Jeśli dobrze pamiętam. to winda ta obracana była niezawodnym przy temperaturach letnich silnikiem S-301 Andoria jednocylindrowym, dwusuwowym z rozruchem na korbę ręczną. Być może stosowane były inne silniki, ale tego nie wiem. Niektóre załogi przerabiały napęd na elektryczny, ale tego nie sprawdziłem dokładnie, bo na Wisłę beemki wchodziły rzadko.

Panie Adamie, nie wiem jak na innych ale na BM-5237 na której pływałem Andoria przy windzie była na pewno dwucylindrowa.
Miała możliwość rozruchu ręcznego (na korbę) i elektrycznego.

No więc jeżeli mnie pamięć nie myli, to wszystkie barki motorowe typu BM - 500 opuszczające stocznię miały do napędu dziobowej windy kotwicznej jednocylindrowy, dwusuwowy silnik Puck o mocy 10 KM. Typu nie pamiętam. Podejrzewam, że w późniejszym czasie napęd ten był zmieniany na różne sposoby, bo nie było nic bardziej nieodpowiedniego do tego celu niż ów silnik z Pucka. O ile latem nie było większego problemu z jego uruchomieniem, to w zimniejsze pory roku nie mógł za nic wystartować. Wspomożenie zapłonu, czyli tzw "papieros", nic nie dawał, więc rozpalaliśmy pod nim ognisko z nasączonych ropą szmat. Czyste samobójstwo! A najgorsze było to, że bardzo często i tak trzeba było wyciągać kotwice ręcznie, co było robotą katorżniczą. I jeżeli tylko warunki pozwalały decydowaliśmy się w listopadzie albo w grudniu płynąć całą noc, byleby tylko nie rzucać tych cholernych dziobowych kotwic!

"Dziobowym napędem" był Puck BW-10 (BP-10?) o ile pamiętam oznaczenie. Jednocylindrowy, chłodzony wodą ze zbiorników pod polerami o mocy 10 KM (PS). Na "zachodzie" kupowaliśmy doń zapłonniki w formie wspomnianego papierosa, ale eksplodujące po uderzeniu weń tłoka - coś jak kapiszony w dziecięcych pistoletach. To pomagało. Ale był tez inny patent: wlewało się odrobinę oleju silnikowego "Marinol" do przestrzeni nad tłokiem przed rozruchem. Ten olej miał niższą temperaturę zapłonu niż diesel i wspomagał kompresję, więc.... "puki - puki" (jak mawiali Niemcy) zwykle "zagadał".... Oczywiście zawsze pracował bez chłodzenia . Zbiornik pod polerami spełniał zupełnie inną rolę.... Hi hi hi hi

Przepraszam - pomyłka! Miałem na myśli S-301 Andoria czterosuwowy, chłodzony powietrzem. Silnik niezawodny, ale 8 KM trochę za słaby. Potem stosowano dwucylindrowe S-302 z rozruchem elektrycznym. Ale pierwsze silniki na beemkach to były dwusuwowe Pucki. W niskich temperaturach nie do uruchomienia bez specjalnych zabiegów opisanych wyżej. Przed półwieczem byłem w posiadaniu łodzi motorowej z dwusuwowym dwucylindrowym Puckiem z rozruchem pierwszego cylindra na korbę z pomocą dekompresora, z przekładnią redukcyjną tylko do przodu. Kiedy odbijałem na Narwi od lądu, odpychałem się wiosłem pychowym na głębszą wodę i dopiero obszedłszy kabinę do silnika i steru przełączałem na "naprzód". Pomimo trudności z rozruchem w chłodne dni ten starego typu silnik był bardzo sprawny.