Aby moja forma donosów do Viadrusa nie stała się nudnym przeżytkiem postanowiłem rozpocząć powszechnie stosować nową terminologię słowną i myślę, że Bóg Odry ze zrozumieniem przyjmie nową formułę i że zaakceptuje ją ze zrozumienie godnym swego majestatu. Stąd termin "wysłuchanie obywatelskie", z definicji znany jako dialog obywatelski.

Tak jak to bywało w minionej epoce, a był to powszechnie praktykowany zwyczaj podsumowań i rozliczeń minionego roku, tak i teraz chciałbym chociażby na chwilę przynajmniej wirtualnie przywrócić tę tradycję.

Przez ponad trzy stulecia nieustającego mielenia tematem projekt ten stał się symbolem niezgody.Niby wszyscy są za ale interesy nie zawsze są zbieżne. Nie będę komentował projektu, gdyż z natury akurat w tym temacie jestem bardzo ostrożnym zwolennikiem idei połączenia trzech mórz. Ponadczasowym przykładem prostym w swej wymowie i treści jest artykuł Karola Szyndzielorza, ówczesnego korespondenta Życia Warszawy w Pradze. Ukazał się on w Życiu Warszawy z dnia 5-6 lutego 1967 r.

Drogi wodne z jednej strony stanowią część ogólnej gospodarki wodnej, z drugiej zaś strony wchodząc do całokształtu sieci komunikacyjnej, stanowią część systemu krwionośnego organizmu państwowego. Przywróćmy śródlądowym drogom wodnym gospodarza!

Na podstawie Uchwały nr 79 Rady Ministrów z dnia14 czerwca 2016 roku w sprawie przyjęcia „Założeń do planów rozwoju śródlądowych dróg wodnych w Polsce na lata 2016 – 2020 z perspektywą do roku 2030”, Odrzańską Drogę Wodną (ODW) E-30 należy rozumieć: jako drogę wodną rzeki Odry od Świnoujścia do granicy Polski i Republiki Czeskiej wraz z drogami wodnymi powiązanymi funkcjonalnie przez Kanał Gliwicki, połączenie kanałowe Dunaj-Odra-Łaba na odcinku przebiegającym na terenie Polski (obejmujące odcinek port Koźle-granica państwa) i Kanał Śląski z istniejącą Drogą Wodną Górnej Wisły na odcinku od km 0.00 do stopnia wodnego Niepołomice włącznie, z uwzględnieniem problematyki Kanału Łączańskiego i Kanału Krakowskiego.

W wyniku inwazji Rosji na Ukrainę zostały spowolnione procesy dekarbonizacyjne Europie, a powstały kryzys energetyczny doprowadził do gwałtownego wzrostu cen węgla, wywierając presję na kraje produkujące węgiel, by zwiększyły jego wydobycie. Mści się lekkomyślna polityka likwidacji kopalń oraz zaniechania inwestycji. Dodatkowo gwałtownie wzrosły ceny paliwa i energii elektrycznej, co wywindowało koszty transportu węgla do elektrowni uzależnione dotychczas od dość stabilnych poziomów stawek transportowych oraz dostępnych rabatów kolejowych.

Tekst z 2004 roku, niestety od tego czasu nic w temacie żegluga śródlądowa w Polsce się nie zmieniło.

ODRA jest rzeką, w której jak w soczewce odbijają się skomplikowane historyczne losy regionu, przez który przepływa. Mimo że nierzadko groźna, zawsze była potrzebna człowiekowi. Odra od wieków miała ogromne znaczenie gospodarcze oraz była ważną drogą wodną łączącą dorzecza Europy Zachodniej z dorzeczami Europy Wschodniej.

Do połowy XX wieku Łaba i Odra były najważniejszymi drogami transportu wodnego w Europie Środkowej. Po Łabie, ponad 20.000 statków transportowało do 18 mln ton towarów rocznie. Odrą przewożono około 12 mln ton ładunku między śląskim zagłębiem przemysłowym, Berlinem i Bałtykiem. Dziś wysokość przewozów osiąga ledwie jedną piątą tej wartości. Transport Łabą na dłuższych odcinkach wynosi jedną dziesiątą wcześniejszej ilości. Spadek został spowodowany przede wszystkim względami politycznymi.