Po roku 1945 kiedy pozbyliśmy się terroru jawnego (Imperium Germanicum) a pojawił się niezauważalnie skryty terror podstępny (Imperium Sovieticum), do pracy przy odbudowie gospodarki Kraju zgłaszali się przedwojenni wybitni specjaliści (na Zachodzie w systemie unijnym nazywa się takich ludzi „profesjonalistami” – „professionals”), których cechował etos służby nabyty w II. Rzeczypospolitej, traktowany jako najwyższe dobro Rei Publicae.

Pod koniec lat pięćdziesiątych tereny Nadodrza dawały około 25% globalnej produkcji przemysłowej kraju, w tym około 20% pochodziło z wysoko uprzemysłowionych województw katowickiego, opolskiego i wrocławskiego.

Przy okazji opisywanych ostatnio na łamach serwisu żeglugowego "bliskich spotkań statków z mostami" wraca jak bumerang sprawa właściwego oznakowania prześwitów mostów na Odrzańskiej Drodze Wodnej. Wiadomo, że decydującym jest tu wskaźnik tzw. wielkiej wody żeglownej (WWŻ), który ma określać przy jakim stanie wody na odnośnym wodowskazie żegluga jest jeszcze dopuszczalna (czyli bezpieczna). Wskaźnik ten przyjęto też do określenia prześwitów pod mostami i innymi instalacjami krzyżującymi się z drogą wodną.

Już dawno minęły emocje związane ze skutkiem intensywnych opadów deszczu w dorzeczu Odry i niebezpieczeństwem wylania wód rzeki. W tym roku Odra była bardzo łaskawa w przeciwieństwie do małych strumieni i górskich potoków.

Zbliża się koniec pierwszego półrocza. Mijające sześć miesięcy to czas niewykorzystanych szans na zintegrowanie interesów odrzańskich przewoźników z interesami gospodarza drogi wodnej. Dzięki temu, że odchodzi się od myślenia schematycznego przez obie strony dla tego wszyscy unikają odważnych rozwiązań.

Chociaż Legnicę od morza dzieli kilkaset kilometrów, a przepływającą przez miasto rzekę Kaczawę trudno uznać za żeglowną, był jednak taki moment w historii miasta, że możliwość powstania przeładunkowego portu śródlądowego była bardzo poważnie brana pod uwagę.

Polska gospodarka wodna to jedna wielka katastrofa. Dowodów na to jest mnóstwo.
Świadczy o tym choćby stan śródlądowych dróg wodnych, sposób planowania i realizacji nielicznych dużych inwestycji, co raz zmieniający się Prezesi Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej oraz wielkie problemy z uchwaleniem programów strategicznych, wytyczających tory reformy tej gałęzi gospodarki.

"Koń jaki jest, każdy widzi". Podobnie żegluga: jaka jest - też widzimy...

Powodzie były zawsze i pewnie jeszcze długo będą dawały się we znaki ludzkości. Na początku rodzącej się cywilizacji, rzeki miały jeszcze naturalny charakter. Wiły się w meandrach zwielokrotniając swoją długość, a co za tym idzie pojemność wodną koryta. Człowiek w naturalny sposób wybierał okolice rzek na swoje siedziby, głównie ze względów bytowych, transportowych i obronnych.