy typu DM 150 Wola ; 6 cylindrowy produkcji: Zakłady Mechaniczne im. M. Nowotki w Warszawie; moc: 150 KM. Liczba obrotów silnika: 1500/min.; liczba obrotów śruby napędowej: 750/min. [u]1999 r.[/u] 1 silnik wysokoprężny czterosuwowy typu SW 680/193 ; 6 cylindrowy produkcji: Puckie Zakłady Mechaniczne; moc: 165 KM. Nr fabryczny: 269/088000073; Liczba obrotów silnika: 2100/min.; liczba obrotów śruby napędowej: 550/min. [b]INNE DANE::[/b] materiał budowy: dno: stal; burt: stal; pokład: stal kadłub nitowany o poprzecznym systemie wiązań. napęd: 1 śruba ; prędkość: 17 km/h.; załoga: 2 do 4 osób [b]PORT MACIERZYSTY[/b]: Bydgoszcz [b]ARMATOR[/b]: Zakład Eksploatacji Kruszywa Rzecznego „NURT” we Wiągu. [b]NUMERY REJESTRACYJNE[/b]: 458 [RDW. Toruń]; Gd-I-33 [IŻŚr. Gdańsk] [b]PRZEBIEG SŁUŻBY[/b]: Zbudowany jako jednostka holowniczo-inspekcyjna na zamówienie Dyrekcji Dróg Wodnych w Toruniu z przeznaczeniem na Dolną Wisłę. Jednostki bliźniacze "BEKAS" i "RARÓG". Holowniki te mogły bez potrzeby slipowania dokonywać wymiany śruby napędowej na jazdę szybką lub na holowniczą. Odbywało to się przez odkręcenie wodoszczelnej klapy na półtunelu. Po odbiorach "Nur" trafił do Państwowego Zarządu Wodnego w Toruniu gdzie stacjonował do wybuchu wojny we wrześniu 1939r. Przejęty przez okupanta niemieckieg. Nie udało się ustalić nazwy z tego okresu. Prawdopodobnie nazywał się "FORDON", ale nie ma to potwierdzenia w dokumentacji. Nadal pływał w Waserstrasseamt Thorn [niem. nazwa Torunia]. W maju 1945 roku po remoncie "Nur" został zarekwirowany przez wojskowe władze radzieckie. Dopiero po interwencjach w Oddziale IV Transportu Wojennego Armii Czerwonej w Bydgoszczy uzyskano zwolnienie z rekwizycji, co nastąpiło w Modlinie w 1947 roku. Niestety silnik był uszkodzony przez sowietów i nie nadawał się do remontu. Wymieniono go na typ Gray Marine o mocy 150 KM. Przydzielony do P.Z.W. Toruń. Dnia 22 czerwca 1948 r. holownik "Nur", którego kapitanem był Krążewski Franciszek wyruszył z Włocławka do Torunia holując na holu barki: węglarkę "B-210" do burty, której zacumowana była łódź motorowa "Jaskółka" za węglarką znajdowały się połączone burtami barki "Kd-410" i "Gd-1056". Na 721,6 km rzeki Wisły, za Silnem na skutek złego zacumowania holowana ł/m "Jaskółka" zerwała się i zatonęła gdyż wcześniej nabierała wody. Winą za wypadek obarczono kapitana "Jaskółki", Olkiewicza Cz., który znajdując się barce "B-210" nieodpowiednio zacumował motorówkę i kapitana "Nura" za brak nadzoru nad pociągiem holowniczym. Od 1952 roku pływał w Rejonie Dróg Wodnych w Toruniu. W 1956 roku silnik Gray Marine wymieniono na nowy produkcji radzieckiej typu 3D6. W 1960 roku holownik przeszedł kapitalny remont w Stoczni Rzecznej w Płocku. Od 1963 roku w Okręgowym Zarządzie Wodnym w Bydgoszczy Oddział Toruń a od roku 1973 w Przedsiębiorstwie Budownictwa Wodnego w Bydgoszczy Baza Sprzętowo-Transportowa Nr 1 w Toruniu. W 1975 roku kolejny remont i wymiana silnika. Wycofany w 1989 roku a następnie zakupiony przez firmę "Hydro-Kor" z Bydgoszczy eksploatowany przy wydobyciu żwiru. Od 2000 roku w firmie Zakład Eksploatacji Kruszywa Rzecznego "Nurt" we Wiągu, przeszedł remont i wymianę silnika. Nadal w eksploatacji. [color=red]© Opracował: Waldemar Danielewicz Gdańsk 6 sierpień 2007. wszelkie prawa zastrzeżone[/color]